1493 powstał więc bika mera Iny sejm szlachecki, zło2ony z rady królewski^, zwanej odtąd senatem i izby poselskiej. Połska stała się demokracją szlachecką. Sejmy walne z okresu typowej monarchii stanowej ustąpiły, gdyż z powodu gremialnego charakteru nie dawały gwarancji równomiernej obecności szlachty ziem i województw, choćby ze względu na istniejące w RP odległości.
3. Istniały trzy stany sąmujące: król, senat i izba poselska. Podejmował decyzję na podstawie zgody wszystkich tych trzech czynników. Król był stanem sejmującym, przewodniczył w senacie, miał prawo inicjatywy ustawodawczej i sankcji z możliwością moderowania tekstu uchwał. Zwoływał też sejm przez wysłanie legatów z tzw. legacjami do sejmików.
4. Decyzje w izbie poselskiej zapadały jednomyślnie. Początkowo zasady tej nie stosowano zbyt rygorystycznie, przechodząc nad nieliczną opozycją do porządku dziennego. Jednak od połowy XVII w. (1652 r. poseł Sicirtski z Upity) wystarczył sprzeciw choćby jednego posła dla zniweczenia uchwały sejmowej w drodze tzw. liberum veto
5. Miejscem odbywania sejmów od drugiej połowy XVI w. była Warszawa Od 1673 r. co trzeci sejm odbywał się w Grodnie. Sejmy koronacyjne miały miejsce zawsze w Krakowie.
6. Do sejmu należało ustawodawstwo, przejął od króla decyzje w sprawie pospolitego ruszenia, udzielał nobilitacji i indygcnatu, sprawował ogólne kierownictwo w polityce zagranicznej, ratyfikował umowy międzynarodowe, traktaty, kontrolował działalność króla (senatorowie - rezydenci), wykonywał też uprawnienia sądownicze poprzez sąd sejmowy i zabrane królowi prawo łaski.