27091

monarchię federalną. Słowianie w Autro-Węgrach nie potrafili się porozumieć. Występowały tendencje do sfederalizowania Autro-Węgier. Te tendencje były słabe, więc działanie w tym zakresie podejmowane ptzez władze węgierskie były skromne. Od połowy okresu wojny zaczęły się pojawiać tendencje separatystyczne. Inicjatywy o ustanowieniu państwa słowiańskiego ptzebiegały jedynie wśród elit i zostały rozwiane. Państwo Chorwatów. Słowaków i Serbów ismiało ponad miesiąc. Naciskane przez Włochy, połączyło się z królestwem Serbii. 1 w wyniku tego, powstało królestwo SCHS (Serbów, Chorwatów i Słoweńców), wcześniej w „państwie” SCHS czytano tytuł od „Słowaków”. Z rozpadu monarchii Austro-Węgierskiej powstała Republika Węgierska, Czechosłowacja i Republika Niemiecka. Kosztem monarchii Autro-Węgier powiększone zostały: Serbia, Rumunia, Polska. Niepodległa Czarnogóra uległa przy okazji rozpadowi (likwidacji). Do Rumunii przyłączony został Siedmiogród i Bukowna, do Słowacji - Ukraina Zakarpacka Do królestwa Serbii przyłączona została Bośnia i Hercegowina. Państwa, które wówczas powstały nie były jednolite narodowo. W parlamencie węgierskim Węgrzy mieli 90% deputowanych, mimo tego, że stanowili jedynie 0,5 w krają Po rozpadzie monarchii Austro-Węgier Austriacy wyrażali głębokie pragnienie do przyłączenia się do Niemiec. W Berlinie, jak i w Wiedniu rządzili wówczas socjaldemokraci. Austria nie stanowiła także dobrego zaplecza dla potężnie rozbudowanego Wiednia, więc potrzebowali oni zaplecza gospodarczego. Gospodarczo funkcjonowaliby oni w większym organizmie. Jednak Berlin nie chciał zjednoczenia z Austrią, bo obawiał się, że na konferencji pokojowej w Wersalu pocięto by Niemcy straszliwie. Austriacy jeszcze chcieli się połączyć z Niemcami, bo Sudety zostały oddzielone etnicznie czeskim terytorium, więc nie było połączenia z turni. Poprzez terytorium niemieckie, byłby dostęp do Sudetów, które zawsze w historii stanowiły nieodłączną część Austrii. Rozpad imperium carskiego rosyjskiego nastąpił między 1917 a 1922 rokiem. Narody zamieszkujące Rosję nie pretendowały do niepodległości, z wyjątkiem Polaków, Finów, oraz części Litwinów. W większości narody, które zamieszkiwały terytorium rosyjskie nie miały elity i buiżuazji. Byli tam tylko chłopi. Dlatego nie pretendowały one do niepodległości. Do rozpadu imperium rosyjskiego doszło, bowiem był ów wspomniany aspekt narodowy, cechujący Polaków i jeszcze inne narody. Inne źródła rozpadu były takie, że państwa centralne zajmowały większe obszary Rosji i jeżeli wojska niemieckie zajmowały zachodnie rejony polski zamieszkane nie przez rosyjskie narodowości, to pomyślały, że można je włączyć do Środkowej Europy. Drugim czynnikiem rozpadu była rewolucja bolszewicka. Nie wszędzie jednak bolszewicy przejęli władzę. Nie przejęli jej np. na Ukrainie. Na Ukrainie już wcześniej powstała Centralna Rada Ukraińska, która chciała przedstawiać interesy społeczności ukraińskiej w Piotnogrodzie. Centralna Rada Ukraińska ogłosiła potem niepodległość, po to, aby nie przyjąć systemu bolszewickiego. Nie mieli jednak oni warunków na tą niepodległość, bo nie było licznych sił buiżuazji i inteligencji. Na ziemiach ukraińskich powstała jeszcze Zachodnioukraińska Republika Ludowa na późniejszych ziemiach austriackich. Nie udało się bolszewikom także przejąć władzy w Finlandii. Ukonstytuowała się tam burżuazyjna Finlandia. W Estonii i Łotwie też im się nie udało. Sytuacja na Kaukazie. Gdy została rozpędzona przez bolszewików konstytuanta, to próbowali przejąć władzę na Kaukazie. Jednak nie udało się to. Powstała tam Armenia, Gnrzja i Azerbejdżan i te republiki bttrżuazyjne funkcjonowały 2 lata do przełomu 20/21 roku I dopiero wkroczenie armii radzieckiej do Azerbejdżanu, Armenii i Gruzji zapoczątkowało tam rządy bolszewików 3 powstałe tam republiki łączą się potem w republikę radziecką i w grudniu 1922 roku ta republika zaczyna funkcjonować. Republiki radzieckie funkcjonowały 2, 3 lata i uznawały przewodnictwo Lenina. Potem doszło do zjednoczenia się w Związek Radziecki.