14433

Tak rozpoczyna podmiot liryczny swoje wywody na temat miłości do rzeczy, które zmieniają się i ulatują. To tylko myśli człowieka krążą wokół tych złudnych wartości doczesnych. Druga strofa to pytanie retoryczne, komu tak naprawdę może wystarczyć majątek, władza, sława, rozkosz i uroda, skoro te rzeczy podlegają przemijaniu i nie bronią człowieka przed lękiem i trwogą związaną ze śmiercią. Miłość jest czymś naturalnym, ale ciało, które pragnie tego, co materialne, cielesne, jest przeszkodą człowiekowi w dążeniu do drugiej, najważniejszej miłości, miłości trwałej, której celem jest Bóg. Dusza ludzka jest zwodzona przez „z żywiołów utworzone ciało”, które przeszkadza jej w widzeniu „wiecznej i prawej piękności (...) celu swej miłości”. Nie ma na świecie nic trwałego, oprócz miłości do Boga.

Sonet ten to sonet francuski.

•    Środki artystyczne:

•    antyteza:

•    I nie miłować ciężko, i miłować / Nędzna pociecha.

•    metafora;

•    Z żywiołów utworzone ciało.

•    peryfraza:

•    gdy Ciebie, wiecznej i prawej piękności, / Samej nie widzi.

•    epitety:

•    nędzna pociecha, rzeczy one, piękne oblicze, nasycone serce, własny bieg, prawej piękności;

•    przerzutnia:

•    I nie miłować ciężko, i miłować / Nędzna pociecha.

Marc-Antoine Girard ile Saint-Amant

La Solitude - la solitude, le calme, Dieu, la naturę (les torrents, le deluge, marais, EAU); chateaux ruines - malheur, vanitas; funebres; wiersz bardzo opisowy; atmosfera ballady, klimat romantyczny, zawiera invocation

Les goinfres - grotesque, libertinage, hipocrisie, spanie we 3 w 1 łóżku, parodia swawoli

Le fumeur- 2 strofy opisowe, 2 strofy refleksyjne; parodia doceniania najmniejszej czynności w życiu - palenia, parodia gloryfikacji życia codziennego, rymy ABBA - embrassant

Theophile de Yiaud