Diaz de la Pena
Skłonność do dekoracyjności, bliski romantycznej pejzażowej fantastyce Jules Dupre
Charles Francols Daubigny - panoramiczne ujęcia Constant Troyon - rodzajowość Jean Francols Millet
Piewca chłopskiego życia i pracy, w dużej mierze samouk, gł. tematyka chłopska, 1849-70 przebywa w Barbizon, prawda życia, patos codzienności, uniwersalizm wizji chłopskiego bytowania, poetycki nastrój, oszczędność detalu, wibracja światła, głębia przestrzenna, mocno osadzona w klasycznych tradycjach z nutką emocji romantycznej twórczość Milleta formuje nurt realizmu Czyszczenie zboża 1848 Siewca 1849
Kobiety zbierające kłosy 1857
Anioł Pański 1858-59- sentymentalny stereotyp ludowej pobożności
Człowiek z motyką 1859-63
Pasterka
Kościół w Greville Ogród po burzy z tęczą
Gustav Courbet
Przedstawiciel realizmu, chce tworzyć „żywą sztukę", wychowany wśród drobnych
właścicieli, prowincjonalnej inteligencji I chłopstwa czuł z nimi więź co widać na
obrazach, brak idealizacji, malowniczości i sentymentalizmu, szorstka faktura,
bliska artyście tematyka: francuska prowincja, jej ludzie i obyczaje, krajobrazy
ziemi rodzinnej: pejzaże szwajcarskie, alpejskie; sceny myśliwskie i trofea,
animalistyka, kontrowersyjne akty i sceny obyczajowe, portrety przyjaciół i
klientów, starcze portrety
Courbet z czarnym psem 1842
Kochankowie na wsi 1844
Człowiek w skórzanym pasie 1845-46
Wiolonczelista 1847
Człowiek z fajką 1848
Hamak 1844
Uśpiona blondynka - akt 1849
Pogrzeb w Ornans 1849- pierwsza kompozycja w której programowo zamanifestowała się postawa artysty; obraz wystawiony na Salonie w 1850-51; realistyczna dosadność szczegółu; inspiracją miał być pogrzeb dziadka artysty, który jest też ukazany na obrazie na uboczu, obyczajowo-moralny charakter dzieł, obraz wiejskiego życia i losu człowieka
Kamieniarze 1849- obraz wystawiony na Salonie w 1850-51; obraz ciężkiej pracy ludzkiej
Toaleta panny młodej 1850- pierwotnie Toaleta umarłej
Powrót z jarmarku 1850
Panny wiejskie 1852
Kobieta przesiewająca zboże 1855
Kąpiące się 1853
Dzień dobry, panie Courbet 1854 - parafraza ludowej ryciny Mieszkańcy miasta spotykają Żyda Wiecznego Tułacza; przedstawienie spotkania artysty z jego