8739620445

Pomimo tego, że jak wspomniano na wstępie, pojęcie bezpieczeństwo publiczne nie jest precyzyjnie zdefiniowane, można wyodrębnić kilka charakterystycznych dla niego elementów. Pierwszym jest zagrożenie bezpieczeństwa publicznego skierowane przede wszystkim przeciwko państwu, jego celom, interesom oraz ustrojowi społeczno-politycznemu i ekonomicznemu. Zrozumiałe jest bowiem, że państwo poprzez swoją działalność ustawodawczą będzie zmierzało do stworzenia takich warunków, które będą zapewniały mu istnienie i prawidłowy rozwój. Drugim jest publiczny charakter zagrożenia. Oznacza to, że może ono negatywnie oddziaływać na warunki życia zbiorowego, bez względu na to, czy bezpośrednio naraża na niebezpieczeństwo większą zbiorowość, czy też tylko pojedyncze jednostki. W tym wypadku obojętne jest źródło tego niebezpieczeństwa jak i to, czy spowodowane jest działaniem, czy też przez zaniechanie działania.

Podobnie jak bezpieczeństwo publiczne także porządek publiczny można określić jako pewien określony stan wewnętrzny państwa. Zrozumiałe jest bowiem, że aby państwo mogło realizować swoje cele i zadania, czy nawet po prostu istnieć, musi zachować wewnętrzną spoistość poprzez ustalenie określonych zasad postępowania dla swoich członków. W żadnej bowiem zorganizowanej społeczności jej członkowie nie mogą realizować swojej woli bez żadnych ograniczeń, ponieważ taka sytuacja doprowadziłaby w końcu do rozpadnięcia się tej organizacji. W grupie społecznej zasady postępowania i współżycia jej członków określone są przez różnego rodzaju unormowania, takie jak obyczaje, normy moralne i religijne oraz typowe dla organizacji państwowej normy prawne.

Interesujący jest stosunek zależności, w jakim pozostają do siebie zakresy i treść pojęć bezpieczeństwo publiczne i porządek publiczny. Wydaje się, że pojęć tych nie można traktować ani jako równoważne, ani jako równoznaczne, mimo tego, że w wielu przypadkach ich treści się pokrywają. Należy uznać, że między ich zakresami zachodzi stosunek krzyżowania. Istnieją bowiem pewne zachowania, które będąc naruszeniem porządku publicznego, stwarzają jednocześnie zagrożenie bezpieczeństwa publicznego. Na przykład nieprzestrzeganie zasad w ruchu drogowym jest naruszeniem porządku publicznego i stwarza zagrożenie bezpieczeństwa. W innym przypadku naruszenie norm porządku publicznego, choć może być uciążliwe dla innych osób, nie powoduje zagrożenia bezpieczeństwa publicznego (np. hałaśliwe zachowanie w godzinach nocnych). Istnieją również sytuacje, gdy spowodowanie zagrożenia bezpieczeństwa publicznego nie narusza zasad porządku publicznego. Przykładowo: zbieranie informacji stanowiących tajemnicę państwową w celu przekazania jej obcemu wywiadowi nie narusza zasad określających porządek publiczny, ponieważ bezpośrednio nie wpływa na stan normalnego współżycia członków zbiorowości.

18