37542

sączek do zlewki Następnie klarowny przesącz ogrzewano w zlewce do odparowania około połowy rozpuszczalnika i pozostawiono do krystalizacji.

Zaobserwowano: Piasek zatrzymał się na sączku. Po odparowaniu rozpuszczalnika osad skrystalizował się.

Zad.5. Oęzyszęzaiłię jodu przez Aiblmiaęję. (Doświadęzęmg wykonam? pod yyyęiasisnU

Do czystej, suchej zlewki o pojemności 200 cm³ wsypano ok. 1 g jodu zanieczyszczonego piaskiem. Zlewkę pozostawiono na płytce metalowej na trójnogu. Okrąglodenną kolbę o poj . 250 cm³ napełniono zimną wodą i umieszczono na zlewce z jodem. Ogrzewano słabym płomieniem palnika. Obserwowano zmiany stanów skupienia jodu. Następnie zebrano ostrożne oczyszczony jod z powierzcluii kolby i przeniesiono do słoika.

Zaobserwowano: Bardzo skuteczna metoda rozdzielania mieszanin. Piasek oddzielony od jodu.

W wysokiej temperaturze jod przechodzi bezpośrednio ze stanu stałego do gazowego.

Zad.P; Ekstrakcją..

Do rozdzielacza o poj. 100 cm³ wlano 10 cm³ wodnego roztworu jodku potasu i następnie dodano 10 cm³ cliloroformu. Zamknięto rozdzielacz korkiem szlifowym i wstrząsano zawartość przez około 2 min. Podczas wstrząsania kilkakrotnie otwarto kran rozdzielacza w celu wyrównama ciśnienia. Następnie oddzielono warstwę organiczną, przelewając ją do probówki Do pozostałej w rozdzielaczu warstwy wodnej wlano świeżą porcję cliloroformu i powtórzono wstrząsanie. Ekstrakcję prowadzono do momentu uzyskania bezbarwnej warstwy wodnej.

Zaobserwowano: W efekcie uzyskano 3 warstwy o różnych barwach.

1 - ciemny fiolet, 2 - amarantowy 3 - różowy.

Jod tworzy roztwór o zabarwieniu fioletowym. Im większe stężenie jodu tym roztwór ciemniejszy. W miarę dodawania cliloroformu stężenie jodu maleje, a roztwór staje się jaśniejszy.

Gdy zmniejsza się stężenie roztw^roru to wydajność ekstrakcji się zmniejsza.

Zad 7, Destylacja.

Zbudowano zestaw do destylacji składający składający się z kolby okrąglodennej, płaszcza elektrycznego, nasadki destylacyjnej z termometrem 0-100°C, chłodnicy i odbieralnika. Do kolby wlano około 500 cm³ w^rody morskiej, wrzucono kilka kawałków kaolinu i ogrzewano. Następnie zanim roztwór całkowicie odparował ogrzewanie przerwano. Po zakończeniu destylacji wykonano próbę na obecność jonów clilorkowych i siaiczanowych( VI) w wodzie przed i po destylacji. W tym celu użyto odczynników tj.: BaCl; oraz AgNO*.

Zaob^wpwaiifr

WODA PRZED DESTYLACJĄ:

w^roda morska + BaCl_:—-> wytrącił się osad Ba^2ł + S0₄²* ~>BaS0₄ f biały osad

woda morska + AgNO* —> wytrącił się biały osad Ag’ +Cl'—> AgCIJ. biały osad

WODA PO DESTYLACJI:

Osad się nie wytrącił.

WNIOSEK: w^roda morska przed destylacją zawiera jony clilorkowe i siarczanowe(VI), co potwierdziły powstałe osady. W wodzie destylowanej nie ma tych jonów, co potwierdza brak osadu.

Zad.8. Chromatografia.

Do komory cliromatograficznej wlano mieszaninę (1:1) rozcieńczonego kwasu octowego i etanolu. Wycięto pasek z bibuły, mieszczący się w cylindrze, ale nie dotykający ścian. Na jednym