39161

gwarantowaniu im bezstronnej sprawiedliwości 2) elity kierowniczej państwa - ważny jest też ujemny już co najmniej obojęty stosunek do demokracji; prawica opowiada się za hierarchicznym ustrojem społeczeństwa i państwa, chociaż nie musi być to rozumiane jako rekrutacja elit rządzących tylko z arystokracji;

3    wymiar społeczno-ekonomiczny - tutaj panuje największa dywersyfikacja prawicy, a właściwie jedynym elementem wspólnym jest ochrona własności prywatnej (pozytywny wyznacznik),wyznacznikiem negatywny jest odrzucenie nie tylko komunizmu, ale też „łagodniejszych” form socjalizmu; dla przykładu pojęcie własności prawica może traktować konseiwatywrue, akcentując charakter rodzinny, dziedziczny, ale również liberalnie (tzw. prawica liberalna), która mówi o egoistycznym „prawie użycia i nadużycia" (istnieje niebezpieczeństwo zmarnowania, roztrwonienia własności).

Na podst „prawica”: J. Bartyzel, B. Szlachta, A. Wielomski, Encyklopedia polityczna, t. 1 Myśl polityczna: główne pojęcia, doktryny i formy ustroju, Radom 2007, s. 321-326. oraz J. Bartyzel, Prawica, w: Encyklopedia „Białych Plam”, t XV, Radom 2005, s. 18-27.

ODMIANY IDEOLOGICZNE PRAWICY

Ideowe zróżnicowanie wewnętrzne prawicy ujmuje się zazwyczaj w wygodne dychotomie: „umiarkowana” vs „skrajna”, „demokratyczna” vs „autorytarna”, itp. Trzeba jednk pamiętać, ze takie zerojedynkowe pojmowanie rzeczywistości jest oczywiście niewystarczające (mądre słowo: redukcjonistycznej.dobrym przykładem jest zestawienie ze sobą faszyzmu/trazizmu („skrajnej prawicy") komunizmem („skrajną lewicą”).a przecież trzeba wiedzieć, że faszyzm stanowi mieszankę socjalizmu, syndykalizmu i nacjonalizmu (również rasizmu), a więc dwóch ideologii lewicowych i jednej prawicowej (nacjonalizmu). Dlatego logiczttie rzecz biorąc, trzeba by umieścić takie zjawisko w centrum - co jest przecież bezsensowne. Dlatego też właściwym postępowaniem jest enunteracja odmian prawicy:

1 tradycjonalistyczna i legitymistyczna

2.    konserwatywna

3.    liberalna

4    narodowa (nacjonalistyczna)

5.    autorytarna

6.    rewohicyjno-konserwatywna

7.    Nowa Prawica.

Te odmiany należy wpisać jeszcze w pewien kład powiązany trochę z osią lewica-prawica. Analizując tylko prawicę, można zauważyć (to ma trochę związek z geometrią, że każdy odcinek można podzielić na nieskończenie wiele nowych), że ona w sobie posiada: LEWICĘ prawicy, CENTRUM prawicy oraz PRAWICĘ prawicy (układ nie dychotomiczny L-P, ale triadyczny L-C-P) Gdy dodamy jeszcze SKRAJNĄ LEWICĘ prawicy oraz SKRAJNĄ PRAWICĘ prawicy, to otrzymamy pentadę (patrz: zajebisty schemat autorstwa Szymborskiej!).

♦SKRAJNA PRAWICA*

Tennin politologiczny lub dziennikarsko-propagandowty na oznaczenie pewnych mchów i ideologii prawicowych lub takim przypisywanych. Jdnak takie tenniny są w obecnej rzeczywistości nadużywane, zwłaszcza przez politologów' i dziennikarzy o skłonnościach lewicowych. Sama „prawica” jest okr eślona dość jasno, problem pojawia się dopiero z jej „skrajnością”, którą można interpretować dwojako: l)w ujęciu sytuacyjnym, przy okr eśleniu położenia w stosunku do całej sceny politycznej; znajdowame się poza głównymi panującymi doktrynami; jak łatwo zauważyć, „skrajność” zależy od aktualnie panujących innych ideologii; dla przykładu: gdy państwo funkcjonuje w oparciu o doktryny lewicowe, liberalne, itp Jakakolwiek „prawica” będzie od razu skrajna; 2)wyróznik samodzielnje ideologii lub