Zespołem diagnostycznym nazywa się zebranie osób z różnych środowisk godzących się na wspólne przeżycie pewnych doświadczeń w ciągu kilku dni po to, by zrozumieć zjawiska zachodzące w niewielkich grupach.
Diagnoza Psychologiczna-(wg Encyklopedii Powszechnej PYVN-1981)-rozpoznawanie za pomocą technik i metod psychologicznych, cech osobowości, właściwości psychologiczne, odchylenie od normy w zakresie intelektualnym i emocjonalnym( socjologicznym^ innych.
Diagnoza Społeczna-(wg Encyklopedii Powszechnej PWN-1981)
-określenie cech współcześnie zachodzących zjawisk społecznych na podstawie przeprowadzonych badań empirycznych i ich analizy stanowi materiał do prognoz społecznych
Diagnoza Pedagogie zna-termin diagnoza pochodzi od greckiego słowa diagnosis, co oznacza rozróżnianie, osądzanie i funkcjonuje jako specjalistyczny odpowiednik słowa rozpoznanie. Jest to rozpoznanie badanego stanu rzeczy, przez zaliczenie go do znanego typu lub gatunku, przez przyczynowe i eelościowe wyjaśnienie tego stanu rzeczy, określenie jego fazy obecnej oraz przewidywanego dalszego rozwoju.
Przedmiotem diagnozy są trudności i niepowodzenia ucznia w procesie nabywania wiadomości i umiejętności szkolnych, ich przyczyny oraz ujemne konsekwencje dla rozwoju.
Cechy dobrej diagnozy to rzetelność i trafność, a także nieodłączność prognozy. Tylko taka diagnoza może stanowić podstawę efektywnej terapii.
Postawienie dobrej diagnozy wymaga zebrania wielu danych oraz intelektualnego ich opracowania przez zespół specjalistów.
W wieloaspektowym procesie diagnozowania szczególną rolę odgrywa diagnoza pedagogiczna, jako podstawa planowania form pracy korekcyjno-wyrównawczej, a także programowania procesu w jakim będzie miała przebiegać terapia.
Utożsamienie diagnozy pedagogicznej z oceną wyników nauczania nie odpowiada koncepcji diagnozy dla potrzeb terapii pedagogicznej- nie daje ona wystarczających podstaw do zaplanowania postępowania mającego na celu rozwiązanie trudności ucznia.
Diagnoza pedagogiczna jako podstawa pracy korekcyjno- wyrównawczej musi uwzględniać psychologiczną teorię czynności. Powinna zawierać ocenę końcowego wyniku danej czynności, np. czytania w porównaniu z zamierzonym celem, ale jest to tylko jeden z ocenianych elementów. Oprócz oceny wyniku końcowego istotna jest analiza przebiegu czynności, która pozwali porównać strukturę tej czynności z prawidłowa strukturą. Prawidłowa ocena wyniku i przebiegu czynności ułatwi wskazanie przyczyn trudności dziecka, a jest to istotnym elementem diagnozy.
Terapia pedagogiczna-dotyczy głównie osób przewlekle choiych- uczy pokonywania barier psychicznych. Kompensacja i terapia pedagogiczna mają wspólne cechy- możliwości i rozpatrzenie poszczególnych jednostek, przygotowanie do udziału w życiu społeczeństwa.
Cel terapii to przede wszystkim poprawa sprawności mchowej, rozwoju umysłowego, stymulowanie, wspomaganie w kierunku maksymalnym, usprawnienia osoby niepełnosprawnej, motywacji w dążeniu do określonego celu, zachęcanie do (samo) autorelacji, kształcenie własnego ja.
Terapia pedagogiczna to -Poszukiwanie optymalnych rozwiązań metodycznych, mających na celu przezwyciężenie trudności dzieci w opanowaniu umiejętności czytania i pisania-jest to początek terapii. W ramach oddziaływań terapeutycznych nauczyciel może stosować także zabiegi dydaktyczne i wychowawcze, jak:
2