metaforyzacji tekstu mieszczą się w poetyce biblijnej66. Dlatego też przywołanie tej stylistyki wskazuje na nawiązanie opisu powieściowego do formy wypowiedzi stosowanej przez autorów biblijnych.
Innym elementem, który świadczy o związku tego opisu z poetyką biblijną, jest użycie porównań nawiązujących do Księgi Rodzaju67. Apostołowie dobrze znają historię pierworództwa, które Ezaw sprzedał Jakubowi za miskę soczewicy i pamiętają o podstępie, którego użyła Rebeka, aby Jakub otrzymał błogosławieństwo należne pierworodnemu. Dlatego też sytuację, w której się znaleźli, postrzegają w kategoriach biblijnych analogii. Salome zestawiają z Riwkah68 - matką Jaakowa i Esawa; w postawie Jo-hanana i Jaakowa - synów Zebadii i Salome - dostrzegają podobieństwo do zachowania biblijnego Jakuba; siebie porównują do oszukanego Ezawa. Apostołowie zinterpretowali prośbę Salome w kontekście podstępu, którym posłużyła się biblijna Rebeka, by to Jakub, a nie Ezaw otrzymał błogosławieństwo pierworodnego - czuli się oszukani, tak jak oszukany poczuł się Ezaw.
Innym interesującym przykładem spotkania narratora-psy-chologa z narratorem-teologiem jest sposób przedstawienia celnika Lewiego Mataja bcn Hal fi69. Wszyscy synoptycy piszą o powołaniu celnika do grona apostołów70, lecz żaden nie przedstawia psychologicznych ani teologicznych uwarunkowań tej decyzji. Ta luka w Ewangeliach pozwala na wprowadzenie motywacji psychologicznej, która może być pogłębiona odczytaniem w perspektywie teologii duchowości. Narrator, zapoznając czytelnika z sylwetką Lewiego, podkreśla jego pełne bólu osamotnienie, poczucie zagubienia i bezsensu życia. Po raz pierwszy na kartach po-
66 Por. Ps 22, 15-16; Ps 32, 3.
67 Por. Rdz 27. 1-45.
Imię odpowiadające imieniu Rebeki, żony Izaaka, matki Jakuba i Ezawa.
6y Postać znana w Ewangelii jako Lewi Mateusz syn Alfcusza.
70 Por. Mt 9, 9-13; Mk 2, 13-17; Lk 5, 27-31.
131