Życie
- W 1849 roku rodzina sprowadziła się do Kalisza, gdzie przyszła poetka spędziła dzieciństwo i młodość. Prócz starszej Wandy, Maria miała jeszcze czwórkę rodzeństwa: Jana Jarosława, Laurę Celinę, Zofię i Jadwigę Julię.
- Po śmierci ukochanej żony Józef poświęcił się całkowicie pracy i wychowaniu sześciorga dzieci. Dbał o wykształcenie pociech, czego dowodem może być posłanie dwóch córek do szkoły.
-W czasie rocznego pobytu na doskonałej i kosztownej pensji sióstr Sakramentek w Warszawie, Maria poznała i zaprzyjaźniła się z rok straszą Ziunią Pawłowską czyli Elizą Orzeszkową Przez całe życie była wiernymi towarzyszkami.
-Maria zamierzała poświęcić się rodzinie jako gospodyni, matka i żona Mając dwadzieścia lat wyszła za trzydziestodwuletniega, przystojnego, kędzierzawego, towarzyskiego i świetnie tańczącego ziemianina Jarosława Konopnickiego (nazywała go w listach „wąsatym aniołem"). Opuściła wówczas ukochany Kalisz i przeniosła się do Bronowa
- Jej dni wypełniały zjazdy, polowania jarmarki. Choć wszystko wskazywało, że spędzi życie w spokoju, po ślubie zaczęły się pierwsze problemy. Gdy młodsi bracia męża zaczęli żądać swych część rodzinnego majątku, małżeństwo musiało szukać wyjścia z sytuacji. Zaczęły się kłótnie.
- Choć w czasie dziesięciu lat spędzanych przy baku męża Konopnicka urodziła aż ośmioro dzieci (z czego
dwoje zmarło zaraz po porodzie), małżeńskie życie stało się dla niej rozczarowaniem. Gdy jej wiersz W górach zyskał przychylną recenzje Henryka Sienkiewicza, zdecydowała się na rozstanie się z mężem, który w ostatnich latach podobno coraz więcej pił i stawał się brutalny. Należy jednak podkreślić, że nigdy nie zerwała kontaktów z Jarosławem.
- Zamieszkała w dwupakojowym mieszkaniu, i choć miała jeszcze małe dzieci, zaczęła pracować. W dzień udzielała korepetycji w zamożnych rodzinach, prowadziła własny dom, cerowała dzieciom ubrania, szyła, gotowała, sprzątała, a w nocy pisała, ucząc się przy tym, by przekazywać ludziom wartościowe wiadomości.
- Brała udział w konspiracyjnych i jawnych akcjach społecznych. Była osobą zaangażawanąw sprawy narodowe i społeczne. Propagowała walkę kobiet o należne im prawa oraz organizowała pomoc dla politycznych i kryminalnych więźniów.
- Czterdziestoaśmioletnia Konopnicka zamknęła trzynastoletni okres warszawskiego życia i rozpoczęła prawie dwudziestoletni etap wędrówki po świecie, zwaną przez jej biografów „ tułaczymi latami". Zwiedziła wiele krajów, mając na trasie swych podróży między innymi Włochy (1883), Pragę (1884), Niemcy, Francję, Szwajcarię oraz miejscowości kuracyjne Austrii i Czech. Do kraju wracała okazjonalnie.
- Redagowała pismo dla kobiet „ Świt", co stało się początkiem jej współpracy z wydawnictwami, prasą krajową i różnymi organizacjami.
- Z okazji 25-leciapracy pisarskiej (1903) otrzymała w darze narodowym, dworek w Żarnowcu koło Krosna na Pogórzu Karpackim.
- Umarła na zapalenie płuc rankiem 8 października 1910 roku we Lwowie.