> Utrwalone modele w zarządzaniu personelem:
-> model tradycyjny (1920 rok) - podział pracy, produktywność, kontrola pracowników, motywowanie finansowe, dyscyplina, model mechanistyezny;
-» model stosunków międzyludzkich (1930 rok) - potrzeby przynależności, uznanie, partycypacja w zarządzaniu, zadowolenie z pracy.
-» model zasobów ludzkich (1940/50) - kreatywność, odpowiedzialność, samokontrola, rozwój organizacji i personelu.
> Dalsze trendy rozwojowe:
-> biurokratyzacja (lata 50) - administrowanie dokumentacją osobistą;
-> instytucjonalizacja (lata 60) - centralizacja i specjalizacja w zakresie spraw personalnych;
-> humanizacja (lata 70) - poprawa warunków pracy i stosunków społecznych;
—> ekonomizacja (lata 80) - racjonalizacja pracy, uelastycznienie zatrudnienia, odbiurokratyzowanie funkcji personalnej;
-> przedsiębiorczość wewnętrzna i zewnętrzna - postawy przedsiębiorcze, współdecydowanie, współdziałanie, współodpowiedzialność, zmniejszenie roli pracowników w organizacji, proces prywatyzacji i restrukturyzacji (15 % akcji dla pracowników);
—> tworzenie wartości (gospodarki oparte na wiedzy) - kapitał intelektualny, organizacje sieciowe, pracownicy wiedzy, zarządzanie wiedzą.
> Definicja:
—» Zarządzanie personelem jest to dziedzina zarządzania zajmująca się funkcjonowaniem ludzi w organizacji. Nadrzędnym celem jest osiąganie jak najwyższej efektywności pracy dla dobra organizacji, pracowników i zasobów.
-> Zarządzanie zasobami ludzkimi (Humań Resource Managment - lata 80-te XX wieku) to proces składający się z logicznie powiązanych ze sobą czynności, ukierunkowanych na zapewnienie organizacji w określonym czasie i miejscu pracowników.
-» Wymiar ilościowy, jakościowy, czasowy i przestrzenny - w tych wymiarach należy realizować zarządzanie zasobami ludzkimi.
> Ludzie nie są zasobami - są nośnikami pewnego zasobu.
—> Zarządzanie powinno mieć wymiar strategiczny.
-> Człowiek jest najważniejszy.
2