3726

umysłu doskonalą go i osiągają o wiele więcej. Świadomość, że mogę liczyć na swój umysł w trudnych sytuacjach jest niezmiernie ważna przy osiąganiu czegokolwiek. Ludzie, którzy niewiedzą o potędze własnego umysłu automatycznie ustawiają się w pozycji przegranych. Poczucie własnej wartości opiera się na umiejętności realnego oceniania możliwości swojego umysłu i doceniania, zdawania sobie sprawy, jak wiele ten umysł może osiągnąć. Drugim jakby filarem poczucia własnej wartości jest świadomość, że się zasługuje. G, którzy wiedzą, że zasługują na szczęście w życiu, wierzą, że zasługują na nagrody za swoje działanie, nagrody te z reguły zdobywają.

Każdy z nas świadomie lub nie jest kowalem swojego losu. Nie istnieją chyba ludzie, którzy nie chcieliby, aby ich życie było szczęśliwe i wartościowe, ale a by takie ono mogło być powinniśmy przeanalizować obraz naszego psychologicznego wnętrza. Aby budować poczucie własnej wartości należy pracować nad jego filarami, którymi są: umiejętność świadomego życia, samoakceptacja, asertywność, celowe życie, prawość.

Umiejętność świadomego życia gwarantuje osiągnięcie pełnego potencjału życia i radość sukcesu. Tylko przez aktywne zainteresowanie światem zewnętrznym i wewnętrznym, tym, co czuję, czego pragnę i w co wierzę można osiągnąć pełnie szczęścia. Świadome życie polega również na dostrzeganiu prawdy. Bywa ona czasami trudna do przeżycia i zaakceptowania, niemniej, jeżeli potrafimy żyć w zgodzie z prawdą tym wyższe jest poczucie własnej wartości. Świadome życie to również umiejętność obiektywnego widzenia własnego siebie. Umiejętność spojrzenia na siebie jakby z zewnątrz.

Drugim ważnym filarem jest samoakceptacja. Jest to umiejętność zaakceptowania siebie takim, jakim się jest. Samoakceptacja dotyczy zarówno myśli, czynów i marzeń jak i wyglądu fizycznego. Samoakceptacja wiąże się także z lubieniem siebie.

Następnym filarem jest odpowiedzialność. Życie odpowiedzialne, to życie w taki sposób, że za wszystkie swoje czyny czujemy się odpowiedzialni i jednocześnie wiemy, że to, co robimy zależy od nas. Odpowiedzialność ta dotyczy również myśli, za to, co myślę, jak działa mój umysł, jak bardzo potrafię panować nad swoimi uczuciami i zachowaniem. To ja jestem odpowiedzialna za osiąganie celów, jakie sobie stawiam, za decyzje, jakie podejmuję, za zachowanie w stosunku do innych ludzi, za jakość kontaktów z bliskimi. To ja jestem odpowiedzialna za to, w co wierzę i jaki wyznaje system wartości. Ja jestem odpowiedzialna za swoje szczęście.

Aby móc kierować swoim losem i życiem człowiek powinien być, asertywny tzn. pewny siebie, ale nie w negatywnym znaczeniu, chodzi tu o pewność, że potrafię, że mam prawo do własnych opinii, własnego życia, mam prawo do tego, aby być traktowaną jak na to zasługuję. Asertywność to również umiejętność przekazania własnej opinii, własnego zdania wtedy, kiedy jest to istotne. Jest to również umiejętność komunikowania swoich potrzeb, pragnień, wartości i przekonań, to także wiara w słuszność tego, co się robi.

Należy posiadać swoje zasady, których nie łamie się, żyć w zgodzie ze swoim obrazem świata i systemem wartości, czyli być człowiekiem prawym i uczciwym. Każde życie ma jakiś cel, umysł człowieka zbudowany jest w ten sposób, że musi mieć wytyczone cele i musi pracować nad icłi osiągnięciem. Jeśli nie ma celów przestaje funkcjonować poprawnie. Celowe życie jest jednym z filarów, na któiych opiera się poczucie własnej wartości. Jeżeli stawiam sobie jakiś cel i osiągam go to poczucie mojej wartości rośnie. Powoduje to, że wytyczam sobie kolejny cel może ściślejszy i wartościowszy, a w miarę jak je osiągam łatwiej mi stawiać sobie kolejne.

Tak, więc całe życie wytyczamy sobie cele mniejsze i większe. Każdy człowiek posiada życiową misję, ale nie każdy zdaje sobie z tego sprawę i unika swojego powołania bądź to z lęku przed wysiłkiem bądź z niewiedzy. Szansę na szczęśliwe życie mają ci, którzy wcześniej sobie to uświadomili i odnaleźli ją. Każdy z nas ma jakieś unikalne wartości, które tylko czekają, aby je odkryć.Każdy szczęśliwy człowiek zaczyna w tej czy innej formie od odkiycia