Metody dydaktyczne (organizacja zajęć) |
11. Zasady leczenia pierwotnych bólów głowy i zawrotów głowy. Zasady leczenia bólów neuropatycznych. 12. Farmakoterapia w nagłych stanach medycznych. PROGRAM WYKŁADÓW 1. Pojęcia z zakresu jakościowej i ilościowej interpretacji wyników badań klinicznych 2. Ocena jakości dowodów naukowych skuteczności i bezpieczeństwa farmakoterapii 3. Zasady prowadzenie porejestracyjnego nadzoru nad bezpieczeństwem leków 4. Podstawowe pojęcia farmakoekonomiki i oceny technologii lekowch 5. Leki w okresie ciąży i laktacji 6. Odmienności działania leków u dzieci 7. Odmienności działania leków u osób w wieku podeszłym 8. Farmakogenetyka 9. Leki roślinne i suplementy diety 10. Środki odurzające i substancje psychoaktywne - aspekty formalno-prawne 11. Racjonalna terapia przeciwbólowa 12. Farmakoterapia życia - czy dzięki lekom możemy być piękniejsi, sprawniejsi, mądrzejsi i szczęśliwsi? | |
Wymagania wstępne |
Podstawowe informacje w dziedzinie mikrobiologii, fizjologii, patofizjologii. Wiedza z zakresu farmakologii szczegółowej i toksykologii. | |
Cele kształcenia |
Celem nauczania farmakologii klinicznej jest zapoznanie studentów z praktycznymi aspektami farmakoterapii w poszczególnych dziedzinach medycyny i postępowaniem zmierzającym do indywidualizacji farmakoterapii. W trakcie zajęć omawiane są zagadnienia formalno-prawne związane z badaniami przedrejestracyjnymi i porejestracyjnymi leków, problemy etyczne prowadzenia badań klinicznych, zasady dopuszczania do obrotu leków, w tym leków roślinnych, metodologia analizy wyników badań naukowych, zasady monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii oraz nowoczesne zagadnienia farmakoekonomiki. Przekazywana studentom medycyny wiedza ma na celu zwiększenie skuteczności i bezpieczeństwa farmakoterapii. | |
Efekty kształcenia | ||
- w zakresie wiedzy student: |
- charakteryzuje poszczególne grupy środków leczniczych - zna główne mechanizmy działania leków oraz ich przemiany w organizmie także zależnie od wieku oraz procesów chorobowych - zna wskazania do badań genetycznych w celu indywidualizacji farmakoterapii - zna podstawowe zasady farmakoterapii - zapoznaje się z wytycznymi leczenia częstych chorób z różnych działów medycyny - zna ważniejsze działania niepożądane leków, w tym wynikające z ich interakcji - rozumie problem lekooporności, w tym lekooporności wielolekowej - zna grupy leków i substancji psychoaktywnych, których stosowanie może prowadzić do uzależnienia psychicznego - zna podstawowe pojęcia z toksykologii ogólnej - zna objawy najczęściej występujących ostrych zatruć, w tym alkoholami, innymi uzależniającymi substancjami psychoaktywnymi, metalami ciężkimi oraz wybranymi grupami leków - zna podstawowe zasady postępowania diagnostyczno-leczniczego w zatruciach - zna zasady procesu dopuszczania leku do obrotu, w tym standardy prowadzenia przedrejestracyjnych badań klinicznych i badań przedklinicznych - zna zasady prowadzenia porejestracyjnego nadzoru nad bezpieczeństwem leku - zna wskazania i sposoby prowadzenia terapii monitorowanej stężeniami leku - zna pojęcia z zakresu jakościowej i ilościowej interpretacji wyników lekowych badań klinicznych (parametry EBM) |
10