1. Atomizm logiczny (związek z filozofią Bertranda Russella)
2. „Obrazkowa teoria znaczenia” („teoria odwzorowania”, picture theory of meaning): sens zdania polega na tym, że zdania są obrazami logicznej struktury faktów („pomyślmy o piśmie liieroglificznym”)
3. Bezsens filozofii i antynomia: uniknąć bezsensu można przez milczenie, a pokazać sens przez powiedzenie bezsensu
DRUGA FILOZOFIA WITTGENSTEINA:
„DOCIEKANIA FILOZOFICZNE”
1. Analiza jako terapeutyka filozoficzna
2. Krytyka tradycyjnej teorii znaczenia („weź pięć gwoździ i szybko przybij deskę”)
3. Teoria zmienności języka: problem nieostrości językowej, twarde jądro i „cień semantyczny" (open texture - otwartość tekstowa języka) - od Wittgensteina po H.L.A. Harta i J. Finnisa
3. Teoria gier językowych („mieć czas, cierpliwość, Ochotę, prawo” itp..)
DRUGA FILOZOFIA WITTGENSTEINA A PRAWO
1. Otwarta tekstowość prawa - H.L.A. Harta sceptycyzm wobec reguł, przeciwko tekstualizmowi (założeniu o istnieniu obiektywnego znaczenia tekstu)
2. Kontekstowość prawa: znaczenie w procesie wykładni prawa
3. Reguły prawne jak reguły gry w szachy (Z.Ziembiński)
3. Rozumienie jako wiedza praktyczna i jako konsens wspólnoty komunikacyjnej (L. Morawski o sędziowskim ,,/us interpretandi)"
FILOZOFIA ANALITYCZNA - INNI AUTORZY
1. G.E Moore: teoria błędu naturalistycznego (niedopuszczalność wywodzenia norm i ocen z faktów); filozoficzny argument przeciwko koncepcjom prawnonaturalnym
2. Karl Poppen kiytyczny racjonalizm, idea fallibilizmu w nauce i w polityce, idea sprawiedliwości a otwarte społeczeństwo (Platon, Rousseau, Hegel i Marks: wrogowie open society), demokracja liberalna jako proces poszerzania sfery wolności
JOHN L. AUSTIN
3. How to do things with words? - teoria wypowiedzi performatywnych (dokonawczych); odrzucenie koncepcji języka jako „reprezentacji” rzeczywistości, słowa są rzeczywistością
4. Teoria aktów mowy:
- funkcja lokucyjna języka (orzekanie)
- funkcja illokucyjna języka (czynienie czegoś)
- funkcja perlokucyjna (oddziaływanie na kogoś)
5. Performatywność języka jako zjawisko powszednie
CZY ANALITYCZNA FILOZOFIA PRAWA MUSI BYĆ WSPARCIEM DLA POZYTYWIZMU PRAWNICZEGO?