35171

jednak poważne Inki, gdyż unormowanie to nie ograniczało swobody przeprowadzania koncentracji

wertykalnych i konglomeratywnych oraz nie znajdowało zastosowania do nabywania składników

majątku przedsiębiorstw. Na te zabiegi zezwoliła kolejna ustawa z 1950 r Ustawa Celler — Kefauver (UCK) - rozszerzała ona zakres stosowania UC na koncentracje horyzontalne oraz

na nabycie składników majątkowych przedsiębiorstw.

W 1976 r. wprowadzono także obowiązek uprzedniej notyfikacji.

EWOLUCJA LINII ORZECZNICZEJ SADÓW STANÓW ZJEDNOCZONYCH 44

W latach 60-tych amerykańska judykatura podchodziła do koncentracji przedsiębiorstw w sposób

skrajnie restrykcyjny. W jednej ze spraw SN stwierdziła nawet, że koncentracje na rynkach o mało

pluralistycznej stnikturze są nielegalne

Wpolowielat 70-tych, nastąpiła zdecydowana zmiana linii orzeczniczej sądów amerykańskich. Odstąpiono od założenia, że jedynymi przesłankami legalności koncentracji są

wielkość udziałów łączących się podmiotów w rynku oraz jego struktura. Zaczęto też zwracać

uwagę na możliwość zwiększenia efektywności w wyniku połączenia przedsiębiorców, (tezy Szkoły Chicagowskiej)

Pod koniec lat 80-tych nastąpiło pewne odejście od najbardziej radykalnych koncepcji Szkoły

Chicagowskiej. Efektywność alokacyjra nadal odgrywała bardzo ważną rolę w koncentracji

przedsiębiorstw, ale nie jest jej jedynym celem Odrzucono także założenie, iż wszelka interwencja

antymonopolowa w sferze kontroli koncentracji jest z istoty swej nieskuteczna. POSTĘPOWANIE W SPRAWACH KONCENTRACJI:

W1976 r. wszedł w życie Hart-Scott-Rodino Antitrust lmprovement Act (Ustawa Hart-Scott-

Rodino -UHSR), który wprowadził system obowiązkowej uprzedniej notyfikacji. Z

wyjątkiem

operacji o mniejszym znaczeniu gospodarczym, uczestnicy koncentracji zobowiązani są przed ich

przeprowadzeniem zgłosić właściwej agencji swoje zamierzenia, (rozpatruje je albo Federalna Komisja Handlu albo Wydział Antymonopolowy Departamentu Sprawiedliwości, w zależności w

jakim sektorze działają dane podmioty)

Jeżeli w ciągu 30 dni od notyfikacji, właściwy organ nie zażąda udzielenia dodatkowych infonnacji, koncentracja może zostać zrealizowana. W toku postępowania swoje uwagi mogą zgłaszać wszyscy zainteresowani, w tym konkurenci i kontrahenci przedsiębiorców biorących udział w koncentracji.

Jeżeli nie uda się znaleźć ugodowego rozwiązania Federalna Komisja Handlu albo Wydział Antymonopolowy Departamentu Sprawiedliwości muszą wystąpić do sądu, by uzyskać