11411

•    malarskość opisu urody

•    kobiety renesansowe zawsze były portretowane do pasa - maniera

•    obraz zamyka linia kompozycyjna - Magdalena trzyma w ręku serce podmiotu

•    koncentracja na opisie walorów zewnętrznych, brak aluzji do walorów wewnętrznych

•    występują powtórzenia: „twarz” i „usta”

•    waloiy zewnętrzne odbierane są zmysłami (wzrok, dotyk, zapach) - powodują one wzbudzenie pożądania

•    gradacja wrażeń zmysłowych i pożądania

•    uroda wpłynęła na stan emocjonalny, który jest wpisany w opis urody

•    poprzez powtarzany czasownik „ukaż” poeta osiągnął dynamikę utworu

część druga fraszki:

•    przejścia do stanu emocjonalnego podmiotu

•    wykrzyknienia i pytajniki

•    stan emocjonalny podmiotu jest porównany do choroby, szaleństwa

•    maniera opisu pożądania mieści się w zasadzie przyjętej w renesansie (pożądanie porównane do choroby - władze rozumu przejęły namiętności)

•    poeta mnoży tryb rozkazujący czasownika „ukaż” i wykrzyknienia, powtórzenia i pytajniki w osobie III (układając zdanie w równoważnikach). W ten sposób poeta osiągnął warsztatowo stan pobudzenia.

•    pod względem znaków interpunkcyjnych bogatsza jest część II (większa dramaturgia) - typowe dla formy przekazu mówionego

•    II część utworu przypomina eksklamację (wykrzyknienie) -> powtórzenie czasownika w trybie rozkazującym „ukaż”

•    fraszka ta poprzez tego typu stylistykę przypomina mowę, jest bardziej formą retoiyczną niż pisaną

•    pokłon dla Cycera, ojca retoryki

•    nazywana fraszką głośno-retoryczną

podsumowanie

„Do Anny”

miłość poważna, doniosła

nie wiadomo jak wyglądała, podmiot pisał do niej w formie rozmowy; znane walory wewnętrzne (aluzyjnie)

monolog stylizowany na list - tonacja intymna, bezpośrednia, cicha

„Do Magdaleny”

miłość zmysłowa, erotyczna, powierzchowna, zauroczenie

w domyśle - nie muszą się znać; brak opisu walorów wewnętrznych

monolog wystylizowany na mowę - tonacja głośna, mniej bezpośrednia, intymna.

Obie fraszki są wpisane w temat miłosny. Obecność adresatek. Monologi.