plik


ÿþkardi ol ogi a WspóBczesne zasady leczenia zawaBu serca Current management of myocardial infarction Piotr Jankowski, MaBgorzata Brzozowska-Kiszka S t r e s z c z e n i e S t r e s z c z e n i e Podstawow¹ zasad¹ w leczeniu pacjenta z ostrym zespo³em wieñcowym (OZW) z uniesieniem odcinka ST jest jak najszybsze zastosowanie leczenia reperfuzyjnego, przy czym wyniki angioplastyki wieñcowej s¹ generalnie lepsze w porównaniu z leczeniem fibrynolitycznym. Optymalnie, chorego nale¿y przewiexæ do szpitala, w którym istnie- je mo¿liwoSæ wykonania koronarografii w trybie natychmiastowym. Transport chorego do szpitala, w którym nie ma takiej mo¿liwoSci, a dopiero potem do szpitala, gdzie mo¿na wykonaæ koronarografiê i angioplastykê, jest nie- potrzebn¹ strat¹ czasu i powa¿nie obci¹¿a rokowanie pacjenta. Leczenie farmakologiczne zawa³u serca rozpoczyna siê ju¿ w fazie przedszpitalnej (leki przeciwp³ytkowe, morfina, nitrat) i kontynuuje w szpitalu, do³¹czaj¹c lek beta- -adrenolityczny, inhibitor enzymu konwertuj¹cego i statynê. Rokowanie d³ugoterminowe w du¿ym stopniu zale¿y od prawid³owej kontroli czynników ryzyka. W ostatnich latach leczenie pacjentów z OZW bez uniesienia odcinka ST stopniowo upodabnia siê do leczenia pacjentów z OZW z uniesieniem odcinka ST. Obecnie najwa¿niejsze ró¿- nice to: brak wskazañ do leczenia fibrynolitycznego oraz d³u¿sze akceptowalne opóxnienie wykonania koronaro- grafii w wiêkszoSci przypadków OZW bez uniesienia odcinka ST. S³owa kluczowe: zawa³ serca, ostry zespó³ wieñcowy, czynniki ryzyka. S ³ o w a k l u c z o w e : A b s t r a c t A b s t r a c t All patients with ST elevation acute coronary syndromes (ACS) should undergo reperfusion therapy as quickly as possible. As the results of primary angioplasty are significantly better when compared with thrombolysis the invasive approach should be preferred in almost all cases and, if possible, all patients should be immediately transferred to centres with 24-hour access to a catheterization laboratory. Transportation to a hospital without such capability should be considered as a waste of time. It should be underlined that such practice can lead to worse prognosis of myocardial infarction patients. Pharmacological treatment should be started as early as possible in the pre-hospital phase (antiplatelets, morphine, nitrate if required) followed by prescription of ²-blocker, ACE inhibitor and statin in most cases. The long-term prognosis depends considerably on appropriate control of risk factors. The management of acute coronary syndromes without ST elevation has become more and more similar to the management of ST-elevation ACS recently. Currently, the major differences are: no indications for thrombolytic treatment and acceptable longer time to coronary angiography in most cases of ACS without ST elevation. Key words: myocardial infarction, acute coronary syndrome, risk factors. K e y w o r d s : Choroby uk³adu kr¹¿enia stanowi¹ obecnie najczêst- do niedokrwienia miêSnia sercowego. Zawa³ serca mog¹ sz¹ przyczynê zgonów w krajach uprzemys³owionych spowodowaæ równie¿: kurcz têtnicy wieñcowej, zator têtni- i, jak wynika z prognoz, do roku 2020 zajm¹ tak¹ sam¹ cy p³ucnej, obrzêk p³uc, zaburzenia rytmu serca, wzrost ciS- pozycjê w krajach rozwijaj¹cych siê. Choroba niedo- nienia têtniczego czy niedokrwistoSæ. G³ównym objawem, krwienna serca (ChNS), bêd¹ca najczêstsz¹ patologi¹ którego pojawienie siê inicjuje postêpowanie diagnostycz- uk³adu sercowo-naczyniowego, wi¹¿e siê z du¿¹ chorobo- ne i terapeutyczne, jest ból w klatce piersiowej, jednak do- woSci¹ i SmiertelnoSci¹. Klinicznie ChNS mo¿e przybieraæ minuj¹cym objawem mo¿e byæ dusznoSæ lub np. dyskom- postaæ niemego niedokrwienia, stabilnej i niestabilnej d³awi- fort w nadbrzuszu. Na podstawie elektrokardiogramu cy piersiowej, zawa³u serca, niewydolnoSci serca lub nag³e- (EKG) chorych z OZW dzieli siê na dwie kategorie: go zgonu. Mimo nowoczesnego leczenia zgony, zawa³y ser- " chorych z przetrwa³ym (> 20 min) uniesieniem odcinka ca i hospitalizacja chorych na ChNS s¹ nadal czêste. ST  u których dochodzi zwykle do ca³kowitego zamk- Ustalono, ¿e mimo ró¿nic w obrazie klinicznym ostre niêcia têtnicy wieñcowej i u wiêkszoSci rozwija siê osta- zespo³y wieñcowe (OZW) maj¹ wspóln¹ patofizjologiê [1]. tecznie zawa³ serca z uniesieniem odcinka ST; celem te- Na podstawie obserwacji patomorfologicznych, angiosko- rapeutycznym jest szybkie, pe³ne i trwa³e przywrócenie powych i klinicznych wykazano, ¿e podstawowe mechani- przep³ywu za pomoc¹ angioplastyki pierwotnej lub le- zmy patofizjologiczne powoduj¹ce wiêkszoSæ przypadków czenia fibrynolitycznego, OZW obejmuj¹ pêkniêcie lub erozjê blaszki mia¿d¿yco- " chorych bez przetrwa³ego uniesienia odcinka ST  u któ- wej oraz ró¿nie nasilon¹, nak³adaj¹c¹ siê na uszkodzenie rych wystêpuje raczej przetrwa³e lub przemijaj¹ce obni- blaszki zakrzepicê i zatorowoSæ dystaln¹, prowadz¹ce ¿enie odcinka ST lub odwrócenie za³amka T, sp³aszcze- p r z e w o d n i k 30 przewodnik lekarza kardi ol ogi a Tab. 1. Stany, w których dochodzi do zwiêkszenia stê¿enia troponin (na pod- T a b . 1 . nie za³amka T, jego pseudonormalizacja lub nie stwier- stawie [11] i [12]) dza siê zmian w EKG; u takich chorych nie stosuje siê zawaB mi[nia sercowego fibrynolizy, a wskazania do postêpowania inwazyjnego i jego pilnoSæ ustala siê na podstawie oceny ryzyka OZW. wstrz[nienie serca lub uraz w innej postaci, jak zabieg OkreSlenie  zawa³ serca nale¿y stosowaæ w sytuacji, chirurgiczny, ablacja, stymulacja itp. gdy u chorego z objawami niedokrwienia miêSnia serco- wego pojawiaj¹ siê obiektywne wyk³adniki martwicy mio- ostra i przewlekBa niewydolno[ serca kardium. Nale¿y podkreSliæ, ¿e obecnoSæ/brak uniesienia rozwarstwienie aorty odcinka ST nie rozstrzyga o rozpoznaniu zawa³u serca. Zgodnie ze wspó³czesn¹ definicj¹ [2] zawa³ serca rozpo- wada zastawki aortalnej znaje siê u pacjentów ze zwiêkszeniem, a nastêpnie zmniej- kardiomiopatia przerostowa szeniem stê¿enia markerów martwicy kardiomiocytów (preferuje siê stê¿enie troponin sercowych) oraz: tachyarytmie i bradyarytmie lub blok serca " objawami niedokrwienia miêSnia sercowego, zespóB balotujcego koniuszka " nowymi zmianami odcinka ST-T lub nowym blokiem lewej odnogi pêczka Hisa, zator ttnicy pBucnej, ci|kie nadci[nienie pBucne " nowymi patologicznymi za³amkami Q w EKG, niewydolno[ nerek " nowymi odcinkowymi zaburzeniami kurczliwoSci w ba- daniach obrazowych. ostre choroby neurologiczne, jak udar mózgu i krwawienie Rozpoznanie zawa³u serca jest ponadto uzasadnione podpajczynówkowe w poni¿szych przypadkach: amyloidoza, hemochromatoza, sarkoidoza, twardzina " Nag³y, niespodziewany zgon sercowy w mechanizmie zatrzymania kr¹¿enia, czêsto poprzedzony objawami su- choroby zapalne, np. zapalenie mi[nia sercowego lub zajcie geruj¹cymi niedokrwienie miêSnia sercowego i przypusz- miokardium w przebiegu zapalenia wsierdzia/osierdzia czalnie nowym uniesieniem odcinka ST, nowym blokiem rabdomioliza uszkadzajca serce lewej odnogi pêczka Hisa i udokumentowan¹ podczas koronarografii i/lub w badaniu poSmiertnym obecnoSci¹ toksyczne dziaBanie leków lub trucizn Swie¿ego skrzepu w têtnicy wieñcowej, o ile zgon nast¹- chorzy w krytycznym stanie, zwBaszcza z niewydolno[ci pi³ przed pobraniem próbek krwi do badañ lub zanim oddechow lub seps dosz³o do zwiêkszenia stê¿enia biomarkerów we krwi. oparzenia, szczególnie zajmujce > 30% pola powierzchni ciaBa " Zwiêkszenie stê¿enia biomarkerów powy¿ej normy u cho- rych z wyjSciowo prawid³owym stê¿eniem troponin pod- ekstremalny wysiBek fizyczny danych zabiegom przezskórnej interwencji wieñcowej (PCI)  wskazuje na wyst¹pienie oko³ozabiegowej mar- twicy miêSnia sercowego. Umownie przyjêto, ¿e zwiêk-  T i I, kinazy kreatynowej i dehydrogenazy mleczano- szenie stê¿enia biomarkerów do wartoSci trzykrotnie prze- wej  i na tej podstawie mo¿e byæ rozpoznawana. Dla roz- kraczaj¹cej normê nakazuje rozpoznanie zawa³u serca poznania zawa³u serca znaczenie maj¹ przede wszystkim w zwi¹zku z PCI; wyró¿nia siê ponadto odrêbny podtyp za- stê¿enia we krwi czu³ych i swoistych markerów, takich jak wa³u serca zwi¹zany przyczynowo z zakrzepic¹ w stencie. troponina i CK-MB, przy czym markery te odzwiercie- " Zwiêkszenie stê¿enia biomarkerów powy¿ej normy dlaj¹ uszkodzenie miêSnia sercowego, ale nie mówi¹ nic u chorych z wyjSciowo prawid³owym stê¿eniem tropo- o jego mechanizmie. Je¿eli wiêc zwiêkszonym wartoSciom nin poddanych operacji pomostowania têtnic wieñco- tych markerów nie towarzysz¹ kliniczne i elektrokardio- wych (CABG)  wskazuje na wyst¹pienie oko³ozabie- graficzne objawy niedokrwienia, nale¿y poszukiwaæ in- gowej martwicy miêSnia sercowego. Umownie przyjêto, nych przyczyn uszkodzenia serca, takich jak zapalenie ¿e rozpoznanie zawa³u serca w zwi¹zku z CABG naka- miêSnia sercowego, rozwarstwienie aorty, zatorowoSæ p³uc- zuje: zwiêkszenie stê¿enia biomarkerów do wartoSci piê- na, zastoinowa niewydolnoSæ serca, niewydolnoSæ nerek ciokrotnie przekraczaj¹cej normê, pojawienie siê nowych i inne stany przedstawione w tab. 1. patologicznych za³amków Q, nowego bloku lewej odno- gi pêczka Hisa, udokumentowanej angiograficznie nie- Ostry zespóB wieDcowy z uniesieniem odcinka ST dro¿noSci pomostu wieñcowego lub nowej niedro¿noSci (w tym ze [wie|ym blokiem lewej odnogi) natywnej têtnicy wieñcowej, albo udokumentowana ba- daniem obrazowym nowa martwica miokardium. Za wiêkszoSæ przypadków zawa³ów serca z uniesieniem " Stwierdzenie wyk³adników ostrego zawa³u serca w ba- odcinka ST odpowiada zamkniêcie du¿ej, nasierdziowej daniu patomorfologicznym. têtnicy wieñcowej. Jest ono zwykle spowodowane mecha- Martwica miêSnia sercowego prowadzi do pojawienia nicznym rozerwaniem blaszki mia¿d¿ycowej z nastêpczym siê we krwi ró¿nych bia³ek uwalnianych z uszkodzonych wytworzeniem skrzepliny zamykaj¹cej Swiat³o naczynia. miocytów  m.in. mioglobiny, troponin sercowych (cTn) Ryzyko rozerwania blaszki mia¿d¿ycowej zale¿y od jej przewodnik lekarza 31 p r z e w o d n i k kardi ol ogi a sk³adu i mechanicznej podatnoSci na uszkodzenie oraz Leki przeciwpBytkowe stopnia zwê¿enia Swiat³a naczynia [3]. BezpoSredni¹ przy- Kwas acetylosalicylowy nale¿y podaæ wszystkim chorym czyn¹ pêkniêcia niestabilnej blaszki mia¿d¿ycowej bywa z OZW niezw³ocznie po postawieniu wstêpnego, ale praw- czêsto zwiêkszenie pulsacyjnej komponenty ciSnienia têt- dopodobnego rozpoznania. Leczenie kwasem acetylosali- niczego (ciSnienia têtna, cz¹stkowego ciSnienia têtna) [4]. cylowym powinno rozpoczynaæ siê od dawki 150 325 mg Ocenia siê, ¿e 3/4 zawa³ów serca jest spowodowanych pêk- (nie nale¿y stosowaæ preparatów powlekanych, rozpuszcza- niêciem (lub nad¿erk¹) niewiele lub umiarkowanie zwê- j¹cych siê dopiero w jelitach, z uwagi na powolny pocz¹tek ¿aj¹cych Swiat³o têtnicy blaszek mia¿d¿ycowych [5]. dzia³ania). Inn¹ mo¿liwoSci¹, szczególnie gdy nie mo¿na za- stosowaæ preparatu doustnego, jest do¿ylne podanie kwa- Leczenie przedszpitalne su acetylosalicylowego w dawce 250 500 mg, choæ nie ma Leczenie bólu, duszno[ci i lku dostêpnych szczegó³owych danych na temat wzglêdnych korzySci z takiej strategii leczniczej. W kolejnych dniach Tlen (2 4 l/min przez maskê lub  w¹sy ) nale¿y sto- stosuje siê dawki 75 100 mg doustnie, ju¿ do koñca ¿ycia. sowaæ u chorych zg³aszaj¹cych dusznoSæ lub z objawami Klopidogrel nale¿y podaæ jak najszybciej wszystkim niewydolnoSci serca, przy czym tlenoterapiê mo¿na sto- chorym poddawanym PCI. Leczenie rozpoczyna siê sowaæ u wszystkich chorych. od dawki nasycaj¹cej przynajmniej 300 mg, ale preferuje Nitroglicerynê (NTG) podaje siê podjêzykowo w for- siê dawkê nasycaj¹c¹ 600 mg, która znacznie szybciej i sil- mie tabletek lub spreju. W przypadku dusznicy odmien- niej hamuje agregacjê p³ytek krwi. Obecnie zaleca siê rów- nej, bêd¹cej przyczyn¹ OZW z uniesieniem, NTG mo¿e nie¿ zastosowanie dawki wysycaj¹cej u osób d" 75. roku spowodowaæ ust¹pienie dolegliwoSci i normalizacjê EKG. ¿ycia leczonych lekami fibrynolitycznymi (tab. 2.). Póx- JeSli ból nie ustêpuje, NTG mo¿na podaæ ponownie, a na- niej nale¿y kontynuowaæ leczenie, stosuj¹c codziennie stêpnie oceniæ wskazania do jej podania w infuzji do¿yl- 75 mg leku przez 12 miesiêcy. W przypadku chorych ma- nej. Wskazania to: podwy¿szone ciSnienie têtnicze, obja- j¹cych przeciwwskazania do stosowania kwasu acetylosa- wy niewydolnoSci lewej komory, trwaj¹cy lub nawracaj¹cy licylowego nale¿y zastosowaæ klopidogrel. U chorych, któ- ból w klatce piersiowej. W praktyce NTG w infuzji do- rym przed koronarografi¹ podano klopidogrel, a którzy ¿ylnej czêsto stosuje siê dopiero w szpitalu. wymagaj¹ rewaskularyzacji chirurgicznej, zabieg taki na- Z³agodzenie bólu jest istotne z uwagi na fakt, ¿e ból le¿y opóxniæ o 5 dni w celu wyeliminowania leku  oczy- wi¹¿e siê z aktywacj¹ wspó³czuln¹, która powoduje skurcz wiScie, je¿eli jest to klinicznie mo¿liwe. naczyñ i zwiêksza obci¹¿enie serca, a tak¿e przyczynia siê Leki przeciwkrzepliwe warto podaæ ju¿ w fazie przed- do zwiêkszenia ryzyka wyst¹pienia groxnych dla ¿ycia za- szpitalnej. Poniewa¿ z tej grupy leków poza szpitalami do- burzeñ rytmu. NajczêSciej podaje siê opioidowe leki prze- stêpna jest tylko heparyna, stosowana jest ona najczêSciej. ciwbólowe i.v. (np. 2,5 5 mg morfiny, kolejne wstrzyk- Nale¿y j¹ podaæ w dawce 60 j.m./kg m.c. Podanie hepa- niêcia w dawce 2,5 5 mg co 5 15 min do czasu ust¹pienia ryny w fazie przedszpitalnej jest szczególnie korzystne, bólu). W celu z³agodzenia bólu nie nale¿y podawaæ nie- jeSli pacjent bêdzie poddany postêpowaniu inwazyjnemu. steroidowych leków przeciwzapalnych ze wzglêdu na mo¿- JeSli to mo¿liwe, nale¿y chorego przewiexæ do szpitala liwe dzia³anie prozakrzepowe. Lêk to naturalna odpo- dysponuj¹cego mo¿liwoSci¹ wykonania koronarografii wiedx na ból i okolicznoSci zwi¹zane z ostr¹ chorob¹ serca. w trybie natychmiastowym. Transport chorego do szpita- Bardzo wa¿ne jest uspokojenie chorego i wszystkich osób la, w którym nie ma takiej mo¿liwoSci, a dopiero potem z jego otoczenia. Osobom wyj¹tkowo zaniepokojonym do szpitala, gdzie mo¿na wykonaæ koronarografiê i angio- mo¿na podaæ leki uspokajaj¹ce, choæ u wiêkszoSci z nich plastykê, to niepotrzebna strata czasu i powa¿ne obci¹¿e- wystarczaj¹ce okazuj¹ siê opioidy. nie jego rokowania (ryc. 1.). Tab. 2. Pocz¹tkowe dawki leków przeciwp³ytkowych w ostrej fazie zawa³u serca T a b . 2 . Z pierwotn PCI kwas acetylosalicylowy 150 325 mg doustnie lub 250 500 mg do|ylnie, je[li nie jest mo|liwe podanie doustnie klopidogrel co najmniej 300 mg, optymalnie 600 mg doustnie Z leczeniem fibrynolitycznym kwas acetylosalicylowy 150 325 mg doustnie lub 250 500 mg do|ylnie, je[li nie jest mo|liwe podanie doustnie klopidogrel dawka nasycajca 300 mg doustnie u osób d" 75. roku |ycia, 75 mg doustnie u osób > 75. roku |ycia Bez leczenia reperfuzyjnego kwas acetylosalicylowy 150 325 mg doustnie lub 250 500 mg do|ylnie, je[li nie jest mo|liwe podanie doustnie klopidogrel 75 mg doustnie p r z e w o d n i k 32 przewodnik lekarza kardi ol ogi a m¹ reperfuzji [1]. Celem jest wdro¿enie fibrynolizy w cza- Leczenie szpitalne sie do 30 min od przybycia ambulansu sanitarnego. Dla Je¿eli wczeSniej tego nie uczyniono, w pierwszej kolej- chorych zg³aszaj¹cych siê bezpoSrednio do szpitala real- noSci nale¿y podaæ kwas acetylosalicylowy i klopidogrel, nym celem jest fibrynoliza w czasie 30 min od przybycia a tak¿e leki przeciwbólowe. U wszystkich chorych z za- (czas drzwi  ig³a). W tab. 3. przedstawiono bezwzglêd- wa³em serca z uniesieniem odcinka ST z dolegliwoSciami ne i wzglêdne przeciwwskazania do leczenia fibrynolitycz- trwaj¹cymi mniej ni¿ 12 godz. powinno siê d¹¿yæ do jak nego, a w tab. 4. podano dawki leków fibrynolitycznych. najszybszego zastosowania leczenia reperfuzyjnego. Le- Zakoñczona powodzeniem resuscytacja nie stanowi prze- czenie reperfuzyjne nale¿y rozwa¿yæ, gdy istniej¹ klinicz- ciwwskazania do leczenia fibrynolitycznego, natomiast nie ne i/lub elektrokardiograficzne dowody postêpuj¹cego nie- nale¿y go stosowaæ u chorych z zawa³em serca niereagu- dokrwienia, nawet jeSli chory podaje, ¿e dolegliwoSci j¹cych na postêpowanie resuscytacyjne [6]. pojawi³y siê ponad 12 godz. wczeSniej. Leczenie fibrynolityczne preferuje siê, gdy: Strategiê inwazyjn¹ (koronarografia i w wiêkszoSci S t r a t e g i ê i n w a z y j n ¹ " przyjêcie strategii inwazyjnej wi¹za³oby siê z za du¿ym przypadków angioplastyka wieñcowa) preferuje siê, gdy: opóxnieniem leczenia reperfuzyjnego, " dostêpna jest doSwiadczona pracownia cewnikowania ser- " nie ma dostêpu do pracowni lub istniej¹ trudnoSci z uzy- ca, a czas od wezwania pomocy medycznej (lub zg³osze- skaniem takiego dostêpu, nia siê pacjenta do lekarza czy szpitala) do nape³nienia " pacjent nie wyra¿a zgody na postêpowanie zabiegowe. balonu w têtnicy wieñcowej (a nie do przyjêcia pacjenta do pracowni hemodynamiki) wynosi mniej ni¿ 120 min, Angiografia po leczeniu fibrynolitycznym " wystêpuj¹ objawy wstrz¹su kardiogennego, " wystêpuj¹ przeciwwskazania do leczenia fibrynolitycz- JeSli nie dosz³o do reperfuzji wieñcowej po leczeniu fibrynolitycznym, nale¿y wykonaæ ratunkow¹ PCI (ryc. 1. nego. i tab. 5.). Je¿eli istnieje prawdopodobieñstwo, ¿e fibry- Na ryc. 2. przedstawiono typowe angiogramy przed i po wykonaniu angioplastyki wieñcowej wykony- noliza zakoñczy³a siê powodzeniem (zmniejszenie unie- wanej z powodu zawa³u miêSnia sercowego Sciany dolnej. sienia odcinka ST > 50% w czasie 60 90 min, typowa arytmia reperfuzyjna, ust¹pienie bólu w klatce piersio- Leczenie fibrynolityczne wej) i gdy nie ma przeciwwskazañ, zaleca siê wykonanie Przy braku przeciwwskazañ i gdy zabieg angioplasty- angiografii. Aby unikn¹æ ryzyka zwi¹zanego z gotowo- Sci¹ prozakrzepow¹ zwi¹zan¹ z zastosowanym leczeniem ki wieñcowej nie mo¿e byæ wykonany w zalecanym czasie (< 2 godz.), nale¿y podaæ leki specyficzne dla fibryny fibrynolitycznym, zaleca siê jednak wykonanie koronaro- (np. alteplazê, reteplazê). Istniej¹ dowody, ¿e przedszpi- grafii najwczeSniej po 3 godz. i nie póxniej ni¿ talna fibrynoliza mo¿e byæ najbardziej odpowiedni¹ for- po 24 godz., by nie nara¿aæ pacjenta na ryzyko reokluzji. szpital z pracowni ambulans szpital bez mo|liwo[ci hemodynamiki sanitarny wykonania PCI mo|liwa PCI < 2 godz. przedszpitalne pierwotna 2 godz. leczenie niemo|liwe wykonanie PCI fibrynolityczne PCI < 2 godz. ratunkowa 12 godz. PCI nieskuteczne skuteczne 24 godz. angiografia Ryc. 1. Strategie leczenia reperfuzyjnego R y c . 1 . przewodnik lekarza 33 p r z e w o d n i k kardi ol ogi a Tab. 3. Przeciwwskazania do leczenia fibrynolitycznego T a b . 3 . A A Przeciwwskazania bezwzgldne udar krwotoczny lub udar o nieznanym pochodzeniu w jakimkolwiek czasie udar niedokrwienny w ostatnich 6 miesicach uraz lub nowotwory o[rodkowego ukBadu nerwowego niedawny rozlegBy uraz/operacja/uszkodzenie gBowy (w ostatnich 3 tyg.) krwawienie z przewodu pokarmowego w ostatnim miesicu stwierdzone zaburzenia krwotoczne rozwarstwienie aorty B B nakBucia, których nie mo|na ucisn (np. biopsja wtroby, nakBucie ldzwiowe) Przeciwwskazania wzgldne przej[ciowe niedokrwienie mózgu w ostatnich 6 miesicach leczenie doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi ci|a lub pierwszy tydzieD poBogu nadci[nienie ttnicze oporne na leczenie farmakologiczne (skurczowe ci[nienie krwi > 180 mm Hg i/lub rozkurczowe > 110 mm Hg) zaawansowane choroby wtroby infekcyjne zapalenie wsierdzia czynny wrzód trawienny nieskuteczna resuscytacja dynamicznej lub elektrycznej [1]. WiêkszoSæ pozosta- C C ³ych pacjentów powinna byæ poddana badaniu koronaro- graficznemu przed wypisem ze szpitala [1]. W szcze- gólnoSci dotyczy to pacjentów z istotnie upoSledzon¹ funkcj¹ skurczow¹ lewej komory serca oraz chorych z ce- chami sugeruj¹cymi znaczne nasilenie mia¿d¿ycy têtnic wieñcowych. Chocia¿ nie ma dowodów z badañ klinicz- nych z losowym doborem grup, ¿e takie postêpowanie przynosi korzySci, wiêkszoSæ ekspertów stoi na stanowi- sku, ¿e jeSli nie ma przeciwwskazañ, takie postêpowanie jest prawid³owe [1]. Leczenie przeciwkrzepliwe Dawki podstawowych leków przeciwzakrzepowych sto- Ryc. 2. Obraz prawej têtnicy wieñcowej w badaniu koronarograficznym  R y c . 2 . sowanych u pacjentów z zawa³em serca przedstawiono mê¿czyzna, lat 64, zawa³ Sciany dolnej. A  obraz zamkniêtej têtnicy, B  moment implantacji stentu, C  wynik po zabiegu w tab. 6. U pacjentów poddawanych reperfuzji mecha- nicznej (postêpowanie zabiegowe) nale¿y stosowaæ raczej heparynê niefrakcjonowan¹, a nie frakcjonowan¹. Nato- Angiografia u osób bez leczenia reperfuzyjnego miast u pacjentów leczonych fibrynolitycznie lepszym wy- borem jest enoksaparyna. Z nowszych leków przeciwza- Osoby, które nie by³y poddane terapii reperfuzyjnej krzepowych biwalirudyna (bezpoSredni inhibitor (z powodu zbyt d³ugiego okresu od wyst¹pienia objawów OZW do hospitalizacji lub z innych powodów), powin- trombiny) jest zalecana u osób poddawanych angioplasty- ce wieñcowej, natomiast fondaparinuks (poSredni inhibi- ny mieæ wykonan¹ koronarografiê w trybie pilnym w przypadku objawów niestabilnoSci wieñcowej, hemo- tor czynnika Xa) u osób leczonych lekami fibrynolitycz- p r z e w o d n i k 34 przewodnik lekarza kardi ol ogi a Tab. 4. Zasady leczenia fibrynolitycznego T a b . 4 . nymi oraz u osób nieleczonych terapi¹ reperfuzyjn¹ (tab. 6.). streptokinaza 1,5 mln jednostek w czasie 30 60 min i.v. (SK) PozostaBe leki stosowane rutynowo w leczeniu zawaBu serca alteplaza (t-PA) bolus 15 mg i.v., nastpnie 0,75 mg/kg m.c. Do¿ylne lub doustne azotany skutecznie ³agodz¹ dole- przez 30 min, a potem 0,5 mg/kg m.c. gliwoSci wystêpuj¹ce podczas napadów d³awicowych. Po- przez 60 min i.v.; nie nale|y przekracza dawki caBkowitej 100 mg nadto maj¹ korzystne dzia³anie u osób z ostr¹ niewydol- noSci¹ lewej komory w przebiegu zawa³u serca. Nie reteplaza (r-PA) bolus 10 jednostek i.v. + bolus i.v. wykazano ich korzySci w pozosta³ych przypadkach. 10 jednostek podany 30 min pózniej Leki beta-adrenolityczne zalecane s¹ u wszystkich tenekteplaza pojedyncze bolusy i.v. chorych bez bezwzglêdnych przeciwwskazañ. Nieco (TNK-tPA) 30 mg przy masie ciaBa < 60 kg wiêksz¹ korzySæ ze stosowania tych leków odnosz¹ pa- 35 mg przy masie ciaBa od 60 do < 70 kg 40 mg przy masie ciaBa od 70 do < 80 kg cjenci z tachykardi¹ i zaburzeniami rytmu. JeSli nie ma 45 mg przy masie ciaBa od 80 do < 90 kg specjalnych wskazañ, unika siê rozpoczynania leczenia 50 mg przy masie ciaBa e" 90 kg od podawania do¿ylnego. Rutynowo leczenie beta-adre- nolitykiem nale¿y rozpoczynaæ od ma³ych dawek doust- nych i szybko zwiêkszaæ do maksymalnej dawki tolero- Tab. 5. Zalecenia dotycz¹ce czasu wykonania angiografii wieñcowej T a b . 5 . wanej przez pacjenta. U pacjentów z podwy¿szonym Efekt leczenia Kiedy wykona koronarografi? ciSnieniem têtniczym, nawracaj¹cymi bólami stenokar- dialnymi, zaburzeniami rytmu i bez objawów zastoino- fibrynoliza nieskuteczna jak najszybciej wej niewydolnoSci serca korzystne mo¿e byæ rozpoczê- lub wynik niepewny cie leczenia od podania do¿ylnego (w Polsce g³ównie nawrót niedokrwienia, jak najszybciej metoprololu). ponowna niedro|no[ Inhibitory konwertazy angiotensyny nale¿y w wiêkszo- po pierwotnie skutecznej fibrynolizie Sci przypadków w³¹czyæ w 1. dobie hospitalizacji. Wiêk- sz¹ korzySæ ze stosowania tej grupy leków odnosz¹ pacjen- fibrynoliza skuteczna w czasie od 3 do 24 godz. ci z istotnym upoSledzeniem funkcji skurczowej lewej od wdro|enia leczenia fibrynolitycznego komory serca lub z objawami niewydolnoSci serca. Pacjen- tom nietoleruj¹cym inhibitorów konwertazy angiotensy- u chorych niestabilnych, jak najszybciej ny nale¿y zaleciæ lek z grupy sartanów. u których nie zastosowano leczenia fibrynolitycznego Leczenie poszpitalne u chorych stabilnych, których przed wypisem ze szpitala* nie leczono reperfuzyjnie W leczeniu pacjentów po zawale serca najwiêksze znaczenie ma korekcja czynników ryzyka oraz stosowa- * w aktualnie obowizujcych wytycznych zalecenie to ma klas IIb (dowody nie potwierdzaj w sposób wystarczajcy przydatno[ci takiego nie leków o udokumentowanym wp³ywie na ryzyko ser- postpowania) [1] cowo-naczyniowe. Istotny wp³yw na rokowanie ma le- czenie niefarmakologiczne, czyli zmiana stylu ¿ycia danych, a z kolei bupropion zaleca siê oty³ym palaczom, pacjenta. KoniecznoSæ zmiany stylu ¿ycia nale¿y wyt³u- zmniejsza bowiem tycie w okresie zrywania z na³ogiem. maczyæ choremu przed wypisaniem do domu. Nawyki zmienia siê trudno, dlatego proces wdra¿ania zmian jest Kontrola ci[nienia ttniczego d³ugotrwa³y. Szczególnego znaczenia w tym zakresie na- biera Scis³a wspó³praca pomiêdzy kardiologiem i leka- Nale¿y d¹¿yæ do osi¹gniêcia ciSnienia têtniczego poni- ¿ej 130/80 mm Hg poprzez zmianê stylu ¿ycia (zmniejsze- rzem rodzinnym. nie masy cia³a, regularny wysi³ek fizyczny, redukcja spo- Palenie tytoniu ¿ycia sodu, dieta bogata w owoce i warzywa) i leczenie farmakologiczne. Lekami z wyboru s¹ beta-adrenolityki Interwencjê powinno siê rozpocz¹æ jeszcze w trakcie oraz inhibitory konwertazy angiotensyny. JeSli konieczne hospitalizacji, optymalnie w 1. dobie. Nale¿y wyjaSniæ jest dodanie trzeciego leku przeciwnadciSnieniowego, naj- szkodliwoSæ na³ogu oraz ¿e dalsze palenie wi¹¿e siê czêSciej wybierany jest diuretyk lub antagonista wapnia, z dwukrotnie wiêkszym ryzykiem kolejnego zawa³u ser- w zale¿noSci od cech klinicznych pacjenta (objawy niewy- ca. U wszystkich palaczy trzeba rozwa¿yæ farmakologicz- dolnoSci serca, przewlek³a choroba nerek, dolegliwoSci n¹ terapiê wspomagaj¹c¹ rzucenie palenia tytoniu [7]. stenokardialne, mia¿d¿yca têtnic koñczyn dolnych itp.). Skutecznym rozwi¹zaniem jest nikotynowa terapia za- stêpcza, zarezerwowana jednak dla chorych stabilnych Dyslipidemia i nie bezpoSrednio po przebytym zawale serca. Nale¿y za- znaczyæ, ¿e terapia wareniklin¹ jest skuteczniejsza i obar- Podstaw¹ leczenia dyslipidemii jest modyfikacja stylu czona mniejszym ryzykiem wyst¹pienia dzia³añ niepo¿¹- ¿ycia (odpowiednia dieta, zwiêkszenie aktywnoSci fizycz- przewodnik lekarza 35 p r z e w o d n i k kardi ol ogi a Tab. 6. Dawki leków przeciwzakrzepowych T a b . 6 . Z pierwotn PCI heparyna bolus i.v. zwykle w dawce pocztkowej 100 j.m./kg m.c. (60 j.m./kg m.c. przy stosowaniu antagonisty receptora pBytkowego IIb/IIIa). Gdy zabieg wykonuje si pod kontrol aktywowanego czasu krzepnicia (ACT), heparyn stosuje si w takiej dawce, aby utrzyma ACT midzy 250 350 s (200 250 s przy jednoczesnym stosowaniu antagonisty receptora pBytkowego IIb/IIIa) biwalirudyna bolus i.v. 0,75 mg/kg m.c., a nastpnie wlew 1,75 mg/kg m.c./godz. i.v. bez monitorowania ACT i zwykle przerywany z chwil zakoDczenia zabiegu Z leczeniem fibrynolitycznym enoksaparyna u chorych < 75. roku |ycia i ze st|eniem kreatyniny d" 220 µmol/l (m|czyzni) lub d" 180 µmol/l (kobiety): bolus i.v. 30 mg i 15 min pózniej 1 mg/kg m.c. s.c. co 12 godz. a| do wypisania ze szpitala, ale przez maksymalnie 8 dni; pierwsze dwie dawki s.c. nie powinny przekracza 100 mg u chorych > 75. roku |ycia bez bolusa i.v.; rozpocz od dawki s.c. 0,75 mg/kg m.c., nie przekraczajc jednak 75 mg przy pierwszych dwóch dawkach s.c. U chorych z klirensem kreatyniny < 30 ml/min, niezale|nie od wieku, dawki s.c. nale|y powtarza co 24 godz. heparyna bolus i.v. 60 j.m./kg m.c., maksymalnie do 4000 j.m., a nastpnie wlew 12 j.m./kg m.c. i.v., nie przekraczajc 1000 j.m./godz. przez 24 48 godz.; docelowa warto[ aPTT: 50 70 s, monitorowanie w 3., 6., 12. i 24. godz. fondaparinuks bolus i.v. 2,5 mg, a nastpnie dawka 2,5 mg s.c. raz dziennie do 8 dni lub do czasu wypisania ze szpitala przy st|eniu kreatyniny d" 265 µmol/l Bez leczenia reperfuzyjnego fondaparinuks takie same dawki jak przy leczeniu fibrynolitycznym enoksaparyna takie same dawki jak przy leczeniu fibrynolitycznym heparyna takie same dawki jak przy leczeniu fibrynolitycznym nej, zmniejszenie masy cia³a). Leczenie statynami osób Cukrzyca z OZW zaleca siê niezale¿nie od stê¿enia cholesterolu. Nie Wskazana jest zmiana stylu ¿ycia i leczenie farmakolo- nale¿y zwlekaæ z wdro¿eniem statyn. Celem leczenia jest giczne. Celem leczenia jest stê¿enie HbA1c poni¿ej 6,5%. stê¿enie frakcji LDL cholesterolu mniejsze ni¿ 2,5 mmol/l. Optymalne stê¿enie glukozy na czczo to wartoSæ poni- Nale¿y d¹¿yæ do stê¿enia frakcji LDL cholesterolu mniej- ¿ej 6,0 mmol/l, a po posi³ku poni¿ej 7,5 mmol/l. szego ni¿ 2,0 mmol/l, jeSli ten cel jest osi¹galny. Modyfi- kacja stylu ¿ycia jest szczególnie wa¿na u osób ze stê¿e- Aktywno[ fizyczna niem frakcji HDL cholesterolu poni¿ej 1,0 mmol/l oraz U osób po zawale serca zaleca siê regularne (codzienne u pacjentów ze stê¿eniem triglicerydów powy¿ej lub prawie codzienne) æwiczenia fizyczne. Nie powinny one 1,7 mmol/l. U chorych nietoleruj¹cych statyn nale¿y roz- trwaæ krócej ni¿ 30 min. Nale¿y unikaæ æwiczeñ izometrycz- wa¿yæ zastosowanie fibratów, kwasów t³uszczowych omega-3 nych. Wykazano, ¿e udzia³ w nadzorowanym programie re- nienasyconych oraz ezetymibu [1, 8]. Skutecznym lekiem habilitacji ruchowej istotnie poprawia rokowanie po zawale zmniejszaj¹cym stê¿enie triglicerydów s¹ kwasy t³uszczo- miêSnia sercowego. Przed rozpoczêciem intensywnych æwi- we omega-3 nienasycone (w du¿ej dawce). czeñ fizycznych zaleca siê wykonanie testu wysi³kowego. U pacjentów ze zwiêkszonym stê¿eniem frakcji LDL OtyBo[ cholesterolu mimo zmiany stylu ¿ycia i stosowania statyn mo¿na rozwa¿yæ terapiê skojarzon¹ statyn¹ i ezetymibem, Porady dotycz¹cej niefarmakologicznych metod (mo- a u osób ze zwiêkszonym stê¿eniem triglicerydów lub dyfikacji stylu ¿ycia) zmniejszenia masy cia³a nale¿y udzie- z ma³ym stê¿eniem frakcji HDL cholesterolu mimo zmia- liæ wszystkim osobom z nadwag¹ (wskaxnik masy cia³a ny stylu ¿ycia i stosowania statyn, mo¿na rozwa¿yæ tera- e" 25 kg/m2), szczególnie pacjentom z obwodem pasa piê skojarzon¹ statyn¹ i fibratem. Nale¿y jednak zazna- > 94 cm u mê¿czyzn i > 80 cm u kobiet. W przypadku czyæ, ¿e dot¹d nie ma niezbitych dowodów, ¿e takie oty³oSci (wskaxnik masy cia³a e" 30 kg/m2), a szczególnie postêpowanie poprawia rokowanie. oty³oSci brzusznej (obwód pasa > 102 cm u mê¿czyzn Umiarkowan¹ poprawê w zakresie stê¿enia frak- i > 88 cm u kobiet) interwencja powinna byæ szczególnie cji LDL cholesterolu mo¿na uzyskaæ, zalecaj¹c stosowa- intensywna. Nie ustalono ostatecznie wskazañ do farma- nie margaryn z dodatkiem stanoli [9]. kologicznego leczenia oty³oSci u osób po zawale serca [10]. p r z e w o d n i k 36 przewodnik lekarza kardi ol ogi a Leki stosowane po wypisie ze szpitala (nasilaj¹cymi siê w czasie bólu) zmianami odcinków ST, objawami niewydolnoSci serca w czasie bólu wieñcowego, Kwas acetylosalicylowy podaje siê do koñca ¿ycia zagra¿aj¹cymi ¿yciu zaburzeniami rytmu lub niestabilno- (75 100 mg dziennie) wszystkim chorym bez bezwzglêd- Sci¹ hemodynamiczn¹, a tak¿e z nieustêpuj¹cym lub nawra- nych przeciwwskazañ. U osób z przeciwwskazaniami na- caj¹cym bólem pochodzenia wieñcowego. Pacjenci poSred- le¿y stosowaæ klopidogrel (75 mg/dobê). niego ryzyka powinni byæ poddani koronarografii Klopidogrel (obok kwasu acetylosalicylowego) w dawce w ci¹gu 72 godz. od hospitalizacji, natomiast przy ma³ym 75 mg dziennie przez 12 miesiêcy zaleca siê wszystkim cho- ryzyku przed decyzj¹ o ewentualnym postêpowaniu inwa- rym, niezale¿nie od sposobu leczenia ostrej fazy choroby. zyjnym wskazania do niego powinny byæ ocenione za po- Doustny lek przeciwzakrzepowy podaje siê chorym, moc¹ testów nieinwazyjnych (np. test wysi³kowy, badanie którzy nie toleruj¹ kwasu acetylosalicylowego i klopido- echokardiograficzne itp.). Przy podejmowaniu decyzji istot- grelu (docelowy INR: 2,0 3,0). ne znaczenie ma stê¿enie markerów martwicy miêSnia ser- Doustny lek przeciwzakrzepowy w po³¹czeniu z kwa- cowego. Przy kwalifikacji do grup du¿ego, poSredniego sem acetylosalicylowym (w dawce 75 100 mg) zaleca siê i ma³ego ryzyka mo¿na pos³u¿yæ siê specjalnymi algoryt- chorym du¿ego ryzyka zdarzeñ zakrzepowo-zatorowych mami (np. skal¹ GRACE lub TIMI RISK SCORE). Do- (np. migotanie przedsionków, skrzeplina w LV, zastawka k³adne omówienie tego problemu przekracza ramy niniej- mechaniczna, zatory têtnicy p³ucnej w wywiadzie itp.). szego opracowania. U pacjentów niekwalifikowanych Nale¿y rozwa¿yæ doustny lek przeciwzakrzepowy w po- do leczenia zabiegowego w trybie natychmiastowym decy- ³¹czeniu z kwasem acetylosalicylowym i klopidogrelem u osób duj¹c¹ rolê odgrywa leczenie farmakologiczne z zasto- z niedawno wszczepionym stentem i wskazaniem do doust- sowaniem m.in. leków przeciwp³ytkowych, przeciwzakrze- nego leczenia przeciwzakrzepowego. U pacjentów ze zwiêk- powych, beta-adrenolityków i statyn. Nale¿y pamiêtaæ szonym ryzykiem powik³añ krwotocznych mo¿na rozwa¿yæ o stosowaniu leków w dawkach o udowodnionej skutecz- stosowanie doustnego leku przeciwzakrzepowego z jednym noSci. lekiem przeciwp³ytkowym (kwas acetylosalicylowy lub klo- pidogrel). Zalecenie to nie jest oparte na wynikach badañ kli- Pi[miennictwo nicznych z losowym przydzia³em do grup. 1. Van de Werf F, Bax J, Betriu A i wsp. Postêpowanie w ostrym Leki beta-adrenolityczne zaleca siê wszystkim chorym bez zawale serca z utrzymuj¹cym siê uniesieniem odcinka ST. Kardiol bezwzglêdnych przeciwwskazañ. Nale¿y zaznaczyæ, ¿e ko- Pol 2009; 67 (supl. 2): S53-98. rzySci z beta-blokady s¹ wiêksze u pacjentów z przebytym du- 2. Alpert JS, Thygesen K, Jaffe A, White HD, et al. The universal ¿ym zawa³em serca, z objawami niewydolnoSci serca czy cu- definition of myocardial infarction: a consensus document: ischaemic heart disease. Kardiol Pol 2008; 66: 47-62. krzyc¹, a wiêc z wiêkszym ryzykiem sercowo-naczyniowym. 3. Fuster V, Moreno PR, Fayad ZA, et al. Atherothrombosis and Inhibitory konwertazy angiotensyny powinno siê roz- high-risk plaque: part I: evolving concepts. J Am Coll Cardiol wa¿yæ u wszystkich pacjentów po zawale serca. Nie ma 2005; 46: 937-54. w¹tpliwoSci, ¿e powinny byæ zalecane osobom z nadciSnie- 4. Jankowski P, Bilo G, Kawecka-Jaszcz K. The pulsatile component niem têtniczym, niewydolnoSci¹ serca, bezobjawow¹ dys- of blood pressure: its role in the pathogenesis of atherosclerosis. Blood Press 2007; 16: 238-45. funkcj¹ miêSnia lewej komory serca oraz cukrzyc¹. Cho- 5. Rodriguez-Granillo GA, Garcia-Garcia HM, Valgimigli M, et al. rym nietoleruj¹cym inhibitorów konwertazy angiotensyny Global characterization of coronary plaque rupture phenotype using nale¿y zaleciæ lek z grupy sartanów. three-vessel intravascular ultrasound radiofrequency data analysis. Statyny nale¿y podawaæ wszystkim pacjentom po za- Eur Heart J 2006; 27: 1921-7. 6. Böttiger BW, Arntz HR, Chamberlain DA, et al.; TROICA Trial wale serca, niezale¿nie od stê¿enia cholesterolu. Celem le- Investigators; European Resuscitation Council Study Group. czenia jest stê¿enie frakcji LDL cholesterolu poni¿ej Thrombolysis during resuscitation for out-of-hospital cardiac arrest. 2,5 mmol/l. Nale¿y d¹¿yæ do stê¿enia frakcji LDL cho- N Engl J Med 2008; 359: 2651-62. lesterolu poni¿ej 2 mmol/l, jeSli ten cel jest osi¹galny. 7. Kawecka-Jaszcz K, Jankowski P, Podolec P, et al. Polish forum for Niektóre grupy ekspertów zalecaj¹ suplementacjê ole- prevention guidelines on smoking. Kardiol Pol 2008; 66: 125-26. 8. Jankowski P, Loster M, Kawecka-Jaszcz K. Ezetimibe: new jem rybnym lub oczyszczonymi estrami etylowymi kwa- perspectives in lipid lowering treatment. Cardiol J 2007; 14: 232-37. sów omega-3 nienasyconych. 9. Jankowski P, Bilo G, Bryniarski L i wsp. Stanole  nowa perspektywa w leczeniu hipercholesterolemii? Przegl Lek 2000; 57: 655-8. Ostre zespoBy wieDcowe bez uniesienia odcinka ST 10. Surowiec S, Jankowski P. Farmakologiczne leczenie oty³oSci u doros³ych. Pol Przegl Kardiol 2007; 9: 221-5. W ostatnich latach leczenie pacjentów z OZW bez 11. Jaffe AS, Babuin L, Apple FS. Biomarkers in acute cardiac disease. uniesienia odcinka ST stopniowo upodabnia siê do lecze- J Am Coll Cardiol 2006; 48: 1-11. nia pacjentów z OZW z uniesieniem odcinka ST. Obec- 12. French JK, White HD. Clinical implications of the new definition of myocardial infarction. Heart 2004; 90: 99-106. nie najwa¿niejsze ró¿nice to: brak wskazañ do leczenia fi- brynolitycznego oraz d³u¿sze akceptowalne opóxnienie dr hab. n. med. Piotr Jankowski wykonania koronarografii w wiêkszoSci przypadków dr n. med. MaBgorzata Brzozowska-Kiszka I Klinika Kardiologii i Nadci[nienia Ttniczego OZW bez uniesienia odcinka ST. Uniwersytetu JagielloDskiego Obecnie uwa¿a siê, ¿e nale¿y d¹¿yæ do jak najszybsze- Collegium Medicum w Krakowie go wykonania koronarografii u pacjentów z dynamicznymi kierownik Kliniki prof. dr hab. n. med. Kalina Kawecka-Jaszcz przewodnik lekarza 37 p r z e w o d n i k

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
psychologiczne i psychiatryczne aspekty leczenia ostrego zawału serca
Ćwiczenie nr 8 Diagnostyka laboratoryjna zawału serca
obrzęk patomechamizm,podział,zasady leczenia
Zasady leczenia krwawień z żylaków przełyku
Padaczka zasady leczenia dzieci
Szymański Lekarz domowy naturalny (Zasady leczenia)
diagnostyka zawalu serca
Kwalifikacja prawna zawału serca jako wypadku
Podstawowe zasady leczenia ostrego i przewlekłego bólu w praktyce lekarza rodzinnego
Analiza porównawcza wpływu cukrzycy i przebytego zawału serca
Reumatoidalne ZS zasady leczenia
Leczenie przewlekłej niewydolności serca

więcej podobnych podstron