28403

wynikała z odwzorowania pierwotnego ognia, według którego ogień pochodził od Boga. Podtrzymywany był, gdyż ogień od niego zapalony również był święty. Stąd też wynikało wyobrażenie szczególnej czci, jaką obdarzone były Westalki w ówczesnym Rzymie. Odrębnym obowiązkiem Westalek było rytualne rozniecanie ognia w świątyni Westy. Czynność ta dokonywana była w drodze krzesania bądź przez pocieranie kawałków drewna. Niedotrzymywanie obowiązku zachowania wiecznego ognia uznawane było za co najmniej ciężkie naruszenie obowiązków kapłańskich.

2.    Kolejnym obowiązkiem Westalek był obowiązek składania ofiar, który obejmował zadania związane z kultem Westy, jak np. wieńczenie osłów w święto Westy. Oprócz t ego w ramach tego obowiązku zadaniem Westalek był udział w innych uroczystościach, takich jak: Fordiciada, Lupercalia, Arpeia. Reguły sakralne ściśle określały czas i miejsce spełniania tych obowiązków. Zaniedbania z nimi związane podlegały ogólnym rygorom.

3.    Następnym obowiązkiem Westalek było utrzymywanie porządku w świątyni Westy. Termin wykonania tego obowiązku również był ściśle określony i nie uwzględniał wyjątków życiowych. Porządkowanie owej świątyni Westy miało znaczenie jedynie rytualno-symboliczne.

Niewykonanie, bądź nienależyte wykonanie wymienionych obowiązków przez Westalkę było przestępstwem sakralnym. Karami za niedopełnienie tych obowiązków była chłosta lub nagana, a jedynym uprawnionym do jej wykonania był Najwyższy Kapłan.

Do drugiej grupy zbrodni sakralnych Westalek należało niezachowanie stanu powagi, godnego rangi kapłanki Westy oraz niezachowanie czystości seksualnej. Przekroczenia związane z nienależytym trybem życia można więc podzielić na:

1.    Zwykłe uchybienie godności Westalki,

2.    Incestus, czyli niezachowanie czystości przez Westalkę, co było poważną zbrodnią.

Rzymianie często łączyli ze sobą te przymioty. Westalki jako osoby wchodzące w skład elity rzymskiego społeczeństwa uczestniczyły w państwowym życiu publicznym oraz w takich uroczystościach jak np. igrzyska. Mimo elitarności towarzyskiej tych spotkań Westalki mogły wplątać się w sytuacje nieporządane, podejrzane pod względem moralnym, które były jednoznacznie potępiane. Przekroczenia związane z nienależytym trybem życia, np. sposób ubierania się, czy też nazbyt swobodne zachowanie się, a także zbyt swawolne żart towarzyskie karane były jedynie upomnieniem zwierzchnika, bądź też chłostą. Niezachowanie niewinności przez Westalkę stanowiło ciężką zbrodnię sakralną. Obowiązek czystości seksualnej wynikał ze złożonej przez nie przysięgi.

W związku z tym pojawiają się wątpliwości czy owo przestępstwo wynika z samego faktu niezachowania czystości, czy też z faktu niedotrzymania złożonej przysięgi. Za taką zbrodnię sakralną Westalce groziła kara pogrzebania żywcem w grobie. Grób mieścił się tradycyjnie na tzw. „ziemi przeklętej”. Skazaną