394 Stanisław Drobniak, Tomasz A. Kowalewski
przyrodzie istniał tylko ruch laminamy, wówczas nagrzanie przeciętnego pokoju wymagałoby co najmniej tygodnia od chwili włączenia ogrzewania [6], Turbulencja spowodowała również, że olej wyciekający z Argo Merchant po kilku dniach pokrył obszar o rozmiarze 100 x 200 kilometrów, to samo zjawisko odpowiedzialne jest również za „uziemienie” samolotów w całej niemal Europie po wybuchu wulkanu w Islandii na początku 2010 r. (w rezultacie jeden z autorów artykułu wracał z konferencji we Włoszech przez całą noc zamiast dwugodzinnej podróży samolotem).
Uwzględnienie złożonej struktury turbulencji przepływu konieczne ze względu na istotną intensyfikację wszystkich procesów transportu zachodzących w przepływach turbulentnych, stanowi podstawowe zadanie mechaniki płynów. Czy mechanika płynów wywiązuje się z tego zadania ? - z pewnością nie, o czym świadczy np. niemożność przewidzenia zasięgu chmury pyłu wyrzucanej przez islandzki wulkan i wynikający stąd kataklizm komunikacyjny. Oznacza to, że mechanika płynów ma jeszcze wiele do zrobienia i że jest ona potrzebna wszystkim a nie tylko mechanikom.
W rozdziale 1 wspomniano, że wszystkie zjawiska klasycznej (makroskopowej) mechaniki płynów opisane są jednym równaniem, opracowanym w I połowie XIX wieku przez Francuza C. L. Naviera (1785 - 1836) i Anglika G. G. Stokesa (1819 - 1903). Warto zauważyć, że obydwaj odkrywcy byli w równej mierze inżynierami i naukowcami, którzy niezależnie sformułowali wniosek z równań dynamiki Newtona, znany dziś jako równanie Naviera - Stokesa (N - S). Dla opisu ruchu płynów newtonowskich równanie to (a właściwie układ równań) zapisane być może z użyciem konwencji sumacyjnej Einsteina w następującej postaci:
P
DUi
Dt
Jesteśmy świadomi, że każde zamieszczone w artykule równanie zmniejsza liczbę czytelników o połowę, jednak przytaczamy równanie N - S nie ty lko dla jego piękna, lecz także i materialnej wartości - proszę pamiętać, że każdy kto