. Zasada uwzględniania interesu społecznego i słusznego interesu obywateli oraz jej
Art. 7 KPA W toku postępowania organ administracji publicznej stoją na straży praworządności. Z urzędu lub na wniosek stron podejmują wszelkie czynności niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli.
W prawie administracyjnym mamy różne rodzaje interesów: społeczny, publiczny, grupowy, jednostki, prawny i faktyczny.
Interes publiczny - interes, który wiąże się z funkcjonowaniem państwa i samorządu. Z uwagi na to, że pewne sfery są istotne dla interesu publicznego, to w tym wyraża się nadrzędność, że powierza się orzekanie organom publicznym w tych sprawach a nie np. zawiera się ugody, w tym sensie istnieje nadrzędność interesu. Nadrzędność wyraża się tylko tym, że zostało organom administracji powierzone orzekanie w danych sprawach.
Interes społeczny to np. interes organizacji społecznej, który może być sprzeczny z interesem publicznym.
Obowiązek ważenia interesów (wynika z art. 7, nie jest to nadrzędność interesu publicznego!) w konkretnej sytuacji należy rozważyć jakie są interesy(jaki jest interes publiczny, społeczny, indywidualny, prawny, faktyczny) i sprawdzić którym interesom ustawa daje pierwszeństwo (ustawy dokonują gradacji interesów, wynika to także z umów międzynarodowych, z prawa unijnego). Jeżeli ustawa nie chroni innych interesów to rozstrzygnięcie powinno być pozytywne dla strony - ochrona interesu indywidualnego.
Interes społeczny nie jest sumą interesów jednostek, mogą być sprzeczne interesy (konflikty między interesami np. między społecznym i publiczny oraz indywidualnym).
KPA nakłada obowiązek wyważenia interesów, ważenie interesów na podstawie przepisów prawa materialnego, jeżeli nie są chronione żadne interesy ->organ przychylny sprawie indywidualnej.
Gwarancje w przepisach szczególnych:
— Bardzo często przepisy odwołują się do pojęcia interesu społecznego np. przy uchylaniu decyzji ostatecznych prawidłowych, decyzja może nie narusza prawa ale podmiot dąży do jej uchylenia bądź zmiany, na podstawie art. 154 i 155 można zawsze bez ograniczeń czasowych i terminowych uchylić lub zmienić decyzję ostateczną, która jest dla nas negatywna albo chcemy polepszyć warunki. Nie narusza to zasady legalności, można to zrobić gdy przepisy pozwalają na takie rozwiązanie. W przypadku negatywnych decyzji uznaniowych zawsze możemy występować o jej zmianę, a każda decyzja wydana w tym trybie podlega postępowaniu odwoławczemu i kontroli sądów administracyjnych z punktu widzenia re legalności.