1. Wyznaczanie punktów pośrednich na prostej przez przeszkodę.
1. Wytyczamy pomocniczą prostą PL omijając przeszkodę, lecz przechodzącą możliwie blisko niej.
2. Za pomocą węgielnicy wyznaczamy rzut prostokątny K' punktu K na prostą PL i po zaznaczeniu jego położenia szpilką, mierzymy długość przyprostokątnej KK' w trójkącie prostokątnym PKK'.
3. Na prostej PL wybieramy punkty pośrednie l1 2‘ 3' 4' z których wystawiamy węgielnicą prostopadłe, zaznaczając ich końce tyczkami, (punkty pośrednie powinny być tak usytuowane aby tworzone przez nie prostopadłe ominęły przeszkodę z obu stron i równocześnie przecięły się z prostą PK).
4. Wychodząc z pkt P mierzymy odległości PI' P2' P3‘ P4' i PK'
5. Poszukiwane położenie punktów 1, 2, 3, 4 określimy po odłożeniu wyliczonych odległości odcinków 11' 22' 33' 44' na prostopadłych wystawionych z punktów 1‘ 2‘ 3' 4‘.
6. Z twierdzenia Talesa obliczamy długość=ci 11' 22' 33' 44':
jchT' rr'
1 1 r —_____ P 7 r 11 '_———PI*
PK' PK9
jCjr *
-- P 3 F
PK’
KK’
PK’
P4'
44':
1. Obieramy dowolny punkt A, leżący zupełnie poza prostą, z którego dobrze widzimy punkty B i C.
2. W tak powstałym trójkącie BCA mierzymy dł ramion BA i CA.
3. Wyznaczamy prostą DE równoległą do prostej BC i położonej możliwie blisko niej (w tym wypadku przyjmujemy dowolną liczbę naturalną n taką aby prosta DE ominęła przeszkody)
4.0bliczamy długości odcinków BD i CE z zależności:
BD=-BA CE=—CA n n
S.Obliczone dł tych odcinków odkładamy na bokach trójkąta BCA, po czym na prostej DE obieramy punkty pośrednie F i G w taki sposób, by przedłużenia odcinków AF oraz AG ominęły przeszkodę z obu stron i przecięły prostą BC
6. Po zmierzeniu długości AF i AG obliczamy odległości FI i G2 po czym uzyskujemy położenie punktów 1 i 2 po odłożeniu miar 1F i 2G na przedłużeniach prostych AF i AG.
BD _CE _ 1F _ 2G _ 1 BA CA 1A 2A n
—> 1F=1A:« Oraz 2G=2A:«
1F=(1F+AF)- oraz 2G=(2G+AG)~ n n
1F
AF
n —1
2G
AG n— 1