39842

prymat indywidualizmu nad społeczeństwo - relatywiści /porozumienie ludzi odnośnie dobra wspólnego jest wyznacznikiem postępowania a nie natury/; Mimo wszystko uważali, że prawo naturalne jest niezmienne;

Kładli nadsk aby przestrzegać prawa pozytywnego.

Niektórzy podciągają Sokratesa jako filozofa społecznego/jest bardziej etykiem, moralistą, reprezentuje intelektualizm etyczny: człowiek z natury jest dobry, a jego złe postępowanie wynika z tego. że nie wie co jest dobre/;

Dwie metody poszukiwania prawdy przez Sokratesa

/ironia: zakłada się. że mamy do czynienia z tezą prawdziwą, wiedząc że jest fałszywa, doprowadzamy do tego aby adwersarz zaprzeczył sam sobie;

położnicza: w stosunku do adwersarza zakłada się. że wie on co jest prawdziwe, ale nie uświadamia tego sobie, więc skłaniamy go do tego aby wyprowadził prawdę ze swojego myślenia./.

I. Platon:

Czołowym myślicielem filozofii społecznej, politycznej jest Platon:

Dla Platona trójka /liczba 3/ była czymś wyjątkowym: wszystko daje się skomponować w trójce;

Platon wychodzi w Państwie od Metafory Jaskini /epistemologia, episteme/: w ramach niej są trzy elementy:

1.    Ludzie przykuci do skały w jaskini /widzą tylko cienie, myślą że są rzeczywiste/ -* operują poznaniem Doxa/zmysłowe/ —»wprowadza nas w świat mniemań;

2.    Ludzie krążący wokół ogniska, rzucających cienie na ściany jaskini: dysponują poznaniem Dianoia /rozsądkowe/;

3.    Ludzie, którzy wyszli z jaskini i byli wystarczająco długo poza nią aż oczy przyzwyczaiły się do rzeczy jakie są w istocie - idee: dysponują poznaniem Noetycznym /Nous — rozumowym/;

Platon dokonuje rozróżnienia, które jest przejęte przez filozofię niemiecką pomiędzy rozsądkiem a rozumem.

Poznanie rozsądkowe jest poznaniem zapośredniczonym /jarzez zmysły - widzenie, słyszenie, itp./; Poznanie rozumowe jest poznaniem bezpośrednim /ze źródła/.

Poznanie Dianoia i Nous tworzą Episteme /wiedzę/;