i ten autor wskazuje, iż: pojęcie porządku publicznego zlewa się często z pojęciem bezpieczeństwa49.
W okresie powojennym pojęcia bezpieczeństwo publiczne i porządek publiczny były definiowane różnie, w sposób często sprzeczny5 . Jakkolwiek pojęcia te używane były stosunkowo często, zarówno w rozważaniach teoretycznych, jak i w aktach normatywnych, tylko nieliczni autorzy próbowali podać dokładniejszą ich interpretację. Część z nich ograniczała się tylko do zdefiniowania pojęcia porządek publiczny i to też tylko w odniesieniu do wybranych dziedzin prawa pozytywnego.
Zacząć jednak wypada od jeszcze wcześniejszego ujęcia, o charakterze encyklopedycznym. Według Małej encyklopedii prawa pojęcie51 bezpieczeństwo publiczne oznacza: całość porządku i urządzeń społecznych, chroniących obywateli przed zjawiskami groźnymi dla życia, zdrowia lub grożącymi poważnymi stratami w gospodarce narodowej.
Jedną z pełniejszych definicji pojęć porządku publicznego znajdujemy w rozważaniach S. Bolesty52. Według tego autora porządek publiczny to: system urządzeń prawnopublicznych i stosunków społecznych powstających lub kształtujących się w miejscach publicznych (tzn. w terenie otwartym oraz w miejscu użytku publicznego, z których mogą korzystać wszyscy ludzie) oraz stosunków społecznych powstających lub rozwijających się w miejscach niepublicznych, a zapewniających w szczególności ochronę życia, zdrowia i mienia obywateli oraz mienia społecznego5*. Bezpieczeństwo publiczne określa natomiast jako: system urządzeń i stosunków społecznych uregulowanych przez prawo oraz normy moralne i reguły współżycia społecznego, zapewniające ochronę społeczeństwa i jednostki oraz ich mienia przed grożącymi niebezpieczeństwami ze strony gwałtownych działań ludzi, jak również sił przyrody5*.
Natomiast zwolennikiem ujęcia obiektywnego, ale i materialnego jest W. Kubala55. Według tego autora przez porządek publiczny należy rozumieć: istniejący stan stosunków i urządzeń społecznych zapewniających bezpieczeństwo, spokój oraz ład w miejscach ogólnie dostępnych, regulowany normami prawnymi i zasadami współżycia społecznego.
49 Tamże, s. 77.
50 W. Pokruszyński, K. Straszewski, T. Terlikowski, System bezpieczeństwa publicznego Polski, AON, Warszawa 1996, s. 26.
1 Mała encyklopedia prawa, L. Kurowski (red.), Warszawa 1959, s. 40.
52 Zob. J.Widacki, P. Sarnecki, Ustrój i organizacja Policji w Polsce oraz jej funkcje i zadania w ochronie bezpieczeństwa i porządku (Reforma Policji - część I), Instytut Spraw Publicznych, Program Reformy Administracji Publicznej, Warszawa-Kraków 1997.
53 S. Bolesta, Pozycja prawna MO w systemie organów PRL, Warszawa 1972, s. 118 oraz S. Bolesta, Charakter i zakres prawny działalności Milicji, Zeszyty Naukowe AS W 1975, nr 9, s. 135-151.
54 S. Bolesta, Pozycja prawna MO ... wyd. cyt., s. 121.
55 W. Kubala, Porządek publiczny - analiza pojęcia, WPP 1981, nr 3.
15