21799

Historyzm rozwinął się w XIX wieku - ekonomiści tego kierunku inaczej patrzyli na kwestie gospodarcze, zupełnie inaczej postrzegali je niż ekonomiści klasyczni (co wynikało z odmiennej sytuacji gospodarczej, politycznej i społecznej w jakiej znajdowała się Anglia i w jakiej znajdowały się państwa niemieckie). Myśliciele niemieccy w przeciwieństwie do dominującej w Anglii doktryny liberalnej zwracali większe uwagę na kwestie ogólnospołeczne, narodowe. Takie podejście sprzyjało propagowaniu kultu organizacji państwa. Na gruncie gospodarczym, ekonomicznym spojrzenie na kwestie relacji między narodem a jednostką, doprowadziło do stanowiska że to państwo ma niejako prymat, jest tworem nadrzędnym wobec jednostek które tworzą społeczeństwo. Kryło się za tym uznanie dla priorytetu państwa nad gospodarującą jednostką. W dalszej konsekwencji doprowadziło to do przyjęcia zupełnie odmiennych założeń metodologicznych, poznawczych które ukształtowały tą ekonomie historyczną zupełnie odmienną od ekonomi klasycznej - angielskiej. Ludność niemiecka wychowana w duchu kultu narodu, prymatu tego narodu nad jednostką uznawała niemal państwo, instytucje państwa za głównego promotora ładu który kształtuje się w gospodarce, podczas gdy liberalna gospodarka angielska wierzyła w porządek naturalny, harmonie działań jednostek gospodarujących.