STRATEGIE UCZNIOWSKIE - P. WOODS
Pr/.ymilność - odmiana konformizmu, starania, aby wkraść się w łaski osób posiadających władzę i tą drogą zdobyć dla siebie korzyści.
Podporządkowanie się - odmiana konformizmu, która przybiera dwojaki charakter: akceptowanie celów i zasad placówki edukacyjnej niejako na kredyt; akceptowanie tylko tego, co przynosi korzyści ze względu na jakieś ważne dla dziecka cele.
Rytualizm - odmiana konformizmu, oznacza pozytywne nastawienia do środków i metod stosowanych w placówce ale obojętność wobec jej celów.
Oportunizm - odmiana konformizmu, oznacza obojętność wobec celów, środków i zasad obowiązujących w szkole, połączone z podporządkowaniem się.
Wycofywanie się - strategia to może wynikać z obojętności lub odrzucenia celów i środków placówki, jednak bez zastąpienia ich innymi celami czy środkami. Dzieci posługujące się tą strategią robią w szkole to, co zabija nudę i daje trochę wesołości lub oddają się marzeniom, psychicznie usuwając się ze sceny.
Zachowanie niewolnika w koloniach - strategię tę charakteryzuje obojętność wobec celów i ambiwalencja wobec środków; dziecko ustawia sobie egzystencję w placówce w ten sposób, by zmaksymalizować korzyści, jakie można uzyskać dla siebie w ramach systemu, bez względu na to, czy uzyskanie tych korzyści jest oficjalnie dozwolone, czy nie.
Nieustępliwa wrogość - obojętność wobec celów placówki i całkowite odrzucenie środków, norm, rytuałów i przepisów, w niej obowiązujących. Swą antypatię dla metod, wychowankowie demonstrują poprzez zachowania antyszkolne: przerywanie nauczycielom, agresywność, wagaiy, niszczenie mienia.
Rebelia - strategia polegająca na odrzuceniu celów i metod placówki, związana z posiadaniem innych celów i środków.