Wraz z postępem technologicznym rośnie produkcyjność krańcowa (pojawiają się dodatkowe możliwości produkcyjne).
Działania powodujące zmniejszenie bezrobocia:
1. frykcyjnego: przepisy o zwalnianiu i zatrudnianiu, zwiększenie mobilności pracowników,
2. strukturalnego: szkolenia dla bezrobotnych, pomoc w przekwalifikowaniu.
3. klasycznego: ograniczenie siły związków zawodowych.
4. keynesowskiego (koniunkturalnego): zwiększenie przepływu informacji o miejscach pracy, ponieważ przy tym typie bezrobocia pojawiają się problemy ze skojarzeniem bezrobotnych z miejscami pracy, które są, ale ludzie nie wiedzą gdzie i jakie kwalifikacje są wymagane.
AJ-U* 2i
>r. — Krzywa Beveridge'a.
Jeżeli jest lepsze skojarzenie wolnych miejsc pracy i bezrobotnych to krzywa Beveridge a przesuwa się w dół (do środka układu współrzędnych).
Jeżeli informacja jest doskonalsza (krzywa Beveridge'a przesuwa się w lewo) to bezrobocie naturalne (liczba dobrowolnie bezrobotnych) ulega obniżeniu.
Informacja ma charakter dobra publicznego; mogą z niej korzystać wszyscy, nikt nie jest wyłączony.
Zmiana położenia krzywej popytu na pracę może wpłynąć na położenie krzywej podaży pracy.
Mamy do czynienia z kryzysem -> pewna część osób traci pracę w związku ze spadkiem popytu na pracę. Potem sytuacja wraca do normy i popyt na pracę wzrasta. Ale krzywa podaży pracy może się przesunąć w sposób trwały w lewo (np. po wyjściu z kryzysu pracownicy umacniają swoje stanowiska i związki zawodowe, w związku z poprawą koniunktur)’, negocjują wyższe stawki płac, co nie pozwala na ponowne zatrudnienie z powrotem niegdysiejszych pracowników -> mamy inny punkt równowagi.