Prof. Janusz Wywiał - wykłady - Statystyka matematyczna
Wartość oczekiwaną i wariancję zmiennej Uk o rozkładzie Xk określa wyrażenie E(Uk) = k, D2{Uk) = 2k . Tw.: Jeżeli liczba stopni swobody It —> ©o to dystrybuanta zmiennej losowej Uk o rozkładzie XI zmierza do dystrybuanty rozkładu normalnego N(k,2k).
W praktyce dystrybuanta zmiennej LJ k jest dostatecznie dobrze przybliżoną dystrybuantą rozkładu normalnego, gdy 30.
Niech macierz Hstopnia n i rzędu k <, n będzie macierzą idempotentną, czyli H2 = H
Tw.: Jeżeli X ~ (///„, /„), czyli X jest n-elementową próbą pochodzącą z populacji o rozkładzie normalnym
standardowym, to zmienna losowa Uk = X ■ H ■ X7 ma rozkład niecentralny zł(S), gdzie S = jj2H .
W szczególności, gdy /z = 0 to S = 0 i Uk ~ zl ■
Tw.: Jeżeli zmienna losowa ma nieosobliwy k-wymiarowy rozkład normalny
(czyli, y
jest macierzą
dodatnio określoną - ma dodatni wyznacznik) to zmienna losowa Uk = (X - /J) £ '( X - /i)' ma rozkład xl •
Rozkład Studenta (Goset -» pseudonim Student)
Def.: Niech zmienna losowa 2 ~ N(/z,l) i Uk ~ zl będą niezależne.
Wtedy zmienna losowa ^ = - Jk ma niecentralny rozkład studenta t(k; ^ z k stopniami swobody
i parametrem niecentralności A = /z*.
Jeżeli A = 0 to mówimy, że Tk ma rozkład studenta (centralny).
k-2
Gdy k>2 to: £(l/J = 0. D*’(Tj= k
P[Z > a) < P{T > a)
Rozkład studenta ma tłustszy ogon (skrzydło) rozkładu.
Tw.: Jeżeli liczba stopni swobody k -> «© to dystrybuanta rozkładu Studenta zmierza do dystrybuanty rozkładu normalnego standardowego 7V(0;l).
W praktyce dystrybuanta rozkładu Studenta może przybliżać dysttybuantę rozkładu normalnego przy k ^ 30. Rozkład Fischera
Def.: Jeżeli zmienna losowe U, i U2 są niezależne i Ul ~ zł(8) ' U2 ~ Xl •t0 zmienna losowa Y = 1 *’
U2kl
ma niecentralny rozkład Fischera F{kl,k2,S) z ki i k7 stopniami swobody.
W szczególności, gdy S = 0 to zmienna losowa F ma centralny rozkład Fischera F(kltk2) z ki i k7 stopniami swobody.
Jeżeli liczba Ir, —> <» i k2 -»<» to zmienna o rozkładzie Fischera ma rozkład normalny.