Wyznaczanie: metodą schodkową (rząd macierzy jest równy liczbie jej niezerowych wierszy), sprowadzanie macierzy do postaci kanonicznej za pomocą przekształceń elementarnych.
10. Układ równań liniowych, macierz rozszerzona (dołączona) układu.
Układem m równań liniowych o n niewiadomych xi, x*.....Xn nazywamy układ równań o postaci:
“ ‘ . ‘ gdzie aj, b,, i = 1,2,... ,m j = 1,2.....n są dowolnymi liczbami.
«mxXx+<*mzX2 + - + amnxn=bm
Macierzą rozszerzoną nazywamy macierz blokową A* = (A I Bl. tzn. macierz:
"l. |
Ol 2 • |
V | ||
/T = |
°22 ' |
• °2n |
by | |
am2 • |
-1 |
11. Jednorodny układ równań liniowych, wyznaczenie jego rozwiązań.
Układ jednorodny to układ o postaci:
ma rozwiązanie zerowe xi =
^*||-*| +fl12*2 + =0 (ly + dyy X, + • • • + CI2*X„ = 0
X2 = ... = Xn = 0
Metodą wyznaczania rozwiązania jest twierdzenie Kroneckera-Capellego. dla rzędu macierzy. Dla układu jednorodnego: R(A) = R(A*) taki układ ma co najmniej 1 rozwiązanie, przy czym dokładnie jedno rozwiązanie, i to zerowe, gdy R(A) = n. Układ n równań liniowych jednorodnych o n niewiadomych ma rozwiązanie niezerowe wtedy i tylko wtedy gdy detA = 0
12. Klasyfikacja układów równań liniowych ze względu na liczbę rozwiązań.
• zbiór pusty. Układ taki nazywamy układem sprzecznym
• dokładnie 1 rozwiązanie. Układ taki nazywamy układem oznaczonym
• nieskończenie wiele rozwiązań. Układ taki nazywamy układem nieoznaczonym Układ równań, który posiada rozwiązanie, nazywamy układem zgodnym.
13. Twierdzenie Kroneckera-Capellego.
Układ równań liniowych ma rozwiązanie wtedy i tylko wtedy, gdy rząd macierzy układu A jest równy rzędowi macierzy uzupełnionej A- =[A | B],
R(A)=R(A’)=r n liczba niewiadomych
1. r=n ■> 1 rozwiązanie
2. r<n •> nieskończenie wiele rozwiązań
3. r>n •> brak rozwiązań
14. Metoda eliminacji Gaussa rozwiązywania układów równań liniowych.
Metoda eliminacji Gaussa - metoda rozwiązywania układu równań liniowych polegająca na sprowadzeniu go do równoważnego układu zredukowanego.
Układem zredukowanym nazywamy układ równań liniowych, którego macierz współczynników' ma postać kanoniczną (bazową).
Za pomocą operacji elementarnych i korzystając z przemienności dodawania można dowolny niesprzeczny układ równań liniowych sprowadzić do postaci zredukowanej.
Operacje elementarne na układach rów'nań liniowych (na wierszach):
1. przestawienie dowolnych dw-óch równań.
2. pomnożenie obu stron równania przez dowolną liczbę różną od zera,
3. dodanie wielokrotności jednego równania do innego równania.
4. wykreślenie równania postaci 0=0. które może być wynikiem wcześniejszych przekształceń elementarnych.