39795

2) Do momentu syntetycznego, czyli maksymy —* formalna zasada dyskursu D —> Zakłada uzsadnialność zasady umwersalizacji. Tylko te normy mogą rościć sobie ważność, które spotykają się (mogłyby się spotykać) z aprobatą wszystkich zainteresowanych jako uczestników praktycznego dyskursu.

Obowiązywanie (zakładanie jako obowiązek) powyższych reguł jest konstytutywne dla zakładania każdych racjonalny cli aktów mowy...

Bez tego założenia nie moglibyśmy skutecznie komunikować się z innymi (konsekwentnie zatem czynimy takie założenie).

Komunikacja oznacza, że kto argumentuje, ten uznaje implicite wszystkie roszczenia, wszystkich uczestników, które mogą być uzasadnione przez racjonalne argumenty i zobowiązuje się on również do tego, aby usprawiedliwić wszystkie własne roszczenia wobec innych przez przedstawienie argumentów.

Idealne warunki komunikacji generowane przez reguły dyskursu

❖    Owe kontrfaktyczne reguły (racjonalne) posiadają charakter idealny, który faktycznie (nie zawsze) nie jest w pełni zrealizowany. Jaki jest sens konstruowania idealnych warunków?

❖    Alexy —> Wszytko to jest jak najbardziej sensowne, bo te reguły razem z warunkami komunikacji mogą pełnić funkcję krytyczną wobec warunków rzeczywistych, oraz trzeba zauważyć, że aproksymacja (przybliżenie) idealnej sytuacji jest przecież możliwe, a to już coś.

❖    Habermas —* Faktyczności obowiązywanie

Idealny moment bezwarunkowości thvi głęboko w faktycznych procesach dochodzenia do porozumienia, ponieważ roszczenia ważnościowe ukazują jannsowe oblicze: jako roszczenia wykraczają poza wszelki kontekst: zarazem muszą zostać wysunięte i uznane tu i teraz, o ile mają nieść zgodę skuteczna do koordynacji działań - gdyż dla tej sprawy nie isttiieje żaden kontekst zerowy Uniwersalność głoszonej racjonalnej akceptowałności rozsadza wszystkie konteksty, ale tylko wiążące akceptowanie doraźne czyni z roszczeń ważnościowych tory\ po których może się poruszać kontekstowo związana codzietuia praktyka.

❖    Z uwagi na powyższe, Alexy próbuje wyeksplikować warunki dyskursu, które prowadziłyby do uznania ich przez wszystkich, których dotyczą. Teoria dyskursu ma charakter normatywny i uzasadnienia pryncypiów uniwersalizacji „U” praktycznego dyskursu racjonalnego - skonstruowanie racjonalnej argumentacji praktycznej.

Według Alexego reguły ogólnego dyskursu praktycznego dzielą się na:

1) Reguły podstawowe, które odnoszą się do:

1.1)    Reguł logicznych, mających zastosowanie również do twierdzeń normatywnych,

1.2)    Szczerości wypowiedzi, która jest konstytutywna dla wszelkiego komunikowania się,