6355786304

Rachunek kosztów w Zakładzie Opieki Zdrowotnej. Podręcznik

i wyrobów medycznych o wysokiej wartości, jak i drobnych o wartości bardzo niskiej. Zakłada się obowiązek gromadzenia dla każdego pacjenta informacji

0    zużyciu tylko tych produktów leczniczych i wyrobów medycznych, które istotnie różnicują koszt jego leczenia. Wyłącza się ze szczegółowej ewidencji leki

1    wyroby medyczne o niskiej wartości, zużywane w podobnej ilości na przeciętnego pacjenta danej jednostki organizacyjnej, na przykład waciki, strzykawki itp. Takie podejście pozwala na uzyskanie nie tylko prawidłowej informacji o kosztach, które należy przypisać bezpośrednio do pacjenta, ale także na wyłączenie z kosztów procedur medycznych oraz osobodni tych produktów leczniczych i wyrobów medycznych, których zastosowanie wynika z indywidualnego stanu pacjenta i nie jest powtarzalne w innych przypadkach medycznych. Zapobiega to sztucznemu zawyżaniu kosztów typowej procedury medycznej i typowego osobodnia.

•    Informacji o liczbie osobodni na pacjenta z podziałem na pobyt na różnych oddziałach. Koszt osobodnia Oddziału Internistycznego będzie inny niż koszt osobodnia Oddziału Hematologii. W przypadku pobytu na oddziałach, w których pobyt może być krótszy niż jeden dzień, odpowiednią jednostką dla opisu długości pobytu będzie osobogodzina (dotyczy to na przykład Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii).

•    Informacji o procedurach medycznych zrealizowanych na rzecz pacjenta. Informacje te obejmują wykaz procedur medycznych dotyczących procesu leczenia, procedur diagnostycznych (na przykład badań laboratoryjnych i diagnostyki obrazowej) oraz konsultacji lekarzy specjalistów. Zakłada się obowiązek gromadzenia dla każdego pacjenta informacji o procedurach medycznych, których koszt jest wysoki lub też istotnie różnicujący koszt leczenia pacjentów (podobnie jak w przypadku produktów leczniczych i wyrobów medycznych). Na przykład, koszt procedury medycznej „założenie wenflonu” jest niski i nie różnicuje kosztów pacjenta, gdyż wenflon może być zakładany każdemu przyjmowanemu pacjentowi.

Prawidłowo przygotowane informacje o przebiegu leczenia pacjenta stanowią podstawę do skalkulowania kosztów pacjenta oraz pozwalają na identyfikację obiektów kosztów i ich wzajemnych powiązań, czyli określenie co ma być przedmiotem kalkulacji.

1.3.2. System finansowo-księgowy

Identyfikacja i gromadzenie kosztów faktycznie poniesionych odbywa się w systemie finansowo-księgowym (systemie f-k) w ZOZ. Podstawą stwierdzenia zaistnienia kosztu (jego identyfikacji) są dokumenty księgowe, zewnętrzne i wewnętrzne. Gromadzenie (rejestracja) kosztów faktycznie poniesionych następuje w urządzeniach