42645

W zachowaniach społecznych istnieją 4 podstawowe sposoby strnkturalizacji krótkich okresów oraz 2 przypadki graniczne.

Kiedy ludzie jawnie się nie komunikują - jest to wycofanie.

Rytuał za to, stanowi najbezpieczniejszy rodzaj zachowań społecznych. Jest to mniej lub bardziej formalny, stylizowany sposób komunikowania się, mogący przerodzić się w ceremonię, której przebieg jest całkowicie przewidywalny. Transakcje w rytuale niosą ze sobą niewielkie ilości informacji - są raczej znakami wzajemnego dostrzegania się. Ich przebieg jest z góry określony normami tradycji i zwyczajów społecznych.

Kolejną formą zdarzenia społecznego jest działanie, zwane także pracą. Przebieg transakcji wyznacza tu materia, z która się pracuje, jest zorientowana na rzeczywistość zewnętrzną.

Następną formą jest rozryw ka, która nie jest tak przewidywalna jak rytuał, ale także charakteryzuje się pewną powtarzalnością. Jest to wymiana wypowiedzi, z określonym zakresem odpowiedzi do wyboru (rozmowy na akceptowalne społecznie tematy.

Inne formy zdarzeń społecznych to gry, które stanowią sekwencje ukrytych, powtarzalnych transakcji, dających określone korzyści psychologiczne. Podmiot udaje, że coś robi, ale w istocie robi coś zupełnie innego.

Każda gra musi składać się z:

-fortel

-haczyk (słabość: lęk, sentymentalizm, nerwowość)

-reakcja

-przełącznik

-slogan (motto charakteryzujące zasady gry)

-konsternacja

-zapłata

Ostatnią skrajną formą jest intymność, i kiedy jest ona dwustronna, to zakłada otwartą i uczciwą komunikację, niewykorzystującą gier. Jednak intymność może być także jednostronna, w której jedna osoba wykorzystuje drugą.

Powyższe formy są sposobami strnkturalizacji czasu, która ma służyć uniknięciu nudy i czerpaniu jak największego zadowolenia z każdej sytuacji.

Oprócz tego każdy ma człowiek ma zakodowany w podświadomości plan życia, zwany skryptem. Za jego pomocą strukturalizuje dłuższe okresy czasu, a nawet całe swoje życie. Wypełnia je rytuałami, rozrywkami i grami, które prowadzą do realizacji skryptu, zapewniając jednocześnie satysfakcję. Skiypty są najczęściej oparte na dziecięcych iluzjach, które mogą tkwić w świadomości przez całe życie.

Benie uważa, że każdy człowiek we wczesnym dzieciństwie decyduje o tym, jak będzie żył i umrze. Niekoniecznie zmierzamy do tego, czego pragniemy, gdyż wszystko zostało już zaprogramowane.

2