goździecki przenośniki 07

II. PRZENOŚNIKI CIĘGNOWE

przy czym

Rys. II-9. Promienie łuków przejściowych taśmy gumowo-tka-ninowej

liczby przekładek jest prosty i wygodny, ale mało dokładny, a mimo to jednak powszechnie stosowany.

Wytrzymałość taśm z rdzeniem z linek stalowych obliczyć można ze wzoru

S ?

K, = ~~^x~ kG/cm (daN/cm) (2.2a)

0,1 B

Oznaczenia jak w poprzednim wzorze z tym, że K_f dotyczy wytrzymałości taśmy z linkami wyrażonej w kG/cm(daN/cm) szerokości taśmy.

Według danych producentów [123] w przypadku taśm z linkami stalowymi przyjmuje się współczynnik pewności X = 6 oraz dopuszcza się wzrost siły rozciągającej w czasie rozruchu o 60%, tzn. S_m*x ~ 1,6Ą*

e. Obliczanie trwałości taśmy

Przy prawidłowej eksploatacji przenośnika oraz systematycznie i w porę prowadzonej konwersacji i naprawach, trwałość taśmy elastycznej można w przybliżeniu obliczyć wg empirycznego wzoru [108]

T - 20000 B² (L-l-50) q_t q_t q_s <j₄ q₆ q_fl q₇ h (2.3)

gdzie: B — szerokość taśmy w m; L — długość przenośnika w m; ą — współczynnik zależny od rodzaju materiału transportowanego (np. dla węgla kamiennego-pyłu równy 3, dla węgla kamiennego kruszonego 1,2, dla węgla kamiennego urobku 1,0, dla kamienia, koksu, rudy w postaci miału i piasku 0,9, w kawałkach do 50 mm 0,8, do 200 mm 0,6); — współczyn

nik zależny od układu przenośnika (poziomego równy 1,0, pochyłego równy 0,9); q_# — współczynnik zależny od miejsca pracy przenośnika (na otwartym powietrzu równy 1,0, w zamkniętym pomieszczeniu 1,2); q₄ — współczynnik zależny od rodzaju napędu (dla napędu jednobębnowego czołowego 1,0, dla napędu Jednobębnowego przy nadawie 0,9, dla napędu dwubębnowego 0,8); q₅ — współczynnik zależny od rodzaju napinania (śrubowe 1,0; ciężarowe 1,2); q₆ — współczynnik zależny od sposobu rozładunku (przez bęben końcowy 1,0; przez zrzutnię pługową lub wózek zrzutowy 0,8); q_t] — współczynnik zależny od grubości okładki nośnej taśmy (do 3,2 mm 1,0; 4,8 mm — 1,2; 6,3 mm — 1,4).

f. Promienie luków taśmy (rys. II-9)

Zmiana kąta pochylenia taśmy przenośnika (zwykle z położenia poziomego na pochyłe względem poziomu lub odwrotnie) wymaga odpowiedniego ukształtowania trasy przenośnika. Jak wiadomo, taśma znajduje się

Łuki wypukłe (zewnętrzne)

Przy łuku wypukłym o wielkości promienia decydują naprężenia występujące w taśmie. Ponieważ w przypadku taśmy płaskiej powstające naprężenia mogą być takie same, jak i przy przejściu taśmy przez bęben zwrotny, to promień łuku zewnętrznego może być taki sam. Praktycznie więc taśma może się przewijać przez bęben ograniczony jedynie wytrzymałością wału i łożyskowania pod wpływem nacisku taśmy.

W przypadku taśmy o układzie nieckowym należy przestrzegać zasady, aby naprężenia i wydłużenia występujące na krawędzi taśmy nie przekraczały o pewien określony procent normalnych naprężeń i wydłużeń, z drugiej zaś strony naprężenia w części środkowej taśmy nie powinny być mniejsze od określonego minimum zabezpieczającego przed jej wybrzuszaniem się. Praktycznie należy przestrzegać (zgodnie z normą DIN), aby wydłużenie względne na krawędzi wynosiło

A R.

s - -- = 0,008 (2.4)

R.

gdzie: ARj — przyrost promienia łuku na krawędzi taśmy, Rj — promień łuku zewnętrznego części taśmy przylegającej do środkowych krążników zestawu nieckowego.

Stąd

125 A R. (2.5)

* 0,008 ¹

W przypadku najczęściej stosowanych taśm o układzie nieckowym trzykrążnikowym, w którym boczne krążniki o długości są ustawione pod kątem fi ~ 20°

A R_t = l_t sin fi *=« 0,3 B sin 20° ^ 0,1 B

czyli

R, « 12,5 B

Przy kącie pochylenia bocznych krążników fi = 30° odpowiednio

R_t>19B

Łuki wklęsłe (wewnętrzne)

Łuk wklęsły taśmy przechodzącej z trasy płaskiej w pochyloną do góry teoretycznie przybiera postać krzywej łańcuchowej swobodnie zwisającego elementu wiotkiego. Równanie tej krzywej miałoby postać następującą

y = y_a cosfr—

y.

gdzie: — siła rozciągająca taśmę w punkcie A w kG(daN),

q_t — ciężar jednostkowy taśmy w kG/m(daN/m).

Ponieważ taśma jest obciążona na ogół w sposób ciągły, krzywa przybiera postać paraboli o równaniu

pod działaniem sił rozciągających, które powodują jej wydłużenie, względne. Jest ono jednakowe na całej szerokości taśmy, w przypadku ustalonego biegu wzdłuż trasy oraz przy przeginaniu się taśmy płaskiej na bębnie przy zmianie kierunku biegu. W przypadku układu nieckowego taśmy wydłużenia na przegięciach nie występują w jednej płaszczyźnie i mają wpływ na odpowiednie ukształtowanie łuków przejściowych trasy.

V =

2 s

(2.6)

Współrzędne punktu A_y w którym rozpoczyna się krzywa można określić obliczając pochodną

gdzie c ziomu.

dy __ dx ⁸⁼³ S

kąt pochylenia trasy przenośnika względem po*

tg*