25243

Składane oświadczenia woli nie mogły być przerwane żadną inną czynnością.

Istniała możliwość mnożenia osób po stronie wierzyciela jak i po stronie dłużnika. Po stronie wierzyciela byli to pełnoprawni współwierzyciele, a po stronie dłużnika - współdłużnicy solidarni. Ponadto po stronie wierzyciela występowali:

-    adstipulator - był to wierzyciel uboczny, miał prawo przyjąć świadczenie od dłużnika, mógł go dochodzić w procesie, a nawet mógł zwolnić dłużnika od zobowiązania. Nie mógł tego uczynić na własną rękę, gdyż mógł odpowiadać wobec wierzyciela głównego za szkodę.

-    solutionis causa adiectus - miał tylko uprawnienie do przyjęcia świadczenia od dłużnika Po stronie dłużnika występował ponadto a cip rom issor jako poręczyciel za jego długi.

Forma. W prawie rzymskim istniały dwie formy stypulacji:

-    stypulacja ustna -w prawie dawnym i klasycznym, dochodziła do skutku tylko pomiędzy osobami równocześnie obecnymi i to przez bezpośrednią wymianę ustnego pytania i odpowiedzi, do zawarcia stypulacji nie była potrzebna ani obecność świadków, ani też sporządzenie jakiejkolwiek dokumentacji.

-    stypulacja poświadczona na piśmie - pod koniec republiki pojawiła się praktyka potwierdzania stypulacji na piśmie, a w okresie poklasycznym decydujące znaczenie przypisywano dokumentowi. Treścią świadczenia było zazwyczaj przyrzeczenie zapłacenia określonej sumy pieniędzy. W dalszym okresie obowiązek dłużnika mógł także polegać na dostarczeniu określonej rzeczy innego rodzaju, poza pieniędzmi (certa res), a nawet na działaniu lub zaniechaniu (facere, non facere). Ochrona procesowa. W związku z tym, że ze stypulacji powstawało zobowiązanie jednostronnie zobowiązujące, to powództwa przysługiwały tylko wierzycielowi. Określonej sumy pieniężnej dochodziło się za pomocą condictio (albo actio) certae creditae pecuniae, określonej rzeczy innego rodzaju - condictio (actio) certae rei, do innych służyło actio ex stipulatu. Były to powództwa „ścisłego prawa”.

Fructus - pożytki, wynikają z posiadania rzeczy, jeżeli używamy rzeczy zgodnie z iei pierwotnym zastosowanie^

a)    fructus naturales - rzeczy oddzielone od innej rzeczy wskutek normalnej eksploatacji gospodarczej stanowiące przychód z tej rzeczy, jaki daje ona bez zmiany lub zniszczenia swej istoty (dojrzałe jabłko z jabłoni); oddzielną rzeczą pożytki stawały się od chwili odłączenia rzeczy macierzystej. Z czasem pożytkami stały się także kopaliny!

b)    fructus civiles, np. odsetki z pieniędzy pożyczonych

Przynależności - niezbędna (lub ułatwia) korzystanie z rzeczy, jest potrzebna Te rzeczy nie są częściami składowymi rzeczy głównej (klucz do drzwi wejściowych)

Rodzaje władztwa nad rzeczami:

-władztwo prawne - własność i prawa na rzeczy cudze (służebności; emfiteuza czyli dzierżawa wieczysta; superficies- wszystko co należy do gruntu jest własnością posiadacza gruntu-wyodrębniono prawo do korzystania - wybudowany dom na czyjejś działce; zastaw) -władztwo faktyczne - posiadanie (złodziej) - nie analizujemy czy ktoś ma do tego prawo czy nie