której organ nadzorujący jest wyposażony w środki oddziaływania na postępowanie organów czy jednostek nadzorowanych"1.
Nadzór jest pojęciem szerszym od kontroli, ponieważ obejmuje kontrolę i kompetencje władcze wobec organu kontrolowanego. Nadzorujący może nakazać zmianę zastanego stanu faktycznego. Pojęcie nadzoru wiąże się ściśle z hierarchicznym usytuowaniem jednego podmiotu na drugi.
Organ nadzorujący w pewnym sensie współadministruje organem, nad którym ma kompetencje władcze. Nadzór zawiera wszystkie elementy kontroli takie jak:
> Obserwacja
> ocena
> diagnoza
> sformułowanie wniosków
Oprócz wyżej wymienionych elementów w nadzorze zawarte są również możliwości wiążącego oddziaływania i władczej ingerencji w działalność określonego podmiotu.
Funkcja nadzoru jest ściśle limitowana prawem tak co do zakresu podmiotowego relacji nadzorczej (odnoszącej się do wskazania, kto nadzoruje, a kto podlega nadzorowi), jak i w odniesieniu do jej składników przedmiotowych (co do zakresu działalności poddanej nadzorowi). To zdeterminowanie prawne nadzoru wynika stąd, że w założeniu kształtować ma on układ pomiędzy określonymi podmiotami, które, pozostając wobec siebie w stosunkach nadrzędności i podległości, zachowują, gdy chodzi zwłaszcza o podmioty podległe, pewien zakres prawnej samodzielności. Jej granice wytycza właśnie treść nadzoru, która musi być dla dochowania trwałości tych granic i zagwarantowania ich przestrzegania - ujęta w formuły stosowanych norm prawnych.2
2
Prawo administracyjne, pod red. M. Wierzbowskiego, s. 35
'Jacek Jagielski. Kontrola administracji publicznej. Warszawa 1999, s. 12