14
1. Pojęcia i kategorie stosunków międzynarodowych
darczych, handlowych i politycznych, wykorzystujących nowe formy współpracy, nowe instytucje i regulacje. O ewolucji westfalskiego systemu stosunków międzynarodowych świadczyło odchodzenie od dominacji stosunków dwustronnych na rzecz wielostronnych. Zaczęto również tworzyć prawo międzynarodowe.
Etap późnowestfalski stosunków międzynarodowych warunkowany jest zmianami środowiska międzynarodowego, jakie niosą z sobą procesy globalizacji. Zmieniają one strukturę i funkcjonowanie środowiska międzynarodowego, tworząc nowe warunki działania państw. Państwo próbuje kierować swoimi wewnętrznymi procesami społecznymi, które podlegają umiędzynaradawianiu, i współuczestniczyć w sterowaniu środowiskiem międzynarodowym. Cechą charakterystyczną późnowestfalskiego systemu stosunków międzynarodowych jest również pogłębianie współzależności międzynarodowych. Skutkiem takich zmian jest zwiększona przenikalność granic, wzajemne przenikanie się i warunkowanie wnętrza danego państwa i środowiska międzynarodowego, co przyczynia się do ewolucji zagrożeń bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego. Eksponowane są zwłaszcza zagrożenia pozamilitarne, które stają się coraz trudniejsze do identyfikacji i lokalizacji. Późnowestfalski system międzynarodowy nie jest pań-stwowocentryczny- obok państw wyłaniają się korporacje transnarodowe i tzw. „trzeci sektor" organizacji pozarządowych, zwanych także globalnym społeczeństwem obywatelskim.
Wśród wielu definicji stosunków międzynarodowych występują trzy nurty:
• definicje podmiotowe, w których stosunki międzynarodowe określa się poprzez wyliczanie ich uczestników, z zaznaczeniem, że ich działania „przekraczają granice państwowe". Jako uczestników wymienia się państwa, narody, organizacje międzypaństwowe oraz niesuwerennych uczestników transnarodowych o charakterze politycznym, ideologicznym i gospodarczym,
• definicje podmiotowo-przedmiotowe, które zakładają, że stosunki międzynarodowe to stosunki społeczne wykraczające poza obszar państwa, przy czym nie określa się bliżej ani podmiotów, ani przedmiotu relacji,
• definicje przedmiotowe, w których stosunki międzynarodowe są określane jako proces oddziaływań przekraczających granice państw, niezależnie od tego przez kogo podejmowanych. Każdy podmiot polityki mogący działać za granicą staje się bowiem ich uczestnikiem [Łoś-Nowak 1997:11-12].
Przyjmuje się, że stosunki międzynarodowe to transgraniczne interakcje podmiotów polityki w środowisku poliarchicznym.
Powyższa definicja ma trzy elementy:
1) przedmiotem stosunków są działania wykraczające poza granice jednego państwa,