36079

-    wiersze będące manifestacją libertyńskich poglądów Trembeckiego, które powstały w wyniku ciągłego kontaktu z filozofią epikurejską oraz zdecydowanie hedonistycznym podejściem do świata

-    wreszcie utwory, które określa się mianem poezji salonowej, czyli najpiękniejsze kwiaty polskiego stylu rokokowego

W swojej twórczości Trembecki unikał moralizatorskiego tonu, co nie oznacza, że nie dokonywał szczegółowej analizy życia politycznego, społecznych napięć, konfliktów i mód oraz że nie potr afił prześwietlić swym poetyckim instynktem ciemnych stron życia w osiemnastowiecznej Polsce.

««Sofiówka»»

Geneza: Pełny tytuł liczącego 524 wersy utwonr brzmi: Sofiówka w sposobie topograficznym opisana wierszem i wskazuje ,ze głównym tematem dzieła jest opis ogrodu Szczęsnego Potockiego, na cześć jego pięknej żony Zofii nazwanego Sofiów ka

Ogród ten został założony w malowniczym jarze utworzonym przez izekę Kamionkę pod Humaniem na Ukrainie, niedaleko posiadłości Potockiego w Tulczynie. Potocki, jeden z przeciwników Konstytucji 3 Maja i przywódca konfederacji targowickiej, powszechnie uznany za zdrajcę ojczyzny, wycofał się wkrótce potem z życia politycznego i wraz ze swoją trzecią żoną osiadł na Ukrainie Zofia Clavone, rzekomo ze starego greckiego rodu, tak naprawdę pochodziła z mieszczaństwa i nazywała się Galvani. Była niezwykle piękna.

Przywiózł ją do Polski BoskampLasopolski, wracający z Turcji. W Chocimiu poznał ją major Witt i wkrótce się z nią ożenił. Potem Zofia poznaje Potockiego. Major Witt daje żonie rozwód i niejako sprzedaje Zofię Szczęsnemu za więcej niż 2 miliony złotych Biotą ślub i żyją razem ,aż do śmierci Potockiego. Bogata wdowa romansuje potem z 22-letnim pasierbem i Nowosilcowem.

Ogród Sofiówka był prezentem dla żony, pięknym parkiem w stylu angielskim, powstałym ogromnymi nakładem prac i pieniędzy. Budowniczym ogrodu był Metzel- oficer artylerii. U mieszkającego wówczas w Tulczynie Trembeckiego Potocki zamawia poemat dla uczczenia ogrodu i jednocześnie żony.

Gatunek: Sofiówkaio poemat opisowy wymijający problematykę etyczno-moralną, filozoficzną i dydaktyczną.