Grzyby pleśniowe charakteryzują się słaba patogennością, dlatego też wywołują zakażenie prawie wyłącznie u osób z obniżona odpornością. Najbardziej narażonym miejscem na zakażenie jest tkanka płucna i zatoki prcynosowe.
DIAGNOSTYKA GRZYBÓW PLEŚNIOWYCH
I preparat bezpośredni z materiału klinicznego
a) preparat rozjaśniony przy użyciu 10-20% KOH- w prcypadku grzybów pleśniowych uwidaczniają się strzępki grzybni( b. rzadko owocniki)
b) preparat barwiony laktofenolem
II Hodowla ajpodłoże Sabouraudo
bjpodłoże Czapek- Doxa- grzyby pleśniowe na nim wytwarzają owocniki- hodowla przez 5 dni w temp. 27 i 37 stopni
c) podłoże Czapek- Doxa+ cykloheksymid- hamuje wzrost grzybów pleśniowych
Ocena makroskopowa hodowli:
-morfologia grzybów -kolor kolonii -stopień puszystości
Ostateczna identyfikacja opiera się na ocenie preparatów mikroskopowych barwionych laktofenolem z hodowli i mikrohodowli szkiełkowych. Podstawowe znaczenie ma kształt elementów morfologicznych grzybni i jej tworów, zwłaszcza owocników bezpłciowych
III Diagnostyka serologiczna (jedynie w kierunku Aspergillozy)
M ateriał -osocze
-popłuczyny oskrzelowo-płucne -mocz
-płyn mózgowo- rdzeniowy -płyn z worka osierdziowego
Oznaczanie przeciwciał anty-Aspetgillus -podwójna dyfuzja w żelu agarowym -metoda immunoenzymatyczna (ELA)
-odczyn radioimmunologiczny (RIA)
-immunoelektroforeza przeciwprądowa -hemaglutynacja pośrednia -fluorescencja pośrednia
Aby wynik był jak najbardziej wiarygodny: ukł. immunologiczny pacjenta musi być w porządku
Oznaczanie antygenów (galaktomannany) i metabolitów grzybiczych:
-aglutynacja lateksowa - odczyn radioimmunologiczny (RIA)
-odczyn immunoenzyma tyczny
Diagnostyka grzybów jest trudna ponieważ są one bardzo rozpowszechnione w przyrodzie i ich obecność u człowieka nie zawsze może dowodzić, iż to właśnie one SA odpowiedzialne za występujące objawy.
3krome wyhodowanie tego samego gatunku grzyba z danego materiału sugeruje jego znaczenie w potencjalnym zakażeniu tym grzybem pleśniowym