3) Atrakcyjność fizyczna a związki długotrwałe
Liczy się, czy atrakcyjność osoby , z którą się spotykamy, dorównuje naszej atrakcyjności.
4) Style przywiązywania się a związki uczuciowe
Styl przywiązywania się - oczekiwania, jakie ludzie formują co do kontaktów z innymi osobami; oczekiwania te wynikają z rodzaju więzi między ich pierwszymi opiekunami a nimi jako niemowlętami
Trzy typy relacji pomiędzy niemowlętami i ich matkami (style przywiązywania)
a) oparty jest na poczuciu bezpieczeństwa - jego cechą charakterystyczną jest zaufanie, brak lęku przed odrzuceniem i świadomość, że jest się wartościową i łubianą osobą.
b) oparty jest na unikaniu - cechą charakterystyczną jest tłumienie potrzeby nawiązania intymnych kontaktów z tą osobą, ponieważ , ponieważ realizacja tej potrzeby zakończyła się niepowodzeniem; ludzie dla których charakterystyczny jest ten styl, z trudnością nawiązują bliskie kontakty z innymi. (posiadają opiekunów niedostępnych, zdystansowanych)
c) Lękowo - ambiwalentny - cechą charakterystyczną jest niepokój wynikający z niepewności, czy druga osoba odpowie na potrzebę nawiązania intymnego kontaktu; rezultatem jest wyższy niż przeciętnie poziom lęku. (Mają najczęściej opiekunów niekonsekwentnych i apodyktycznych).
5) Kłopoty w raju
a) Uczucie zazdrości w bliskich związkach uczuciowych
-Związek między zazdrością a samooceną nie jest tak wielki jak przypuszczano,
-stwierdza się, że ludzie skłonni do zazdrości wtedy, gdy czują się zagrożeni w obszarach szczególnie ważnych dla ich dobrej samooceny, w ważnej dla nas dziedzinie.(np. chcemy bardzo dostać się na psychologię, a dostaje się nasz kolega)
b) Zerwanie; rozstanie jest zawsze trudne
Cztery etapy odchodzenia od drugiej osoby
1) faza interpersonalna - myślimy, jak bardzo niesatysfakcjonujący jest dla nas ten związek
2) faza diady- dyskutowanie na temat rozstania z partnerem
3) faza społeczna - przekazywanie informacji innym na temat rozstania z partnerem
4) raz jeszcze faza interpersonalna - fakt rozstania zostaje przyjęty do wiadomości i podejmujemy próbę sformułowania własnej oceny tego, co się stało