11
PROBLEM CZASOWO-KOSZTOWY...
opracowań naukowych, wśród który ch można wyróżnić m.in. pracę D. Kuchty1, która proponuje wyodrębnienie dwu klas buforów czasowych - bufora projektu oraz buforów zasilających. W celu zapobieżenia zagrożeniom dla planowanych terminów koncepcja łańcucha krytycznego postuluje redukcję zapasów bezpieczeństwa ukrytych w szacunkach czasów wykonania czynności do oszacowań najbardziej prawdopodobnych. Rolę zabezpieczeń przed skutkami ryzyka obarczającego czynności znajdujące się na poszczególnych ścieżkach przejmują natomiast bufory bezpieczeństwa - dodatkowe zapasy czasu kończące wszystkie ścieżki grafu projektu, przede wszystkim ścieżki krytyczne. Ilustrację zasady buforowania dla sekwencji czynności oznaczonych przez z,- przedstawiono na rysunku 1.
b _ _ _
| Zl | | Z2 | | Z3 | | Z4 | N. BUFOR
Rys. 1. Harmonogram projektu przy podejściu tradycyjnym (a) i przy metodzie łańcucha kiytycz-nego (b)
Źródło: K. Sypuła: Zarządzanie projektami z wykorzystaniem metody łańcucha krytycznego. Praca magisterska napisana pod kierunkiem prof. dr. hab. T. Trzaskalika. Akademia Ekonomiczna. Katowice 2007.
Pojemności buforów są kalkulowane na podstawie odrzuconych przeszacowań czasów czynności znajdujących się na wspomnianych ścieżkach2. Zaplanowane w ten sposób terminy teoretycznie pozwalają na wcześniejsze zakończenie realizacji projektu z zastrzeżeniem możliwości konsumpcji czasu zawartego w buforach. Kontrola zużycia czasu buforów w odniesieniu do zaawansowania prac pozwala na wczesne ostrzeganie przed zagrożeniami opóźnień i podjęcie stosownych środków zapobiegawczych.
D. Kuchta: The Critical Chain Method in Project Management - a Formal Deseription. „Badania Operacyjne i Decyzje" 2004, nr 1, s. 37-51.
Przegląd metod obliczania pojemności buforów został szeroko omówiony w pracy: O.I. Tukel, W.O. Rom, S.D. Eksioglu: An Investigation of Buffer Sizing Techniąues in Critical Chain Scheduling. „European Journal of Operational Research” 2006, Vol. 172, s. 401-416.