goździecki przenośniki 08

1. PRZENOŚNIKI TAŚMOWE 41

StąA

v_A = ~tś^>*    (2.7)

Q_f    *Qi

Stosując wzór na obliczanie promienia paraboli i biorąc pod uwagą jej równanie wyrażone wzorem (2.6) otrzymujemy wartość promienia w punkcie A

(2.8)

Ił

W praktyce dla uproszczenia konstrukcji łuk przejściowy wykreśla się wg tego promienia, zastępując nim teoretyczny łuk paraboli. W tabl. II-5 podano szc-

Tablica U-S. Wartości minimalnych promieni przejścia z trasy poziomej na pochylą i odwrotnie w zależności od szerokości taśmy (oznaczenia wg rys. II-9)

Szerokość taśmy B, mm		400	500	I 650	800	1000	1200	1400	1600
Promień	P - 20“	4,5	6,0	1 8,0	10	12	14.5	17	19
wypukły przy fti -i.	i»-30°	7,0	9,0	1 12,0	14,5	18	21,5	25	29
Promień wklęsły K,.i.		50	60	I”	90	120	150	170	190

P— kąt pochylenia krążnikdw bocznych względem poziomu.

reg wartości liczbowych łuków przejściowych wklęsłych, stosowanych na podstawie danych praktycznych.

Ostatnio prowadzi się próby kształtowania trasy przenośnika taśmowego krzywoliniowego w płaszczyźnie poziomej. Tego rodzaju prowadzenie trasy jest czasami bardzo korzystne, ponieważ pozwala uniknąć dodatkowych urządzeń przesypowych i napędowych, niezbędnych przy zastosowaniu dwóch przenośników

0    trasie prostoliniowej. Rozwiązania takie zaczęto stosować w RFN przy długich przenośnikach do transportu kamienia wapiennego do cementowni. Podstawowym problemem jest tu dobór promienia krzywizny, którego wielkość zależy od naciągu taśmy, jej szerokości i ciężaru oraz współczynnika elastyczności, prędkości ruchu

1    wielkości tarcia między taśmą a krążnikami. Aby uniknąć trwałego wyciągania się jednej strony taśmy na łuku zewnętrznym, wskazane jest odwracanie jej dolnego cięgna i stosowanie, o ile to możliwe, krzywizny dwukierunkowej, tzn. kształtowania trasy w kształcie litery S. Przy dużych prędkościach taśmy z przekładkami tekstylnymi o małym współczynniku sprężystości wzdłużnej możliwe jest uzyskanie promienia krzywizny w płaszczyźnie poziomej równego ok. 500 m.

g. Łączenie taśm elastycznych

Dosyć trudny i ważny problem użytkowania przenośników taśmowych stanowi łączenie końców taśm w celu otrzymania obwodu zamkniętego oraz łączenie poszczególnych jej odcinków składowych. Istnieją możliwości wykonywania taśm bez końca na określonym, ograniczonym względami produkcyjnymi i transportowymi wymiarze. Sprawia to jednak trudności konstrukcyjne z dostosowaniem ram przenośnika do zakładania taśmy na zestawy krążników i bębny. Powstają również istotne kłopoty wynikające z taktu, że taśma w początkowym okresie użytkowania wyciąga się w sposób trwały i dopiero po pewnym okresie „docierania” można ściśle określić jej długość. Dlatego praktycznie prawie zawsze zachodzi potrzeba dopasowania długości taśmy na miejscu eksploatacji i ewentualnego jej skrócenia na żądany wymiar, po wstępnym okresie pracy.

Taśmy przenośników długich, o trasach rzędu kilkuset metrów, składają się zwykle z wielu odcinków, które łączone kolejno tworzą odpowiedniej długości całość. Długość odcinków taśm przenośnikowych, dostarczanych przez producentów, jest ograniczona głównie możliwościami transportowymi i wynosi 150-5--5-400 m, w zależności od grubości taśmy. Polska norma ustala, że odcinki te nie mogą być krótsze niż 50 m.

Dobre i prawidłowe łączenie taśm ma bardzo duży wpływ na pewność pracy przenośnika, jej ciągłość 1 trwałość urządzenia. Dlatego też musi być ono wykonywane szczególnie starannie. Łączenie odcinków taśmy mechanicznie za pomocą specjalnych spinek i nitów, lub lepiej specjalnych agrafek stosuje się tylko w odniesieniu do przenośników pracujących przy małych obciążeniach, w przypadku łączenia wstępnego oraz, gdy zachodzi konieczność częstej zmiany taśmy (np. w górnictwie dołowym). Zupełnie nie jest wskazane łączenie końców taśmy, przez naszycie w miejscu połączenia pasków płótna lub skóry, albo za pomocą nitów lub zawiasów. W urządzeniach stałych oraz w przypadku taśm pracujących pod dużym obciążeniem, zaleca się stosowanie wyłącznie łączenia za pomocą wulkanizowania na gorąco lub na zimno. Sposób przygotowania do wulkanizowania taśm z przekładkami tekstylnymi pokazano na rys. 11-10.

Rys. 11-10. Sposób łączenia końców taśmy gumowo-lkaninowej przez wulkanizowanie

W przypadku, gdy taśma pracuje pod niedużym obciążeniem, a siły rozciągające ją uzyskują wartości dużo niższe od dopuszczalnych, można zastosować tzw. złącza krótkie. Długość łączenia wynosi

I, = 0,4 B m

gdzie B — szerokość taśmy w m.

s Przenośniki