39566

rozeszły się w dwóch kierunkach: realiści z Oksfordu twierdzili, że ismieją przedmioty fizyczne, a dane zmysłowe sa tylko subiektywnymi reakcjami i ie ma podstaw do mówienia o nich, że "istnieją realnie" a realiści z Cambridge, liczyli się, przeciwnie, z możliwością, że istnieją tylko "dane zmysłowe" a "rzeczy" sa tylko naszymi subiektywnymi konstrukcjami. Sam Moore przyjmował realność rezczy, ale wahał się między wspomnianymi trzema interpretacjami. Russel łączył pierwotnie oba poglądy: realne były dla niego zarówno dane zmysłowe, jak i przedmioty fizyczne, ale w póx niej szych swych pracach twierdził, że istnieją realnie tylko dane zmysłowe, natomiast pizedmioty fizyczne są subiektywnymi konstrukcjami.

B. Z tym łączyła się dalsza różnica między realistami. Realiści z Cambridge uważali stanowisko za uzasadnione empirycznie, za wynikające z analizy doświadczenia, a realiści z Oksfordu, że odrębność poznawanych przedmiotów od poznającego podmiotu jest koniecznością myślową a więc jest stwierdzona niezależnie od doświadczenia, jest a priori.

C Inna różnica dzieląca nowych realistów polegała na tym, że jedni, za składniki realnego świata uważali rzeczy, natomiast inni, jak Whitehead - zdarzenia. Dali oni pierwszeństwo temu pojęciu dlatego, że opiera się on na pojęciu czasu, fundamentalniejszym ni z pojęcie przestrzeni, na którym opiera się pojęcie tzeczy. W tym. że pojęcie czasu mieli za najbardziej pierwotne, byli zgodni z wieloma prądami XX wieku. Podkreślali, że włansości rzeczy powstają w ich historii, ich rozwoju a rozwój składa się ze zdarzeń - więc rzeczy są od zdarzeń zależne. Wszakże pojęcie zdarzenia ujęli bardzo szeroko; w szzzcegolnosci Broad rozumiał przez nie wszystko, co dłużej lub krócej trwa. Przy takim rozumieniu "zdarzeniami" były nie tylko np. błyskawice i wypadek samochodowy, lecz także plama barwna czy złoża geologiczne, a więc to wszystko, co potocznie nazywa się "rzeczami".