I. Wychowanie jako zjawisko społeczne: próba określenia jego istoty i właściwości. 1. Definicja wychowania.
a) Nie można mówić o wychowaniu, jeśli nie ma oddziałujących na siebie osób.
b) Nie można mówić o wychowaniu, jeśli przynajmniej niektóre osoby biorące w nim ud2ial.me..działaia.Ł.mvśla o wywołaniu zmian w.pQsLepovyairiu.iiiii.ydr.lud^-(musi mieć charakter intencjonalny)
c) Nie można mówić o wychowaniu, jeśli wszyscy ci ludzie nie znajda się we wspólnej
przez nadawcę i odbiorcę oddziaływania (podmioty musi coś łączyć, wychowawca i wychowanek mają wspólne cele)
Akt wychowawczy- czynność człowieka nastawiona na zmianę postępowania drugiego człowieka i przebiegająca we wspólnej sytuacji symbolicznej.- w tak rozumianym akcie wychowawczym Konarzewski wyróżnia
KTO jest prawdziwym i właściwym wychowawcą i wychowankiem
JAKI jest prawdziwy czy właściwy kontekst, przebieg czy metoda oddziaływania
wychowawczego
CO powinno się zmienić w wychowanku
Wyróżniamy 2 strony intelektualno sprawnościowa i emocjonalno- wolicjonalną PO CO w imię czego chcemy tych zmian Wyróżniamy 2 stanowiska- jakieś kontinuum
Istota wychowania- (B. Śliwerski „leksykon”) wychowawca kierując się wolnością, wspieraniem i wyzwalaniem lub przymusem i presją, zmierza w sposób mniej lub bardziej świadomy i systematyczny do zaistnienia względnie trwałych zmian w osobowości, postawach czy zachowaniach wychowanka.
R. Segit wyróżnia 7 znaczeń wychowania z punktu widzenia pedagogicznego:
a) oddziaływanie, wpływy
b) oddziaływanie, wpływy i procesy zachodzące w osobowości człowieka
c) oddziaływanie, wpływy i wyniki
d) oddziaływanie, wpływy oraz procesy i wyniki
e) procesy
f) procesy i wyniki
g) wyniki