3582318964

GENOLOGIA

(;typologia form literackich)- nauka o rodzajach i gat literackich

Rodząj literatury- system ogólnych zasad budowy DL realizowanych w utworach różnych epok (okresów) stanowiący podstawę zaliczania ich do tej samej klasy. Podział na rodzaje lit. jest sposobem

systematyzacji literatury.

1.    W jaki sposób uzewnętrznia się podmiot w DL?

2.    Jaka jest budowa świata przedstawionego (kompozycja)?

3.    Jaka jest budowa języka, środki stylistyczne w DL, styl?

	LIRYKA	EPIKA	DRAMAT
podmiot	podmiot liryczny	narrator	nie ma podmiotu nadrzędnego
świat przedstawiony	afabulama	fabuła	akcja
styl	monolog liryczny, wyznanie	narracja	dialog

JL.LII - liry kos- lirowy od liry- wewnętrzne przeżycia przedstawione za pomocą wypowiedzi monologicznej, f. Ekspresywna i subiektywizm

- wierszowany utwór literacki o tematyce biesiadnej, wesołej lub rubasznej, sławiący uroki życia, opowiadający o miłości w sposób żartobliwy. Nazwa pochodzi od greckiego poety Anakreonta z Teos.

ELEGIA- utwór liryczny o treści poważnej, refleksyjny, utrzymany w tonie smutnego rozpamiętywania, rozważania lub skargi. Wyróżniamy elegie miłosne i patriotyczne, np. "Żale Sarmaty" Franciszek Karpiński

krótki, przeważnie dwuwierszowy utwór poetycki pisany dystychem elegijnym, np. " Krótkość Żywota" Daniel Naborowski

EPITAFIUM- W starożytnej Grecji także mowa ku czci poległych, którzy oddali życie, broniąc swojej ojczyzny. Podawał podstawowe dane o zmarłym, sławił jego uczynki, zalety duchowe i moralne, a nawet urodę fizyczną.

EPITAJLAMIUM- wiersz z okazji zawarcia małżeństwa, najczęściej pieśń weselna.

- gatunek poezji lirycznej, wywodzący się z włoskiej poezji dworskiej XIV-XVI w. Początkowo pieśń pasterska (pastorella), później miłosna. Przeważnie krótki utwór, połączony często z kompozycją muzyczną, przeznaczony do śpiewania.

FRASZKA- utwór o różnej tematyce (humorystyczny bądź sarkastyczny), często zakończony puentą.

utwór o uroczystym, podniosłym charakterze. Występuje w nim apostrofa oraz zbiorowy podmiot liryczny,

- utwór opiewający wziosłą ideę, wybitną postać lub niezwykły czyn. Charakteryzuje ją wzniosłość tematu i stylu. Cechuje ją także zbiorowy podmiot wypowiedzi