29748

niepodporządkowanych w danej sprawie organom administracji publicznej. Są to normy wiązane funkcjonalnie (w sensie kontroli ich przestrzegania lub w sensie ich stosowania) z organami administracji państwowej, mające charakter norm bezwzględnie obowiązujących (ius cogens)¹. Bezwzględny charakter norm prawa administracyjnego, polega na tym, ze normy te nie posiadają określonego adresata, co oznacza, że obowiązują każda jednostkę (obywatela). Jedynym określonym adresatem tej normy jest „organ administracji publicznej”.

Z powyższej definicji wynika, ze organy władzy publicznej (w tym organy administracji publicznej) działają na podstawie kompetencji, która jest „konstrukcja łącząca prawo z prawna formą działania administracji. W sferze wykonywania administracji kompetencje wiążemy z organem administracji rządowej bądź innym organem państwowym, z organem administracji samorządowej, czy wreszcie z organem organizacji społecznej czy prywatnej, któremu drogą ustawy, i ewentualnie także inna drogą, np. decyzji administracyjnej czy porozumienia, zlecono określone funkcje administrowania (organ administrujący w sferze administracji publicznej).

Kompetencje zawsze określone są ustawami (aktami wykonawczymi):

a)    Bądź w sposób zupełny (np. kompetencje Prezydenta, kompetencje wojewody, kompetencje organów samorządu terytorialnego w zakresie zadań własnych);

b)    Bądź w sposób wystarczający, ale warunkowany dodatkowymi czynnościami przekazującymi (zlecającymi) kompetencje innym podmiotom (np. kompetencje organów samorządu terytorialnego w zakresie zadań zleconych). Dla podmiotu administrującego kompetencja stanowi warunek przedsięwzięcia działań polegających na stosowaniu prawa. Dla obywatela stanowi warunek określonej poprawności danej, uruchomionej wobec niego, formy ingerencji”².

2

1

W. Jakimowicz. „Wykładnia...”, s. 388

2

' J. Boć [w:J „Prawo administracyjne" pod red. J. Boć. Kolonia Limited 2005, s. 144