10417

antonimów wyobcowania to pojednanie. Idąc dalej w tym kierunku można zatem powiedzieć, że polityka jest sztuką pojednania, a zapotrzebowanie na tę sztukę wynika z jakiegoś rodzaju wyobcowania.

2.    Nierówność i równość .

Problem nierówności przenosi nas w centrum współczesnych konfliktów politycznych. Historię najnowszą można opowiedzieć głównie przy użyciu przykładów rebelii przeciwko przywilejom i władzy, zapoczątkowanych przez rewolucję francuską w 1789 roku Socjalizm i komunizm celowo stale atakują nierówność; u podłoża przewrotów, jakie się wydarzyły w XX wieku w Azji i Afiyce, tkwiło przekonanie, że biali nie powinni monopolizować bogactwa i władzy. W Stanach Zjednoczonych bunt ludności murzyńskiej przeciwko supremacji białych był może najważniejszym wydarzeniem całego okresu po II wojnie światowej. A pojawiający się w krajach Zachodu ruch feministyczny zaatakował nie tylko instytucje od tysiącleci skazujące kobiety na odgrywanie podrzędnych i ograniczonych ról w społeczeństwie, lecz także zasady filozoficzne leżące u podstaw tej instytucji. Trzeba przyznać, że w ciągu ostatnich dwóch stuleci nastąpiły zmiany; nierówność jest obecnie mniej oczywistym faktem, niż to na ogół było w przeszłości.

3.    Władza i ci, którzy ja posiadają.

Najczęściej tak jest, że sprawowanie władzy przez lud jest uciążliwe dla ludu i ten przekazuje swoje kompetencje przedstawicielom. Posiadanie władzy jest dobrem, ale sytuacje historyczne nie zawsze to potwierdzają ( np. ścinani władcy).Podstawową formą sprawowania władzy jest posłuszeństwo, w społeczeństwach totalitarnych -posłuszeństwo absolutne. Czy mamy być posłuszni, jeśli władca próbuje nas wykorzystać?

4.    Ograniczenia władzy.

Rządy często dopuszczają się podejrzanych moralnie działań, doprowadzają do ruiny ekonomicznej ludzi występujących przeciwko nim. Należy się zastanowić, do czego rząd ma prawo w sytuacjach krańcowych w warunkach załamania państwa? Na przykład w sytuacji obecnego kryzysu rządy wspomagają koncerny i i banki by zapobiec osłabieniu gospodarczemu.

Czy władza polityczna i wiedza doskonała mogą być połączone?- nie ma wiedzy doskonałej, nie ma myślicieli, którzy się nie mylą. Co jakiś czas następuje wymiana autorytetów.

Podobny cykl odbywa się i w zakresie wiedzy i w zakresie polityki. Pewne koncepcje myślowe umierają, ponieważ w niewielkim stopniu wyjaśniają rzeczywistość i muszą powstać koncepcje nowe, które lepiej tę rzeczywistość objaśnią.

Politycy nie stanowią nieomylnej grupy- mylą się, jedni więcej, inni mniej. Niska frekwencja na wyborach jest błędem, wybór przypadkowego polityka może spowodować szkody społeczne.