Werbalna6

Jakie nunict rooże» wvkr\v między tymi madnmośdamjf VVężv>ii, moki wkoi/yaują mor wimki do opływania /!<>ś< i. Pierwsza wiaclnn wiadomość od-iy. Im określa inni) osobę i zawiera jakąś ocenę zachowa,,, ' osoby. Druga wiadomo* to Wiadomość* od-ja, stwierdzeni*, która okrHL, rjihowatnr mówcy. Ir/ena wiadomość to wiadomość od-my, która i opisuje poranne acbwranii dwojga lub więcej ludzi. Wiadomości (? odmienne pod względem lokowania emocji. WkidoinwY od-ti lokuje w drugiej osobie, wiadomość od-ja określa złość jako spostrzeżenie mówiącej w wiadomość od-im lokuje złośr w związku dwojga ludzi.

Używanie róńiyrh zaimków w języku otwiera rożne możliwości rozmaj iHarre. IW, w: Pean*. I&M), Na przykład, kiedy używasz wiadomości od-ty,>• zakładasz, że inna wota d/iahi w określony sposób. Wiadomości od-ty tnog stawiać ludzi na pozycjach obronnych, ponieważ są oceniające i zakładają. it nsoba powinna mc zmienić W rezultacie dalsza rozmowa może się skonientrc** na edu treści wiadomości i zaprzeczaniu, że ktoś jest „zezłoszczony". Kiedy jedni pr/eto/ujcM wiadomości od-ja, to wtedy swoje stwierdzenia przedstawiasz pj., własne tpottneżenla na temat zachowania innej osoby. W ten sposób dalia rozmowa może skiomrać się na to. dlaczego spostrzegłeś tę osobę jako _n/e/lw/. noną" i ery twoje spostrzeżenie odpowiednio opisuje tę osobę. Kiedy używa? wiadomości od-my. kładziesz nacisk na to. co ty i odbiorca wiadomości wspólnie /r ubiliście. by stworzyć daną sytuację Odpowiedzialność spoczywa wtedy nu obojgu, Dalsza rozmowa po wiadomości od-my w wielu przypadkach jen njjłiardnq katmniktrwna dla wwyakkh, ponieważ koncentruje się na tym, jak obie itniny mogą poradzić sobie i sytuacją.

Bv komunikować się kompetentnie, konieczne jest przewidywanie tego. )* odbwna zareaguje na twoje użycie wiadomości od-ja, -my czy -ty. Czy w ilu. z którą nrmuwuu. traktuje wiadomości od-ty jako oskarżenie, ay ir/ jako uutowny opo swojego zachowania? Czy twoje wykorzystanie wiadonwwi ml-ju lięit/ir widziane prze/ innych jako uczciwa próba stwierdzenia, że twoje spostr zezrnu są faUzywe. czy będne traktowana jako spostrzeżenie protekcjonalne} t /v wa kór mianie wadtwnnki od-my będzie interpretowane jako usprawiedliwione wezwanie do podzielenia »ię odpowMżinlnoficią za wydarzenie lub ruoże będzie rozumiane jako próba zrzucenia na kogoś winyr Próbowanie ró/tiwh sloiinukmaii. by zrozumieć, jak inni mogą zareagować ma dun w in/wi/ju itoouh um/hwokt uchwycenia wyjątkowości sytuacji i osoby. •I" której się t* racau. a w dah/cj kolejności, w pokonywaniu trudności w kompetentnym uży waniu języka.

Ludwig WtilgcnMełti ophul pewnego rum silę słów następującym stwwr d/mirin .Wyta/cTuc fara jw juk /ugranie nuty na klawiaturze wyobraźni' Jęz\k iuii/c Urimać nową uwagę na okrciUme zjawiska, ino/e wynieść n, jiir r wvy phsB okrrihmr idee. tpwłhy mydenu i mitu ta. jak i podkreślić wainui (ikrHkutycb dziilań JęM. którego używamy, cuwiera iwwr horyzonty moitt (Uwtodaró tatom w prnfwlku komunikocp / mm nu. jak i i samym sobą.

Podsumowanie rozdziału

W tym rozdziale omówiono naturę języka i zaproponowano wskazówki dotyczące sposobów | ysp kompetentnego wykorzystania. Język |tst systemem symboli, zorganizowanym według określonych reguł, który pozwij posuwać się stewami i wyrażeniami oraz nadawać m znaczenie. Reguły konstytuujące pomagają w określeniu, co dane słowa znaczą, a regur, normatywne pomagają w decydowaniu, jak zareagować na znaczenie, które przypisałeś s» lub wyrażeniu. Znaczenie symbolu jest oMone przez arbitralny związek między eto-merttm oznaczającym (słowem} a elementem oznaczonym (obiektem, który jest reprezwto winy), jak również przez związek między elementem oznaczającym a innymi ęlementar oznaczającymi (skwarni).

Język odgrywa ważną rolę w naszym Swwcfe społecznym. Określa to, kim jesteśmy i jak postrzegamy naszą rzeczywistość. Ten sposób pojmowania języka został zapoczątkowany w latach 50 XX w. wraz z hipotezą Sopra-Whorfa, którzy uważali, ze nasz świat jest zdeterminowany językowo: nasz język kształtuje sposób widzenia świata l to, a spostrzegamy jako rzeczywiste. Hipoteza została Aiącona do wielu współczesnych podejść do amurikacji, które są określane mianem kon-■••.rnktywizmu statearego. Teoria ta utrzymuje, te język konstruuje nasze spostrzeżenia rzeczywistości oraz rodzaje związków, jakie nawzajem tworzymy.

Jązyk odgrywa aktywną rolą w tworzeriu naszego świata społecznego i spełnia kilka kluczowych funkcji. Po pierwsze, język ukeniw tonuje naszą uwagą. Stawa, których używamy oraz sposób korzystania z wyrażeń kfa mszą wagę na Określone aspekty naszego świata jptłeczneg). Po drugie, język kreują możliwości | I wprowadza Ograniczenia. To, jak opiszemy wydarzenia I ludzi, otwiera określone kierunki anatema, a fównoaeśme zamyka lima. Po vac*. język określa noszą tożsamość. Sposób, w jaki mówimy l tworzymy ze sobą związki, tworzy noszą tożsamość płciową, rasową W. Httktóre formy komunikacji, takie j* mewi wrawteł, rasistowska lub setentowska stają n pfotfnrnatyczne, ponieważ moją ptttrcjil

tworzenia negatywnych wyobraź*»*am ta J«1ną z trudności d|jtonpete«fw«rw-Nuąted ią oscoy używania języki, Wd«v iwtewionyf# tstfencyr a n*

wpada są wputepti związwzmortete*-fcł, rasistowską lub seksistowską. Po awaria, Ktyfc sprzyja spoieczaemu wspMitólalBniu, Osiągamy to pucz wite lezyta, ttry rata nastawa tóte ceromae i pozasąe ni 'jtan poztonw abstrakcji, który inni roogąruariwć i dzięki tismu skoordynować swoje #M z twoimi,

Język także twerzy wille wyzwań dla kompetatoiei konunikacjL We współczesnym spcśeczenstwieneteżyrnydodu^iczbyspo (eonoiCi języUMrycżi. «tćre są on^ame z^DG-nke z zawodem, płcią, rasą. tożsamością etniczną, orientacją seksualną w. Każda społeczność jązykowa może w swoety sposób używać języka. Jednym z wyzwań jest znalezienie sposobów wyrażania siebie tak. żebyś wspóteatd z tóżnn z ir^cri sprftanoto językowycn, byś mai mcsłweśc tłfw usty-szanym, Ponieważ należymy do wielu różnych społeczności równocześnie, określenie, raki spotom języka ;fll dcm‘fv;ąa da «c-by, z którą fozmawiaw w okreóton^n momen-Cie.zapewn-artarrenetBOSoty

Osooy ńompcaentnift sę komunikujące tworzą kilka strategii do pAcnywark wyzinń związanych z językiem (11 wykorzystują zainteresowanie na temat zratteria słto przez używank pytań Marynujących, demona% cyćh i pofówncoących. (2! (Oton^ąmczfwi ntenwtacje znaczenia dotowanych sita porad fozpoczącam mówienia min. za pomocą kh analizy z różnych pospddyw, zmzumifiria szb-sago kontekstu, w którym Mtoomcść jest oraz pwezlsadii^

tla wiotattlo. (3) próbuią różnych stamta-wań ptaz wskazywane i wytozystyMnii zaimków. Wsto^mepNwaia na Skowani sprawy* wydioenli Mb osoby w ckraśtoym iriejiCłł lubkontekśótom na unikanie etjki& kcwan^.Ewyrartowmazzan'w urno-IMa tozysteWZWilWTOło od-ja,-^ l-my w «*u lepszego BdDjmłra tego. jak odbiera

nreagbltflitMiiitarTuliwitte.