1. Projektowanie geotechniczne:
" podło\
e gruntowe
Podło\
e budowlane jest to bryła gruntu przejmująca naciski
przekazywane przez fundament, zalegająca między poziomem
posadowienia fundamentu, a głębokością, do której
uwzględnia się oddziaływanie budowli.
Ãzd < 0,36 ÃzÅ‚ PN
Ãzd < 0,2 ÃzÅ‚ EC7
" model deterministyczny i probabilistyczny
a) podejście deterministyczne- ocenę stateczności stanowi globalny współczynnik stateczności.
b) podejście probabilistyczne- nowoczesne
podejście, które uwzględnia model
probabilistyczny, czyli zmienność
parametrów geotechnicznych i ich
losowości, zmienność parametrów
opisujących oddziaływania, wpływ
przyjętego modelu obliczeniowego na
wyniki obliczeń.
2 2
à = à + Ã
z s z
z = R - S
mz = mR - mS
z>0 konstrukcja bezpieczna
mZ
² = ²- współczynnik niezerowoÅ›ci
Ã
Z
mR - mS
² =
2 2
à + Ã
s z
mz - ²Ã = 0
wg EC7
Z
" metody projektowania geotechnicznego
- przeprowadzenie obliczeń
DA1- nale\
y rozpatrywać dwie kombinacje, których celem jest bezpieczne projektowanie za względu na:
1. niekorzystne odchylenia oddziaływań, lub ich skutków od wartości charakterystycznych.
2. niekorzystne odchylenia parametrów wytrzymałościowych gruntu od ich wartości charakterystycznej oraz
niepewności modelu obliczeniowego.
DA2- wymagane jest tylko jedno sprawdzenie, wszystkie obliczenia wykonuje się dla wartości obliczeniowych.
DA2*- wszystkie obliczenia wykonywane są na wartościach charakterystycznych, a współczynniki nośności
stosowane są dopiero przy sprawdzaniu stany granicznej nośności.
DA3- Cała procedura jest przeprowadzana na wartościach obliczeniowych oddziaływań oraz ich skutków.
- zastosowanie wymaganych przepisów- w sytuacji, gdy nie ma modeli obliczeniowych, lub są niepotrzebne,
wystąpienia stanów granicznych mo\
na uniknąć, przez zastosowanie postępowania sprawdzającego, stosując
metodę tabelaryczną. Obejmuje konwencjonalne i na ogół zachowawcze przepisy dotyczące projektowania.
- Wykorzystanie modeli doświadczalnych i próbnych obcią\
eń- wspomaganie projektowania mo\
na wykonywać
przez próbne obcią\
enia lub badania modelowe w ró\
nych skalach. Nale\
y przy tym uwzględnić:
ró\
nice w warunkach gruntowych pomiędzy modelem a rzeczywistym obiektem, wpływ czasu oraz skali
- obserwacyjna- gdy ocena zachowania gruntu z punktu widzenia geotechnicznego jest trudna do przewidzenia,
właściwe jest zastosowanie podejścia, w którym projekt korygowany jest w trakcie budowy.
" kategorie geotechniczne
W celu ustalenia wymagań wobec projektów geotechnicznych wprowadzono trzy kategorie geotechniczne, które
ustala siÄ™ w zale\
ności od:
- rodzaju warunków gruntowych,
- czynników charakteryzujących mo\
liwość przenoszenia odkształceń i drgań,
- stopnia zło\
oności oddziaływań,
- stopnia zagro\
enia \
ycia i mienia awariÄ… konstrukcji,
- wartości zabytkowej lub technicznej obiektu,
- stopnia zagro\
enia środowiska.
1. PROSTE WARUNKI GRUNTOWE- grunty jednorodne, bez gruntów słabonośnych.
2. ZA
OśONE WARUNKI GRUNTOWE- grunty niejednorodne, obejmujące grunty słabonośne.
3. SKOMPLIKOWANE WARUNKI GRUNTOWE- występują niekorzystne zjawiska geologiczne
(np. zjawiska krasowe, osuwiskowe, sufozyjne, kurzawkowe, obszar szkód górniczych).
Wyró\
niamy 3 kategorie:
I Niewielkie obiekty budowlane o statycznie wyznaczalnym schemacie obliczeniowym.
II obiekty prostych i zło\
onych warunkach gruntowych, wymagające ilościowej oceny danych geotechnicznych.
III nietypowe obiekty budowlane, obiekty budowlane posadowione w skomplikowanych warunkach
gruntowych, obiekty zabytkowe i monumentalne.
" oddziaływania geotechniczne.
Oddziaływania geotechniczne, które nale\
y uwzględnić w trakcie projektowania:
- ciÄ™\
ar gruntu, skały i wody (łs, ł(w), łsr, ł , ł  = ł +-ps),
- naprÄ™\
enia w gruncie (Ãv, Ãh, Ãzs, Ã ov, NC, OCR)
- ciśnienie wody wolnej, wody gruntowej, spływowe,
- statyczne przyło\
one i środowiskowe obcią\
enia konstrukcji,
- obciÄ…\
enia naziomu,
- siły kotwienia lub cumowania,
- usunięcie obcią\
enia (odciÄ…\
enie) lub wykonanie wykopu,
- obciÄ…\
enie pojazdami,
-przemieszczenia spowodowane eksploatacją górniczą lub inną działalności związaną z wykonywaniem
wykopów lub tuneli,
- pęcznienie i skurcz spowodowane przez rośliny, wpływy klimatyczne lub zmiany wilgotności,
- przemieszczenia związane z pełzaniem lub osuwiskiem mas gruntu.
2. Fundamenty na podło\
u sprÄ™\
ystym:
" sprÄ™\
ystość fundamentu, rozkład naprę\
eń pod fundamentem, przemieszczania, siły, przekroje.
W trakcie przekazywania obciÄ…\
eń na podło\
e ulegają odkształceniu. Wielkość odkształceń zale\
y od
sztywności fundamentu i odkształcalności podło\
a.
" charakterystyka metod obliczeniowych,
" szczegółowe metody obliczeń, uogólniona metoda Winklera, wykorzystanie MRS dla belek i płyt,
podło\
e dwuparametrowe, uogólniona metoda Koseckiego, inne metody.
- uogólniona metoda Winklera- Sztywność układu fundamentowego  podło\
e gruntowe określamy za pomocą
wskaz
nika sztywności Kf .
Kf = BL3 / Jf * M0 / Ef
B  szerokość fundamentu
L  długość fundamentu
Jf  moment bezwładności przekroju poprzecznego fundamentu i konstrukcji związanej
M0  moduł ściśliwości podło\
a
Ef  współczynnik sprę\
ystości modułu fundamentu i konstrukcji związanej
Dla układów:
" sztywnego Kf < 1
" sprÄ™\
ystego Kf = 1 - 100
" wiotkiego Kf > 100
Rzeczywisty układ fundamentowy zastępuje się dyskretnym w którym ka\
dy element, czyli fundament
cząstkowy opiera się na zastępczej podporze, w której miarą podatności jest zmodyfikowany współczynnik
podatności podło\
a.
Ci = qi / Si
qi  obciÄ…\
enie fundamentu czÄ…stkowego
Si  osiadanie obliczone dla profilu geotechnicznego, rzeczywistego pod środkiem ka\
dego fundamentu
cząstkowego z uwzględnieniem wpływu obcią\
eń fundamentów sąsiednich  wpływ budynków sąsiednich.
- Metoda ró\
nic skończonych-
- podło\
e dwuparametrowe-
-s*yi-1+(2s+k)yi-s*yi+1=Pi/"X
i
EI
( yi-2 - 4yi-1 + 6yi - 4yi+1 + yi+2 ) +
4
"X
Pi
- s Å" yi-1 + (k + 2s)yi - syi+1 =
"X
i -1
EI
( yi-3 - 4yi-2 + 5yi-1 - 2yi ) +
4
"X
Pi-1
- s Å" yi + (k + 2s)yi-1 - syi-2 =
"X
i *
EI
( yi-2 - 2yi-1 + yi ) +
4
"X
Pi
- s Å" yi-1 + (k + 2s) yi - syi+1 =
"X
3. Fundamenty bezpośrednie, rozkład naprę\
eń:
" sztywne fundamenty bezpośrednie, ró\
ne przypadki poło\
enia wypadkowej, relacje między
qmax/qmin
- Å‚awy fundamentowe: L/B>5
- stopy fundamentowe
Rdzeń zerowy- mo\
na pominąć w obliczeniach wpÅ‚yw mimoÅ›rodu µL+ µB<0,033
Rdzeń podstawowy-fundamenty obcią\
eniem stałym lub zmiennym długotrwałym, fundamenty słupów, hal,
estakad, podpór poÅ›rednich w obiektach mostowych. µL+ µB=(0,033, 0,167>,
qo=N/BL eB`"0, eL`"0, . µL=eL/L, µB=eB/B
Rdzeń uogólniony- fundamenty z obcią\
eniem stałym całkowitym długo i krótkotrwałym oraz wyjątkowym,
indywidualnym przypadku posadowienia. µL2+ µB2<0,0625
" obliczenia naprÄ™\
eń pod fundamentem.
4. Nośność fundamentów bezpośrednich:
" nośność fundamentu prostokątnego, oznaczenie i analiza parametrów geometrycznych i
geotechnicznych,
" nośność wg PN, grunty jednorodne i uwarstwione,
Warunek nośności:
Nr- wartość obliczeniowa działającego obcią\
enia pionowego [kN] od:
-najniekorzystniejszego obciÄ…\
enia stałego i zmiennego
-ciÄ™\
aru własnego
-parcia gruntu
- wyporu i ciśnienia spływowego wód gruntowych
-obciÄ…\
enia od sąsiednich fundamentów i budowli
-odciÄ…\
enia spowodowanego wykopami w sasiedztwie fundamentu
- Działania wód gruntowych przy najniekorzystniejszym poziomie piezometrycznym
Qf - obliczeniowy opór graniczny podło\
a gruntowego przeciwdziałający obcią\
eniu Qr[kN]
m - współczynnik korekcyjny, ale zny od metody (A,B lub C)
I. Podło\
e jednorodne-do głębokości 2B od poziomu podstawy
" Fundament prostokÄ…tny, obciÄ…\
ony mimośrodowo siłą pionową
" Budowla NIE jest usytuowana na zboczu lub w jego pobli\
u
" obok budowli NIE projektuje się wykopów lub dodatkowych obcia\
eń
eB, eL - mimośród działania obcią\
enia, odpowiednio w kierunku równoległym do szerokości B i długości
L podstawy,
cu- obliczeniowa wartość spójności gruntu zalegającego bezpośrednio poni\
ej poziomu posadowienia
Dmin - głębokość posadowienia, mierzona od najni\
szego poziomu terenu,
Nc, ND, NB - współczynniki nosnosci, wyznaczone z nomogramów lub wzorów, zale\
ne od Õu(r)
B,L- zredukowane wymiary fundamentu
ic, iD, iB - współczynniki wpływu nachylenia wypadkowej obcią\
enia, wyznaczane z nomogramów
zale\
ne od Õu(r) oraz ´B
Gdy fundament jest obciÄ…\
ony równie\
siłą pozioma TrL, działającą równolegle do dłu\
szego boku podstawy,
nale\
y dodatkowo sprawdzić, czy spełniony jest równie\
warunek:
ic, iD, iB - współczynniki wpływu nachylenia wypadkowej obcią\
enia, wyznaczane z nomogramów
zale\
ne od Õu(r) oraz ´B
II. Podło\
e uwarstwione- Gdy w podło\
u występuje słabsza warstwa geotechniczna na głębokości
mniejszej ni\
2B
-Sprawdzamy równie\
warunek nośności dla fundamentu zastępczego
1.Wymiary fundamentu zastępczego
B = B + b, L = L + b, (dla Å‚awy L = L = 1.0 mb)
- dla warstwy 1 z gruntu niespoistego : przy h d" B
b = h/3
przy h > B b = 2/3h
- dla warstwy 1 z gruntu spoistego : przy h d" B
b = h/4
przy h > B b = h/3
-przy h > 2B  nośności drugiej warstwy mo\
na
nie sprawdzać
2. Nośność liczymy wg wzoru:
Nr =Nr+B *L *h*Áh *g
Áh (r) -Å›rednia gÄ™stość objÄ™toÅ›ciowa gruntu miedzy
podstawami fundamentów rzeczywistego i
zastepczego,
B =B -2e B L=L -2*eL
D min=Dmin+h
ÁD(r) - Å›rednia gÄ™stość objÄ™toÅ›ciowa gruntu ponad podstawa zastÄ™pczego fundamentu
Õu(r), ,cu (r) ÕB(r) - dla sÅ‚abej warstwy
19) Stateczność ogólna, uskok nazizmu, skarpa oraz zbocze
20) Obliczenia qf [Kpa] wg PN, zakres stosowania
qf - jednostkowy obliczeniowy opór graniczny podło\
a, kPa,
eB, eL - mimośród działania obcią\
enia, odpowiednio w kierunku równoległym do szerokości B i długości L
podstawy, (B< L), m,
Dmin - głębokość posadowienia, mierzona od najni\
szego poziomu terenu, np. od podłogi piwnicy lub kanału
instalacyjnego (rys. Z1-1), m,
Nc, Nd, Nb - współczynniki nośności, wyznaczone w zale\
ności od wartości Ś = Ś u(r) (lub Ś = Ś '(r)), z
nomogramu w normie PN-81 B-03020
Cu (r) - obliczeniowa wartość spójności gruntu zalęgającego bezpośrednio poni\
ej poziomu posadowienia, kPa,
g - przyspieszenie ziemskie, m . s-2 (mo\
na przyjmować g = 10 m . s-2),
´D(r) - obliczeniowa Å›rednia gÄ™stość objÄ™toÅ›ciowa gruntów (i ew. posadzki) powy\
ej poziomu posadowienia,
zgodnie z rys. Z1-1, t . m-3, w normie PN-81 B-03020
´B (r) - obliczeniowa Å›rednia gÄ™stość objÄ™toÅ›ciowa gruntów zalÄ™gajÄ…cych poni\
ej poziomu posadowienia do
głębokości równej B, zgodnie z rys. Z1-1, t . m-3, w normie PN-81 B-03020
" nośność wg EC7, przypadek z odpływem i bez odpływu,
a) Warunki bez odpływu
Nośność obliczeniową mo\
na wyznaczyć ze wzoru:
z bezwymiarowym współczynnikiem uwzględniającym:
-nachylenie podstawy fundamentu bc
-kształt fundamentu: Sc
-nachylenie obciÄ…\
enia spowodowane obciÄ…\
eniem poziomym H: ic
b) Warunki z odpływem
Nośność obliczeniową mo\
na wyznaczyć ze wzoru:
z obliczeniowymi wartościami bezwymiarowych współczynników dla:
-nośności: Nq, Nc, Nł
-nachylenie podstawy fundamentu: bc, bq
-kształt fundamentu: sq,sł, sc
-nachylenie obciÄ…\
enia, spowodowanego obciÄ…\
eniem poziomym H: ic, iq, ił
" warunki równowagi dla fundamentów bezpośrednich, szczegółowe schematy
STAN GRANICZNEJ NOÅšNOÅšCI
STAN GRANICZNEJ UśYTKOWALNOŚCI
" stateczność ogólna
Stateczność  jedno z podstawowych zagadnień geotechniki. Skarpa/zbocze jest stateczne. gdy nie występują w
nim ruchy masowe takie jak osuwiska czy zsuwy Jej miarą jest stosunek sił/momentów dą\
Ä…cych do zachowania
równowagi do sił/momentów dą\
ących do osunięcia. Ocena stateczności skarp i zboczy polega na wyznaczeniu
minimalnego wskaz
nika stateczności F i porównaniu go ze wskaz
nikiem dopuszczalnym dla danej konstrukcji.
Zbocze jest uwa\
ane za stabilne, gdy F>1, czyli siły stawiające opór przemieszczeniu są większe ni\
siły
powodujÄ…ce przemieszczenie mas gruntu, niemniej jednak wymagane wskaz
niki dla ró\
nych budowli wahajÄ… siÄ™
zazwyczaj w granicach 1.2-1.5. Zagadnienie oceny stateczności skarp i zboczy obejmuje analizę statycznej i
dynamicznej stabilności zboczy zapór, nasypów, wykopów itd.
W przypadku zboczy zbudowanych z gruntów luz
nych mogą rozwijać się sferyczne strefy charakteryzujące się
osłabioną wytrzymałością. Prawdopodobieństwo tego zdarzenia mo\
na przewidzieć za pomocą prostych
pakietów do analizy dwuwymiarowej. Podstawową trudnością w analizie stateczności zboczy jest
umiejscowienie najbardziej prawdopodobnych powierzchni przemieszczeń oraz znajomość warunków
wodnogruntowych. Wiele osuwisk mo\
e być analizowanych jedynie po wypadkach, które następują gdy siły
prowadzące do przemieszczenia przekraczają stabilizujące siły oporu.
W rejonach sejsmicznych zazwyczaj prowadzona jest analiza stateczności dla warunków statycznych i pseudo-
statycznych, a siły trzęsienia ziemi są traktowane jako obcią\
enia statyczne.
" Metoda Felleniusa
W metodzie tej zakłada się, \
e potencjalne powierzchnie poślizgu są walcowe. Dla danego konturu zbocza
istnieje najbardziej niebezpieczna powierzchnia poślizgu, czyli charakteryzująca się najni\
szym
współczynnikiem bezpieczeństwa. Zakłada się, \
e siły działające między paskami są równoległe do ich
podstawy (umo\
liwia to wyznaczenie siły N - prostopadłej do podstawy paska); przyjmuje się, \
e są to siły
wewnętrzne osuwającej się bryły i nie uwzględnia się ich przy warunkach równowagi bryły obsuwu. W
metodzie tej uwzględniony jest warunek równowagi momentów, ale nie jest uwzględniony warunek równowagi
rzutów sił. Nieuwzględnienie sił wewnętrznych równie\
generuje błąd (po stronie bezpiecznej). Wartości
dopuszczalnego współczynnika stateczności przyjmuje się w granicach 1,1 - 1,3.
" Uproszczona Metoda Bishopa
Jej podstawowe zało\
enia sÄ… takie, jak dla metody Felleniusa, z tym, \
e siły między blokami są skierowane
poziomo  ich rzut na kierunek pionowy jest równy zeru, a ich wartość określa się za pomocą kolejnych
przybli\
eń z zastosowaniem ogólnych równań równowagi wewnętrznej, wartość normalnej określa się z sumy
rzutów na kierunek pionowy. W równaniu równowagi momentów sił względem środka potencjalnej powierzchni
poślizgu, z którego określa się wskaz
nik stateczności F, nie uwzględnia się oddziaływania pomiędzy blokami 
ich wypadkowa wywołuje moment przy analizie pojedynczego bloku, ale traktowane są one jako siły
wewnętrzne, więc wywołany przez nie moment dla całej bryły jest równy zeru.Obliczenia prowadzi się
interacyjnie, do momentu osiągnięcia zbie\
ności (ró\
nica między iteracjami mniejsza ni\
0,5%).
" stopy fundamentowe, metody analizy
-Sprawdzenie SGN dla ka\
dego podejścia obliczeniowego,
STR- wewnętrzne uszkodzenie lub nadmierne uszkodzenie konstrukcji, w tym fundamentów posadowień
bezpośrednich lub elementów konstrukcji, w tym fundamentów posadowień bezpośrednich, w których
najistotniejsza jest ich wytrzymałość.
GEO- Zniszczenie lub nadmierna deformacja, w których wytrzymałość gruntu lub skały jest decydująca.
- wykorzystanie współczynników częściowych,
- Wyznaczenie oporupodło\
a.
" stan graniczny u\
ytkowalności (SLS)
5. Fundamenty palowe:
" rodzaje pali, charakterystyka, zale\
ność obcią\
enie- osiadanie,
A. Ze względu na materiał:
a) pale betonowe (\
elbetowe)
b) pale stalowe (z rur zamkniętych, otwartych lub z profili walcowanych, najczęściej typu  H )
c) pale drewniane
B. Ze względu na technologię przygotowania pali betonowych:
a) pale prefabrykowane, najczęściej o przekroju kwadratowym
b) pale monolityczne (betonowane w gruncie)
C. Ze względu na wymiar średnicy pala:
a) pale typowych Å›rednic  Ć 300 ÷ 600 mm
b) pale wielkoÅ›rednicowe  Ć 800 ÷ 1500 mm (1800 mm)
c) mikropale  Ć 100  250 mm
D. Ze względu na technikę wprowadzania w grunt
a) pale wbijane
b) pale wiercone
c) pale wciskane statycznie
d) pale wwibrowywane
e) pale wwiercane
f) pale wkręcane
g) pale iniekcyjne
E. Ze względu na sposób przekazywania obcią\
eń na grunt:
a) pale przekazujÄ…ce obciÄ…\
enia na grunt zarówno przez opór podstawy jak i tarcie na pobocznicy
b) pale stojÄ…ce  oparte podstawÄ… na skale lub bardzo mocnym gruncie
c) pale zawieszone (tarciowe)  przekazujące głównie obcią\
enia przez tarcie na pobocznicy
F. Ze względu na wpływ na strukturę gruntu wokół pala:
a) pale przemieszczeniowe  całkowicie rozpychające grunt na boki (wbijane, wciskane statycznie,
wwibrowywane, wkręcane)
b) pale półprzemieszczeniowe  częściowo rozpychające grunt na boki, częściowo wynoszące go na
zewnątrz (pale wwiercane, i niektóre iniekcyjne)
c) pale nieprzemieszczeniowe  nie zmieniające struktury gruntu  całkowicie wynoszące urobek na
zewnątrz (pale wiercone, niektóre pale iniekcyjne)
Zale\
ności obcią\
enie- osiadanie
a) dla pali wbijanych
b) dla pali wierconych
" technologie (szczegółowo), pale prefabrykowane, stalowe, Franki, CFA, Starsol, Soilex, Vibro,
Vibrex, Atlas, Omega, Tubex, Jet- gronting, wielkośrednicowe- ró\
ne warianty zabezpieczeń
otworu wiertniczego, mikrofale.
Pale prefabrykowane wbijane
 najczęściej o przekroju kwadratowym: 25x25cm, 30x30cm, 35x35cm, 40x40cm, 45x45cm,
 długość od ~4 do ~20 m (zale\
na od wymiarów przekroju),
 mo\
liwość wykonywania pali łączonych z odcinków: 3, 5, 10, 12, 15m (łączna długość nawet 45m), wbijane za
pomocą młotów hydraulicznych, spalinowych lub wolnospadowych,
podstawy zaostrzone lub bez ostrza,
średnia i du\
a nośność, małe osiadania,
szerokie zastosowanie, szczególnie w budownictwie hydrotechnicznym
Główne zalety:
 szybkość wykonania (200-350 m długości pali dziennie),  znaczna długość pali,
 wysoka klasa betonu (B50) zapewnia dobrÄ… sprÄ™\
ystość pala, odpowiednią szczelność oraz odporność na
agresywne działanie wody, gruntu oraz gazów,
  czysty plac budowy,
 mo\
liwość bie\
ącej kontroli poprzez pomiar wpędu, za pomocą wzorów dynamicznych i badań dynamicznych
(PDA),
 wykonanie wstępnych badań nośności w celu optymalizacji posadowienia,
 przejrzysta mo\
liwość kontroli dla nadzoru budowlanego,  niezale\
ność od warunków pogodowych,
 wykorzystanie młotów hydraulicznych z osłoną dz
więkoszczelną.
Pale stalowe
 najczęściej przekrój kołowy: ~400mm, ~500mm, ~600mm, ~700mm i więcej,
 długość nawet do kilkudziesięciu metrów,  mo\
liwość wykonywania pali łączonych (spawanych) z odcinków,
 wbijane za pomocą młotów hydraulicznych, spalinowych, wolnospadowych lub wwibrowywane,
 podstawy zamknięte ( but stalowy ) lub otwarte,  du\
a nośność, małe osiadania,
 stosowane w gruntach średniozagęszczonych i zagęszczonych; bardzo szeroko stosowane w
budownictwie hydrotechnicznym (na otwartej wodzie).
Pale TUBEX
średnica ~400mm, ~500mm, ~600mm,  długość do ~30 metrów,  mo\
liwość wykonywania pali łączonych
(spawanych) z odcinków,
rury tracone wkręcane za pomocą głowic obrotowych,
podstawy zamknięte z dyszami iniekcyjnymi,
bardzo du\
a nośność,
stosowane w gruntach niespoistych średniozagęszczonych i zagęszczonych, rzadziej w gruntach
spoistych,
 mo\
liwość stosowania w terenie zabudowanym, w piwnicach, pod mostami itd.
Pale wbijane Vibro - Fundex
 średnica: Ć457mm, Ć508mm,  długość do ~25m,
 wbijane za pomocą młotów hydraulicznych lub spalinowych,
 podstawy zamknięte ( but stalowy ),
 podstawa tracona, rura wyciÄ…gana przy pomocy wyciÄ…garki i wibratora,
 du\
a nośność, małe osiadania,
 stosowane w gruntach średniozagęszczonych i zagęszczonych.
Pale wbijane Vibrex
 średnica: Ć457mm, Ć508mm,  długość do ~25m,
 wbijane za pomocą młotów hydraulicznych lub spalinowych,
 podstawy zamknięte ( but stalowy ),
 podstawa tracona, rura wyciÄ…gana przy pomocy wyciÄ…garki i wibratora,
 powiększona średnica podstawy i pobocznicy w rejonie podstawy,
 bardzo du\
a nośność, bardzo małe osiadania,
 stosowane w gruntach luz
nych, średniozagęszczonych i zagęszczonych.
Pale wciskane  wkręcane Fundex
 średnica: Ć400mm, Ć500mm, Ć600mm,  długość do ~25m,
 rura wciskana i wkręcana,
 podstawy zamknięte ( but stalowy ),
 podstawa tracona, rura wyciÄ…gana przy
pomocy wyciÄ…garki i wibratora,
 du\
a nośność, małe osiadania,
 stosowane w gruntach luz
nych i średniozagęszczonych oraz w spoistych plastycznych i
twardoplastycznych.
Pale wbijane Franki
śednica: Ć500mm, Ć600mm,  długość do ~20m,
wbijane za pomocÄ… bijaka wolnospadowego,
rura wyciÄ…gana przy pomocy wyciÄ…garki,
podstawa o powiększonej średnicy,
bardzo du\
a nośność, bardzo małe osiadania,
stosowane w gruntach średniozagęszczonych i zagęszczonych.
Pale wwiercane CFA
 średnica : Ć400mm, Ć500mm, Ć600mm, Ć800mm (równie\
wielkośrednicowe Ć1000mm i Ć1200mm),
 długość do ~30 metrów,
 zbrojenie wwibrowywane po zabetonowaniu otworu,
 średnia i du\
a nośność,
 stosowane w gruntach spoistych twardoplastycznych i niespoistych zagęszczonych.
Szybkie wykonawstwo w środowisku wra\
liwym
na wstrzÄ…sy i wibracje.
 Pal z teleskopowÄ… rurÄ… do betonowania
metodÄ… kotraktor.
Stała rejestracja vparametrów wiercenia i betonowania.
Sprzęt specjalistyczny do płukania świdra.
Pale wkręcane OMEGA
średnica: Ć400mm, Ć500mm, Ć600mm,  długość do ~20 metrów,
zbrojenie podawane przez rurÄ™ rdzeniowÄ… lub wwibrowywane po zabetonowaniu otworu,
but tracony,  du\
a nośność,
stosowane w gruntach spoistych twardoplastycznych i plastycznych oraz niespoistych
średniozagęszczonych i zagęszczonych.
Pale Atlas
średnica: Ć360/530mm, Ć460/670mm, Ć510/720mm, Ć560/810mm,  długość do ~20 metrów,
zbrojenie podawane przez rurÄ™ rdzeniowÄ… lub wwibrowywane po zabetonowaniu otworu,
but tracony,  du\
a nośność,
stosowane w gruntach spoistych twardoplastycznych i plastycznych oraz niespoistych
średniozagęszczonych i zagęszczonych.
Pale wiercone wielkośrednicowe bez rury obsadowej
 średnica: Ć400mm, Ć500mm, Ć600mm, Ć800mm i wielkośrednicowe: Ć1000mm, Ć1200mm, Ć1500mm,
 długość do ~30 metrów,
 średnia nośność, dość du\
e osiadania,
 stosowane w gruntach spoistych zwartych i twardoplastycznych.
Pale wiercone wielkośrednicowe w zawiesinie iłowej
 średnica: Ć600mm, Ć800mm i wielkośrednicowe: Ć1000mm, Ć1200mm, Ć1500mm,
 długość do ~30 metrów,
 betonowanie motodÄ…  Kontraktor ,
 średnia nośność, dość du\
e osiadania,
 stosowane w gruntach spoistych zwartych i twardoplastycznych oraz niespoistych zagęszczonych.
Pale wiercone wielkośrednicowe w rurze osłonowej wwibrowywanej
 średnica: Ć600mm, Ć800mm i wielkośrednicowe: Ć1000mm, Ć1200mm, Ć1500mm,
 długość do ~30 metrów,
 betonowanie motodÄ…  Kontraktor ,
 średnia nośność, dość du\
e osiadania,
 stosowane w gruntach spoistych zwartych i twardoplastycznych oraz niespoistych zagęszczonych.
Pale wiercone wielkośrednicowe w rurze obsadowej
 średnica: Ć600mm, Ć800mm i wielkośrednicowe: Ć1000mm, Ć1200mm, Ć1500mm,
 długość do ~40 metrów,
 betonowanie motodÄ…  Kontraktor ,
 średnia i du\
a nośność, dość du\
e osiadania,
 stosowane w gruntach spoistych zwartych i twardoplastycznych oraz niespoistych zagęszczonych.
Pale JET-GROUTING
Pale wysokociśnieniowe, dysz ma 2 otwory do wody i mleczka cementowego, wprowadza się ją w grunt, dysza
obraca siÄ™ z du\
ą prędkością, woda pod wysokim ciśnieniem wycina grunt jednocześnie w otwór podawane jest
mleczko cementowe, pale tak\
e mo\
na zbroić, wykonanie dosyć szybkie. Pale (kolumny) o średnicy 400 - 1000
mm .
Zastosowanie : wzmacnianie i uszczelnianie gruntów
wzmacnianie posadowienia istniejÄ…cych
i nowoprojektowanych obiektów budowlanych
 1. Ustawienie maszyny nad planowanym otworem.
2. Wykonanie otworu przy pomocy \
erdzi wiertniczej o średnicy
około 100 mm na projektowaną głębokość.
3. Rozpoczęcie formowania pala (kolumny) jet grouting.
W grunt podawany jest zaczyn cementowy pod ciśnieniem
rzędu 40 MPa. Unoszenie \
erdzi z jednoczesnym obrotem
powoduje niszczenie struktury gruntu i wymieszanie go
z zaczynem.
4. Zakończenie iniekcji..
5. Przestawienie maszyny na kolejny otwór..
Mikropale
Ć8  20 cm stosowane do wzmacniania istniejących fundamentów, składają się z oddzielnych rur wciskanych w
grunt. W dolnej części są perforowane, co umo\
liwia wprowadzenie pod ciśnieniem zaczynu cementowego.
Sprzęt : świder ślimakowy, koronka wiertnicza, młot.
" metody wyznaczania sił w palach, charakterystyka i szczegółowe omówienie wybranej metody.
- Metoda trapezu naprÄ™\
eń,
- Metoda Coulmana
- Metoda równowagi momentów,
- Metoda sztywnego oszczepu
- Metody analityczne (tradycyjne)
Nokkentreda,
Smordyńskiego
Antonowa- Mejersona
Shiela
- Metoda zmiennej sztywności podpór palowych.
- Metoda uogólniona- statyka ustrojów palowych.
" obliczanie noÅ›noÅ›ci pali PN EC7, metody inne (Ä…, ², , Á)
Nośność pionowa pali wg PN:
a)Warunek SGN :
ObciÄ…\
enie obliczeniowe działające wzdłu\
osi pala Q r spełnia warunek :
Qr < m * M
Gdzie:
N  obliczeniowa nośność pala
m  współczynnik korekcyjny
b)Nośność obliczeniowa pala
-Pal wciskany.
Nt = Np. + Ns =Sp q(r) Ap + " Ssi ti(r) Asi
-Pal wyciÄ…gany.
Nw = " Siw ti(r) Asi
gdzie:
q(r)  obliczeniowa wytrzymałość gruntu pod podstawą pala.
ti(r) - jednostkowa , obliczeniowa wytrzymałość gruntu wzdłu\
pobocznicy pala
( w warstwie i)
Sp , Ssi , Siw - współczynniki technologiczne (zale\
ne od rodzaju pala i stanu gruntu)
c)Wyznaczanie wartości q(r)
-q(r) zale\
y od stanu gruntu
q(r) = Õm q
Õm Õ ð0,9
-Ponadto dla gruntów bardzo spoistych q(r) =9 Su (r)
Su (r)  Obliczeniowa wytrzymałość gruntu przy ścinaniu.
-Intrpolacja liniowa :
Je\
eli hc < 10m i D ró\
na od D0 stosuje siÄ™ interpolacje liniowÄ…
(zgodnie z rys. 1a z PN-83/B-02482)
d)Wyznaczanie ti(r)
- ti(r) zale\
y od stanu gruntu
ti(r) = Õm t
Õm Õ ð0,9
- Interpolacja liniowa
Interpolację liniową stosuje się dla głębokości (mią\
szości warstwy) mniejszej ni\

5 m . (zgodnie z rys. 2 z PN-83/B-02482)
e)Szczególne warunki gruntowe:
Dla gruntów spoistych w stanie płynnym, gruntów organicznych q=0 i t=0
(przy tarciu pozytywnym).
Wyjątek: namuły w stanie zwartym i półzwartym.
f)Tarcie negatywne uwzględnia się dla:
- Gruntów organicznych .
- Gruntów nieskonsolidowanych.
- Gr. niespoistych o IL Õ ð0,2.
- Gr. spoistych o ID Õ 0,75.
- Dodatkowego obciÄ…\
enia naziomu
Tn = " Ssi ti(r) Asi
ti(r)  <5 ; 10>
Nośność pionowa wg EUROKOD u
W toku obliczeń nale\
y wykazać , \
e przekroczenie SGN jest wystarczająco mało prawdopodobne.
Nośność graniczną pali wciskanych określa się na podstawie:
- ObciÄ…\
eń statycznych
- Wyników badań podło\
a
- ObciÄ…\
eń dynamicznych
- Wzorów dynamicznych (gdy został określony układ warstw podło\
a)
- Analizy sprÄ™\
ystej fali odbitej(gdy został określony układ warstw podło\
a)
Nośność graniczną pali wyciąganych określa się na podstawie:
- Wyników badań podło\
a
- Próbnych obcią\
eń
Obliczanie oporu pobocznicy pala metody Ä…, ², , Á
Su- wytrzymałość gruntu na ścinanie
f = Ä… Å" Su
s
Ãvo'- efekt naprÄ™\
eń pionowych
f = ² Å"Ã '
s vo
²- kÄ…t tarcia
f =  Å" (Ã 'vm +2Sum )
- konstrukcje morskie- obciÄ…\
enia próbne
s
à hc-napr poziome
f = Á Å"Ã
s hc
" wykorzystanie metod in situ do obliczeń nośności pali.
- Doświadczalne wyznaczenie ściśliwości i sprę\
ystości podło\
a gruntowego oraz jego nośności
" metody zwiększania nośności pali,
Do zwiększenia nośności pala mo\
na jeszcze zaliczyć:
- stosowanie powiększonych głowic typu "oversize" w palach wkręcanych
- po wyjęciu rury stalowej ponowne jej zawibrowanie i wyciągnięcie co spowoduje wzmocnienie gruntu wzdłu\

pobocznicy
- połączenie mikropali wspólną podstawą
Iniekcje pod podstawÄ… i na pobocznicy-
" obliczanie osiadań pali pojedynczych i grup palowych,
" mo\
liwości oceny pełnej krzywej obcią\
enie- osiadanie (Q-S),
" fundamenty płytowo- palowe, zastosowanie, obliczanie,
" próbne obcią\
enia statyczne (SPLT),
" badania dynamiczne (PDA, DLT), wzory dynamiczne.
PDA
 PDA  Pile Driving Analysis, dla pali wbijanych. Pozwala na ocenę nośności pala, wydajności młota, energii
wbijania, przyspieszenia, odboju sprÄ™\
ystego pala, wpędu pala, naprę\
eń ściskających i rozciągających,
odkształcenia, prędkości i przemieszczenia pali.
DLT
MetodÄ™ tÄ™ stosuje siÄ™ przewa\
nie do pali wierconych wielkośrednicowych, w przypadku których nie ma
mo\
liwości oceny nośności pali za pomocą oporów zagłębiania (tak jak w palach wbijanych czy wkręcanych), a
przygotowanie stanowiska do próbnego obcią\
enia statycznego jest kosztowne i pracochłonne. Metodę tę stosuje
się równie\
do pali wbijanych prefabrykowanych.
Badanie dynamiczne pala polega na uderzeniu w głowicę pala bijakiem (o cię\
arze ok. 1 ÷ 2% noÅ›noÅ›ci pala)
oraz pomiarze przyspieszeń i odkształceń w materiale pala za pomocą odpowiednich czujników
przymocowanych do pala tu\
pod głowicą. Pomierzone sygnały, po odpowiednim przetworzeniu rejestruje się w
pamięci komputera. Najczęściej wykonuje się kilku uderzeń bijakiem z ró\
nych (coraz większych) wysokości.
Na podstawie znajomości parametrów pala i warunków gruntowych przygotowuje się model
teoretyczny pala z otaczającym gruntem. Następnie przeprowadza się numeryczną symulację
uderzenia w głowicę pala siłą o wartości i przyspieszeniu jak w badaniu terenowym. Porównywanie sygnału
(przebiegu fali) obliczonego z pomierzonym pozwala na iteracyjną korektę parametrów modelu teoretycznego
do uzyskania jak najlepszej zgodności. Następnie przeprowadza się symulację próbnego obcią\
enia statycznego
pala teoretycznego o określonych wy\
ej charakterystykach i otrzymuje wykres obciÄ…\
enie-osiadanie, na
podstawie którego wyznacza się nośność graniczą i nośność dopuszczalną pala. Nie zalecane jest wykonywanie
tylko badań dynamicznych pali na danej budowie. Wskazana jest weryfikacja tych badań co najmniej jednym
Wzory dynamiczne od wielu lat wykorzystywane są do oceny nośności dynamicznej. Nd, dla pali wbijanych,
głównie pali Franki, Vibro, Vibro-Fundex, pali stalowych z zamkniętym dnem, prefabrykowanych pali
\
elbetowych, pali drewnianych. Stosunkowo wiarygodne wyniki otrzymuje siÄ™ jedynie dla pali wbijanych w
grunty niespoiste. W zasadzie, w ka\
dym przypadku, wymaga się korelacyjnych badań statycznych pali i
ustalenia współczynnika cechowania. p, reprezentatywnego dla określonego obszaru geotechnicznego, patrz np.
PN-83/B-02482.
Powszechnie stosowane wzory dynamiczne wywodzÄ… siÄ™ z zasady zachowania energii: Nd=E/(c+e*L)
gdzie:
Nd  nośność dynamiczna,
E  energia jednego uderzenia młota (E = Q " h),
Q  ciÄ™\
ar młota,
h  wysokość spadu młota,
c  wpęd pala pod wpływem ostatnich serii uderzeń (np. średnia z ostatnich 30 cm wbijania),
e  sprÄ™\
yste odkształcenie pala, gruntu i kołpaka na 1 m długości pala, ogólnie zale\
ne od wpędu e = f(c).
W praktycznych wzorach in\
ynierskich uwzględnia się równie\
tłumienie, współczynniki efektywności młota,
nachylenie pala, współczynniki pochłaniania energii, współczynniki bezpieczeństwa (ró\
ne dla poszczególnych
wzorów).
Generalnie, stosowanie wzorów dynamicznych wymaga du\
ej ostro\
ności. Zalecane do poszczególnych
wzorów współczynniki bezpieczeÅ„stwa wynoszÄ… Fd = 2 ÷ 10. Åšwiadczy to o znacznych rozbie\
nościach.
Stosowanie konkretnego wzoru wymaga ścisłego sprecyzowania zakresu stosowania. Niezale\
nie od tego istotny
wpływ mogą mieć warunki gruntowe, np. grunty uwarstwione, na przemian piaszczyste i spoiste oraz ma-
Å‚ospoiste - mo\
e wystąpić tzw. pojęcie  wpędu zerowego . Badania terenowe wskazują równie\
na istotne
zale\
ności pomiędzy wpędem pala, a sprę\
ystym odkształceniem w zale\
ności od rodzaju pala i warunków
gruntowych oraz zale\
ność współczynnika cechowania (p) od wpędu pala, zale\
nie od rodzaju pala i warunków
gruntowych
Dotychczasowe zastosowanie pomiarów w czasie wbijania i wzory dynamiczne wykorzystywano do:
 bie\
Ä…cej kontroli procesu wbijania,
 weryfikacji uwarstwienia gruntu i zagłębienia podstawy w warstwę nośną, szczególnie przy znacznych
ró\
nicach oporu (np. namuł, torf, piasek),
 określenia wpędów, zapewniających wymaganą nośność pala,
 określenia nośności pali wbijanych w grunty niespoiste na małych budowach (przy du\
ych kosztach badań
statycznych),
6. Konstrukcje zabezpieczajÄ…ce uskok naziomu:
" oddziaływanie głębokiego wykopu na otoczenie,
" konstrukcja i obliczanie murów oporowych,
" technologie stosowane do zabezpieczeń głębokich wykopów: ściany szczelinowe, ścianki szczelne,
palisady, obudowa berlińska, gwoz
dziowanie.
ŚCIANY OPOROWE - są to konstrukcje, których głównym zadaniem jest podpieranie uskoków naziomu
gruntów rodzimych lub nasypowych, a głównym obcią\
eniem jest parcie podpieranego gruntu.
Podział ścian oporowych:
Ze względu na materiał:
- murowane (z cegły lub kamienia)
- betonowe
- \
elbetowe
Ze względu na konstrukcję i kształt przekroju poprzecznego:
- masywne (najczęściej murowane lub betonowe)  ściany tego typu utrzymują stateczność
(przejmują parcie gruntu) dzięki swojej du\
ej masie. Kształty: prostokątny, schodkowy, trapezowy,
zło\
ony.
- półmasywne z elementami odcią\
ajÄ…cymi (betonowe lub \
elbetowe)  ściany tego typu
utrzymują stateczność częściowo dzięki masie, częściowo dzięki redukcji parcia gruntu przez
elementy odciÄ…\
ające. Konstrukcje: ściany z jednym lub dwoma wspornikami, ściany z płytą
odciÄ…\
ajacÄ….
- lekkie (wyłącznie \
elbetowe)  ściany te zachowują stateczność dzięki cię\
arowi gruntu
zalegającego na wewnętrznej odsadzce fundamentowej. Konstrukcje: ściany płytowo-kątowe,
ściany płytowo-\
ebrowe, płytowe z elementami kotwiącymi..
Zastosowanie ścian oporowych:
- podparcie tarasów pod zabudowę lub parkingi
- podparcie nasypów drogowych lub kolejowych na zboczach i dojazdowych do wiaduktów
- podparcie skarp przy wjazdach do tuneli
- inne
b) ścianki szczelne
Zaliczane są do konstrukcji oporowych, słu\
Ä… do utrzymania naziomu, oddzielenia od akwenu wodnego,
składają się z elementów zwanych Brusami, łączonych za pomocą specjalnych zamków
Zastosowanie:
- jako budowle pomocnicze (obudowy wykopów, przegrody filtracyjne)
- jako stałe elementy konstrukcji budowli np. do budowy nabrze\
y
Podział:
- stalowe
- \
elbetowe prefabrykowane
stalowe:
- profil płaski Lackarana Wx =100-400 cm3
-
profil korytkowy Larssona Wx =800-4000 cm3
- profil zetowy Kruppa Wx =3000-6000 cm3
- profil dwuteowy Peina Wx =8000-12000 cm3
śelbetowe prefabrykowane
- z zamkiem własnym
- z zamkiem obcym  prefabrykat
SÄ… ciÄ™\
kie, wymagają transportu z zakładu prefabrykacji, przenoszą du\
e obciÄ…\
enia pionowe, wbijane
kafarem
c) ściany szczelinowe
Ściany betonowane w wąskich i głębokich wykopach pod osłoną zawiesiny hiksotropowejlub montowane z
płyt prefabrykowanych. Zawiesina hiksotropowa posiada właściwości rozpierające i utrzymujące w
równowadze ściany wykopów
Szerokość wykopów 0,6 0,8 1,0 1,2 głębokości dochodzą do 60m
Zastosowanie ścian
- ściana oporowa
- głębokie fundamenty budowli
- obudowy głębokich wykopów
- obudowy tuneli, kanałów, metra
- przegrody wodoszczelne
- podziemne ściany konstrukcyjne budynku
technologia wykonawstwa ściany
1. ściany wykonywane na miejscu budowy
- wykonanie wykopu szczeliny przy pomocy koparek  głębiarek lub hydrofrezarek, wgłębianie następuje
odcinkami
- w czasie głębienia wykopu wypełnia się go zawiesiną hiksotropową
- po wykonaniu sekcji (6 m) ustawia siÄ™ zbrojenie
- betonowanie sekcji  metoda CONTRAKTOR
- do połączenia ścian szczelinowych stosuje się łączniki
2. ściany prefabrykowane
- wykonuje się szczelinę pod osłoną zawiesiny hiksotropowej
- ustawia się płyty  zazębia się
d) palisady
PALISADY
Palisady kształtowane z zastosowaniem pali, mikropali oraz kolumn iniekcyjnych są jednym ze sposobów
zapewnienia stateczności naziomu oraz bezpiecznej pracy fundamentów istniejących obiektów zlokalizowanych
w sąsiedztwie głębokich wykopów sięgających poni\
ej ich spodu.
Przenoszą głównie siły parcia pochodzącego od zalegającego za konstrukcją oporową gruntu oraz obcią\
eń
zewnętrznych, do których w rozwa\
anym przypadku nale\
ą między innymi obcią\
enia fundamentami
istniejących obiektów.
Formowanie odbywa się w sposób bezpieczny dla istniejących konstrukcji (brak drgań) oraz bez konieczności
wykonywanie rozkopów wychodzących poza wymagany obrys wznoszonego obiektu.
Stosowane technologie charakteryzuje szybkim postęp prowadzonych prac oraz mo\
liwością wykonania
palisady bezpośrednio przy istniejącym obiekcie.
W przypadku wykopów o większych głębokościach, palisadę rozpiera się lub kotwi wykonując przy tym
\
elbetowe lub stalowe oczepy
e)grunty zbrojone
Grunt zbrojony-jest to materiał konstrukcyjny utworzony przez naprzemienne uło\
enie na siebie warstw gruntu i
innego materiału zwanego zbrojeniem. Zbrojenie mo\
e być metalowe lub wykonane z tworzywa sztucznego,
siatki, taśmy, maty i tkaniny-geowłókniny. Grunt zbr opiera się na koncepcji tzw adhezji i kohezji pozornej.
Zakłada się wprowadzenie do gr zbrojenia, które jest jednoznaczne z wprowadzeniem kohezji. Zbrojenie to
przenosi siły rozciągające. Do celu zbrojenia gr stosuje się: *geotkaniny wykonane metodą igłową *nie wolno
stosować materiałów wyk z włókien naturalnych gdy\
wyst biodegradacja
Kryteria (warunki): *wytrz na rozerwanie 25kN/m *wsp filtracji wody przez geotkaniny min 10% w zale\
ności
od grubości zastępczej *geotkaniny nie są odporne na działanie promieni ultrafioletowych *odporność na
prawdopodob przebicia w trakcie monta\
u *wsp tarcia między gr a zbrojeniem *odporne na pełzanie.
Mechanizm zniszczenia: *met podstawowa-zbroj ulega zniszczeniu a grunt ścięciu
*zniszczenie przez poślizg zbrojenia
*zniszcz poprzez wyparcie gr spod konstrukcji
*znisz konstr na skutek utraty stateczności
Obliczanie zbrojenia: *dobór rozstawu zbrojenia-zaleca się dla ścian o wys do 3m odl między warstwami
zbrojenia 0,3-0,4m *określenie projektowania wytrz na zerwanie- wielkość ta zmienia się w zale\
ności od
szerokości grudek, tempa starzenia i przyrostu siły rozrywającej. *pełzanie i relaksacja- pełzanie polega na
przyroście wydłu\
enia materiału w czasie pod działaniem stałego obc *redukcja wytrzymałości- nale\
y uwzgl
dla uszkodzeń membrany dla wpływu w gruncie grzybów, bakterii i agresji biologicznej *przy projektowaniu
interesuje nas wysokość R-wytrz na zerwanie Hkr-gÅ‚ krytyczna Ã=·*R*Hkr
f)gwoz
dziowanie
Gwoz
dzie gruntowe są biernymi kotwami gruntowymi (nie poddaje się ich wstępnemu sprę\
eniu). Otwory
średnicy 50  100 mm dla osadzenia gwoz
dzi wierci siÄ™ w gruncie z nachyleniem ok. 10  20Ú. Otwory wypeÅ‚nia
się zaczynem cementowym. Do otworów wprowadza się pręty stalowe stanowiące zbrojenie gwoz
dzia.
Gwoz
dziowanie gruntu słu\
y do zabezpieczenia stateczności skarp wykopów.
TechnikÄ™ gwoz
dziowania stosuje siÄ™ do:
- stabilizacji skarp podcinanych,
- zabezpieczeń wykopów w terenie zabudowanym, szczególnie tam gdzie jest bardzo mało miejsca na obudowę
wykopu,
- stabilizacji zboczy zagro\
onych osuwiskiem.
Przy zabezpieczeniu wykopu technikÄ… gwoz
dziowania roboty ziemne wykonuje się warstwami o wysokości
dostosowanej do rodzaju gruntu (przewa\
nie 1  2 m) zapewniającej czasową stateczność skarpy. Na odsłoniętą
powierzchnię skarpy nakłada się powłokę z betonu natryskowego (torkretu) zbrojonego siatką stalową. W
międzyczasie na przygotowanej podczas pogłębiania wykopu półce wierci się gwoz
dzie, których zbrojenie
połączone z siatką stalową stanowi zakotwienie warstwy betonowej.
g) obudowa berlińska
Obudowa berlińska jest tymczasową konstrukcją oporową pełniącą rolę obudowy głębokich wykopów i ma za
zadanie przeniesienie obciÄ…\
enia w postaci parcia gruntu.
Podstawowym elementem konstrukcyjnym obudowy berlińskiej są stalowe pale wykonane na ogół z profili
dwuteowych, ewentualne z dwóch połączonych ze sobą ceowników. Pale wykonuje się w rozstawie do 3m. Pale
pogrÄ…\
ane są w grunt przy pomocy wibromłota lub montowane w otworach wierconych. Otwory pod pale
obudowy berlińskiej wypełnia się zawiesiną samo twardniejącą cementowo-bentonitową o wytrzymałości ok.
1MPa.
Wypełnienie między palami stanowi na ogół opinka z drewnianych bali (czasem stosuje się dyle \
elbetowe lub
wypraski stalowe). Wykop głębi się etapami, na głębokość dostosowaną do rodzaju gruntu i takimi pasami
zakłada się opinkę. W przypadku niewielkich sączeń wody gruntowej pod opinkę zakłada się włókninę. W
przypadku obudowy podpieranej wykonuje się wykop do głębokości ok. 50cm poni\
ej poziomu podparcia. Po
wykonaniu podparcia kontynuuje się głębienie wykopu. Podparcie obudowy mo\
e być zapewnione przez kotwie
gruntowe lub stalową konstrukcję rozpierającą składającą się z oczepów zastrzałów i rozpór.
Kotwie mogą być wykonane na oczepach stalowych lub bezpośrednio na konstrukcji pala. W przypadku oparcia
głowicy kotwi na palu dwuteowym wykonuje się specjalne rury umo\
liwiające przejście kotwi przez pal i
ewentualne wzmocnienia pala w rejonie głowicy. Na obudowach berlińskich mają zastosowanie iniekcyjne
kotwie gruntowe tymczasowe  o okresie eksploatacji 2 lata. Po wykonaniu kotwi i ich sprÄ™\
eniu kontynuuje siÄ™
głębienie wykopu. W razie potrzeby podparcie obudowy mo\
na zapewnić konstrukcją stalową.
W przypadku wysokiego poziomu wód gruntowych w trakcie głębienia sukcesywnie uruchamia się
odwodnienie. Wykop wykonuje się do rzędnej posadowienia stop, ław. W przypadku występowania pod
powy\
szymi gruntów nienośnych wykop pogłębia się do rzędnej spągu tych gruntów, usuwa się je i wykonuje
siÄ™ zasypkÄ™ gruntami niespoistymi.
Wszystkie roboty mo\
na wykonywać systemem potokowym, co pozwala na rozpoczęcie robot konstrukcyjnych
przed ostatecznym zakończeniem robot zabezpieczających i głębienia wykopu. Obudowa berlińska powoduje
odprÄ™\
enie gruntu za obudową i z tego powodu nie jest zalecana do wykonywania w bezpośrednim sąsiedztwie
istniejących fundamentów lub instalacji uzbrojenia podziemnego.
" schematy styczne i obliczenia sił wewnętrznych dla konstrukcji jak wy\
ej,
" zakotwienia, rodzaje i obliczenia.