• podejście skoncentrowane na defektach przeciwstawiane skoncentrowaniu na sytuacjach strach czł, jego życiowym spełnieniu oraz na cnotach obywatelskich
• niesienie pomocy w odnalezieniu sensu i celu życia, poczucie spełnienia
• wzmocnienie i doskonalenie kompetencji
• pomaganie w osiągnięciu autentycznego szczęścia
• prowadzenie badań naukowych i przenoszenie ich wniosków do praktyki
• zdaniem liderów Psychologii Pozytywnej w dotychczasowej psychologii człowiek jawi się jako bezradna marionetka (kierowany przez konflikty wewnętrzne, wyznaczone schematy, popędy biologiczne, siły społeczne)
• nie ma miejsca na osobistą odpowiedzialność, wolę, rozwój, spełnienie
• jednak PP nie neguje zasług dotychczasowej psychologii i czerpie z niej, wykorzystuje jej metodologię by dokonać przemian, zrozumieć przyczyny, interweniować i ewoluować intencje- jednak w odniesieniu do innego celu
• kultury cielesne, sensytywne Renesans Oświecenie
kultury duchowe ideacjonalne integralne koncepcje
PitirimaSarokina teoria cyklu kulturowego -integralne koncepcje kultury
Koniec XX wieku - to czas degradacji, kryzysu kultury, upadek wartości i zapowiedź nowej fazy, okres kultury duchowej, w który wpisują się idee PP.
• fizjologiczne prace Sokratesa , Platona i Arystotelesa
• przedstawiciele wielkich tradycji myśli psychologicznej: Freud, Jung, Adler, Erikson, Franki,Murray, Allport, May
• psychologia humanistyczna: Maslow, Rogers
• współcześnie badający pozytywne doświadczenia i właściwości ludzi, choć nie psychologowie pozytywni: Bandura,Stenberg, Gardner, Salovey, Albae, Ryau i inni
• przeżywanie pozytywnych emocji
• odkrycie zalet i cnót sygnaturowych (najbardziej osobiste umiejętności, talenty)
• satysfakcjonujące funkcjonowanie w różnych sferach życia