19922

Regresja - odczuwanie swojej tożsamości na niższym, bardziej prymitywnym poziomie.

•    Doświadczenie seksualne (zatarcie granicy między sobą a partnerem)

•    Reakcja na frustrację

•    Forma adaptacyjna: regresja w służbie ego (np. zatracenie tożsamości w tłumie na koncercie)

Progresja - motywacja do podtrzymania poczucia tożsamości

Rozwój poczucia tożsamości Etapy we wczesnym dzieciństwie:

1.    Faza autystyczna (pierwsze 2 miesiące życia)

2.    Faza symbiozy (2-6 mc) - następuje po fazie autystycznej (pierwsze 2 m-ce) i charakteryzuje się:

•    Słabym poczuciem egzystencji

•    Posiada dwie formy: interpersonalną i intrapsychiczną

•    Wg Angela symbioza to intrapsychiczny stan połączenia reprezentacji własnej osoby i obiektu uczuć

•    Wg Freuda symbioza to poczucie jedności z matką

•    Wg Giovacchiniego symbioza to stadium, w którym dziecko nie odczuwa swojej odrębności od świata

•    Wg Mahlera matka i dziecko tworzą wspólny system o wspólnych granicach

•    Dziecko wchodzi w tę fazę, gdy zaczyna przejawiać pierwsze zachowania społeczne np. uśmiech

•    Ważny jest emocjonalny związek z matką, kontakt wzrokowy dziecka z nią itd.

3.    Faza separacji (4-6 mc do 3 r. ż.) - dziecko zyskuje podstawy poczucia odrębności

•    Występuje w tej fazie lęk separacyjny (7/8 mc)

•    Niewysoki stopień frustracji sprzyja lepszemu rozwojowi

•    Ok 1 r. ż. dziecko wkracza w fazę protestu, akcentując swoją odrębność przez ciągłą negację zdania rodziców

•    Trening czystości odgrywa ważną rolę w kształtowaniu się poczucia odrębności

•    Dalszy rozwój zdolności lokomocyjnych, który pozwala na oddalanie się od matki

Subfazy separacji:

•    Pierwsza subfaza (różnicowanie), ok 6 mc-a: eksperymentowanie z ciałem matki, odpychanie się, ciągnięcie za włosy.

•    Druga subfaza (praktykowanie): wzrost zdolności lokomocyjnych pozwala oddalać się od matki, wchodzić w inne interakcje ze światem zewnętrznym; jednak matka nadal jest bezpieczną bazą.