9317680599

Archaizacja w „Potopie”

Większość latynizmów pojawia się przede wszystkim w dialogach, charakteryzując język bohaterów - szlachty, magnaterii, króla, duchowieństwa. Największą frekwencję mają następujące latynizmy afekt (55), wiktoria (46), kolubryna (37), woientarz (28), komput (15), imaginować/sobie/ (15), banit (14), grasant (14), kontuzja (13), konfidencja (12), fawor (11), imaginacja (11), suponować (11), tentówać (11).

Duża liczba latynizmów leksykalnych (130) jest nawiązaniem do języka baroku, którego cechą charakterystyczną był znaczny udział zapożyczeń łacińskich w słownictwie. Występują one głównie w dialogu i są oznaką wykształcenia oraz przynależności stanowej bohaterów. Wraz z makaronizmami, tj. łacińskimi wstawkami w tekście polskim, dają obraz bilingwizmu polsko-łacińskiego, typowego dla socjolektu szlacheckiego XVII w.